To ellēniko kosmosystēma: 4 t. 4 Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas"
Gespeichert in:
1. Verfasser: | |
---|---|
Format: | Buch |
Sprache: | Greek |
Veröffentlicht: |
Athēna
Ekd. I. Siderēs
2020
|
Ausgabe: | Prōtē ekdosē |
Online-Zugang: | Inhaltsverzeichnis |
Beschreibung: | 911 Seiten |
ISBN: | 9789600808698 |
Internformat
MARC
LEADER | 00000nam a2200000 cc4500 | ||
---|---|---|---|
001 | BV047245569 | ||
003 | DE-604 | ||
005 | 20210504 | ||
007 | t | ||
008 | 210420s2020 |||| 00||| gre d | ||
020 | |a 9789600808698 |9 978-960-08-0869-8 | ||
035 | |a (OCoLC)1249677176 | ||
035 | |a (DE-599)BVBBV047245569 | ||
040 | |a DE-604 |b ger |e rda | ||
041 | 0 | |a gre | |
049 | |a DE-12 | ||
084 | |a ALT |q DE-12 |2 fid | ||
084 | |a 6,12 |2 ssgn | ||
100 | 1 | |a Kontogiōrgēs, Giōrgos D. |d 1947- |e Verfasser |0 (DE-588)103160906 |4 aut | |
245 | 1 | 0 | |a To ellēniko kosmosystēma |n 4 |p t. 4 |p Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas" |c Geōrgios Kontogiōrgēs |
246 | 1 | 0 | |a oikoumenēs oikoumenikēs holoklērōsēs |
250 | |a Prōtē ekdosē | ||
264 | 1 | |a Athēna |b Ekd. I. Siderēs |c 2020 | |
300 | |a 911 Seiten | ||
336 | |b txt |2 rdacontent | ||
337 | |b n |2 rdamedia | ||
338 | |b nc |2 rdacarrier | ||
505 | 8 | |a Bibliografie S. 815-877 und Indices S. 879-911 | |
688 | 7 | |a Byzantinische Geschichte |0 (DE-2581)TH000005765 |2 gbd | |
773 | 0 | 8 | |w (DE-604)BV022400173 |g 4 |
856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032649743&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Inhaltsverzeichnis |
940 | 1 | |n oe | |
940 | 1 | |n gbd | |
940 | 1 | |q gbd_4_2105 | |
943 | 1 | |a oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032649743 |
Datensatz im Suchindex
_version_ | 1808861482873520128 |
---|---|
adam_text |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος . Εισαγωγή. 17 21 ΜΕΡΟΣ A ' Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΠΟΛΗ Κεφάλαιο Α' Η οικουμενική κοσμόπολη ως διακριτός τύπος κράτους. Ο βυζαντινός ιδεότυπος. 1. Η βυζαντινή κοσμόπολη ως ανθρωποκεντρικό οικουμενικό κράτος. Το πολιτειακό σύστημα της βυζαντινής κοσμόπολης. α. Το κράτος ως γνωσιολογικό και μεθοδολογικό ζήτημα. 29 29 29 β. Η βυζαντινή κοσμόπολη στην κοσμοσυστημική γνωσιολογία. . 46 2. Οι πόλεις/κοινά ως η θεμέλια κοινωνία της κοσμοπολιτείας στο Βυζάντιο και η σταθερά των πολιτειών της κρατοκεντρικής εποχής στην οικουμένη. 49 α. Το κοσμοπολιτειακό περιβάλλον των πόλεων/κοινών της οικουμένης. 49 β. Οι πόλεις στο κοσμοπολιτειακό σύστημα της βυζαντινής οικουμένης. 65 7
8 Γεώργιος Κοντογιωργης γ. Οι πόλεις και ο αστικός πολιτισμός της βυζαντινής οικουμένης. 3. Οι πόλεις στον βυζαντινό κοσμοπολιτειακό χρόνο. α. «Οι κατά πάσας επαρχίας και πόλεις δήμοι», «δήμοι θ’ ωσαύτως την σύμπασαν περιενόστουν πόλιν», «οι δε την
βασιλίδα πόλιν οικούντες αυτή συγκλήτω και δήμω Ρωμαίων» . β. «επί δε της μετά Μαυρίκιον τον της ευσεβούς λήξεως βασιλείας ίστε σχεδόν άπαντες οίους κατά πόλιν ήγειρε κονιορτούς ο διάβολος». γ. Η
περιτείχιση ως αμυντικό ιδιώνυμο της πόλης και ο αντιλογισμός της με το κάστρο. δ. «και πάσα μεν πόλις και χώρα περί ημάς εκάστοτε». «. .η πόλις καταφρίσσεται κάκωσιν των πολιτών. δια ταύτα εκχέομεν η πάσα πόλις τας καρδίας ημών. ε. «ώσπερ εν ακαδημία και τοις
αυτόθι κήποις καθήμενος, κάλλους τε λόγων φροντίζεις και τοις μετά τούτων δημηγορίαις τα φρονήματα των πολιτών ανορθοίς και της ελευθερίας έχεσθαι πείθεις.» . 4. Η Θεσσαλονίκη των ζηλωτών και η Τραπεζούντα του
Βησσαρίωνα. α. «Εστασίαζον ουν αι πόλεις πάσαι κοινή προς τους αρίστους, και οι υστερήζοντές που, πύστει των προγεγενη μενών, πολλήν επεδείκνυντο υπερβολήν και μέχρι φόνων εχώρησαν». β. «Άνδρες
πολίται», «το χρέος εκτέτισταί μοι το προς αυτήν» την πόλιν. «Ει δε τω λέγοντι τον λόγον, ου τη πόλει παραμετρήσαντες, ούτω την ψήφον εξοίσετε, κατ’ αγαθούς τε κρινείτε
κριτάς και δικαίους και τους ενταύθα λόγους υπέρ υμών έργοις αυτοίς βεβαιώσετε». 5. Η συμβατική σχέση μεταξύ πόλης και μητρόπολης. Η πόλη ως «σύμμαχος» της μητρόπολης. α. Ο βασιλέας «περί την Νίκαιαν πόλιν γενόμενος παρεκάλει τους Νικαείς έσω τούτον της πόλεως δέξασθαι και ως κυρίω προσανέχειν ,αυτώ · οι δε ουκ εδέχοντο». β. Τα «προνόμια» ως συμβάσεις ειδικού καθεστώτος μεταξύ μητρόπολης και πόλεων. 76 88 88 92 96 113 120 126 126 136 141 141 151
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα 9 γ. Η πολιτική αμφισημία στη λειτουργία του δημοσιονομικού συστήματος. Ο μητροπολιτικός φορολόγος, ο πολίτης, το κοινό, ο δικαστής. «Δεν σου λέγω να μη μιλάς δια την χώραν και υπέρ του κοινού. Ο γαρ μη λάλων, αλλά δυνάμενος βοηθήσαι και δεν το πράττει συμπράττει τοις
αδικητές». Εάν «απαιτεί καιρός ενώπιον λαού παρρησιασθήναι» μίλησε με παρρησία, αλλ’ όχι με σκληρότητα. 166 6. Η θεμέλια κοινωνία της πόλης στη δυναμική της κρατοκεντρικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικουμένης και οι σχοινοβατικές «επινοήσεις» της νεοτερικής
«επιστήμης». 169 Κεφάλαιο Β' Η πολιτεία των πόλεων/κοινών. 181 1. Η μέση δημοκρατία ως συνάγωγο φαινόμενο της εταιρικής οικονομίας. 181 α. Το εταιρικό φαινόμενο στην
πολιτειακή τάξη. Η υπέρβαση της διαιρετικής τομής ολιγαρχίας και δημοκρατίας. 181 β. Μιγματώσεις της πολιτείας στη βάση της μέσης δημοκρατίας και το διακυβευμα της πολυπολιτειακής δόμησης της πόλης. 183 γ. Η αποδεικτική δύναμη των
πηγών και η δημοκρατία. 187 δ. Η εταιρική οικονομία, η κοινωνική αντίθεση και το πολιτειακό διακυβευμα της πόλης . 203 ε. Η πολιτειότης και η διερώτηση για το ανήκειν του ατόμου στην πολιτειακή συλλογικότητα της πόλης ή της κοσμόπολης. Η αξιωματική αρχή της
πολεοτικής «συνευθύνης» και η αμφισβήτησή της . 205 ζ. Οι γνωσιολογικές
αλχημείες της νεοτερικής ιστοριογραφίας στο ζήτημα των κοινών/πόλεων. 215 η. Το ανθρωποκεντρικό κοινό/πόλη ως εναλλακτικό επιχείρημα του Βυζαντίου κατέναντι της δεσποτείας. 219
10 Γεώργιος Κοντογιωργης 2. Το ανθρωποκεντρικό υπόβαθρο της ελληνικής οικουμένης επί Βυζαντίου ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η χρηματιστική οικονομία, η ολοκλήρωση του εταιρικού οικονομικού συστήματος και η υπέρβαση της ώνιας εργασίας/δουλείας ως κοσμοϊστορικό
γεγονότα. 222 α. Η χρηματιστική οικονομία και η αστεακή της μήτρα ως θεμέλια της ανθρωποκεντρικής ιδιοσυστασίας τ ου Βυζαντίου . 222 β. Ο καθολικός μετασχηματισμός της πολιτείας στη βάση της
εταιρικής οικονομίας. 228 γ. . .και η απόσειση της ώνιας εργασίας/δουλείας. 234 3. Οι θεσμικές αποκρυσταλλώσεις της εταιρικής ολοκλήρωσης στο μεταίχμιο ανάμεσα στο μέσο και το άνω Βυζάντιο και οι επιπτώσεις τους στο ζήτημα της σχέσης εργασίας και
κεφαλαίου . 240 4. Οικονομία, κοινωνική στρωμάτωση και κοινωνική αντίθεση στη βυζαντινή οικουμένη . 264 α. Η πολιτειότης, ο νομισματικός πλούτος και η πολιτική επιφάνεια των δυνατών . 264 β. Οι δυνατοί στην κοινωνική και
πολιτική ταξινομία της οικουμένης. 279 γ. Το κοινωνικό πρόβλημα και η «φιλάνθρωπος» πολιτεία. 289 δ. Το βυζαντινό παράδειγμα υπό το πρίσμα των κληρονομιών του. 295 ΜΕΡΟΣ Β’ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΗΣ Κεφάλαιο Α' Η
πολιτεία της μητρόπολης ως η κεντρική πολιτεία της κοσμόπολης. 1. Η ανθρωποκεντρική σημειολογία
της βυζαντινής κοσμόπολης. 2. Οι θεμέλιες συνιστώσες της βυζαντινής κοσμόπολης και το δόγμα της «εννόμου επιστασίας» ως σταθερά της μητρόπολης πολιτείας. 307 307 314
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα И 3. Οι θεμέλιες συνιστώσες της βυζαντινής κοσμόπολης. Το πολιτειακό περιβάλλον των πόλεων. 340 α. Το ομότροπο προς το ελληνικό κοσμοσύστημα πολεοτικό φαινόμενο στο Βυζάντιο και η διαμφισβήτησή του. 340 β. Ο νομικός πολιτισμός στην
«πολιτειακή» τάξη της οικουμενικής κοσμόπολης του Βυζαντίου . 351 αα. Η πολεοκεντρική συναίρεση της βυζαντινής κοσμοπολιτείας. 351 ββ. Ο Βασιλέας "ει και τοις νόμοις ουχ υπόκειται αλλ ’ουν κατά νόμους πολιτεύεται ”. Το δημόσιο
και το ιδιωτικό στο Βυζάντιο και στη νεοτερικότητα. 355 γγ. Πολιτεία δικαίου και βασίλειος δικαιοσύνη. 366 δδ. “Βασιλεύς εστιν έννομος επιστασία ”. “Αρχή βασιλείας εστί ισοπολιτεία και κοινό συμφέρον. Ίδιον δε δικαιοσύνης το κοσμίως ζην και
εκάστω το ίδιον απονέμειν". 372 εε. «Αρχοντας [δη] ποιείσθαι φροντίδα. τον εμπιστευθέντα λαόν». «Ο δε μη δυνάμενος. εαυτού βασιλεύει. πως αληθώς. πόλεων και λαόν ονομάζεσθαι δίκαιος». «Έστι τοίνον βασιλεύς βάσις λαού».
378 ζζ. Σχετικά με τη διάκριση των εξουσιών. Αρχή δικαίου «η του ίσου διανέμισις». Νόμοι «εν γραμμάσι αμεταθέτοις και ασαλεύτοις», «το γενέσθαι κριτήριον», «το δοκίμασον [ακούειν] τον λόγον αμφοτέρων». «Την δικαιοσύνην υττερθαυμόζειν και την ισότητα» «και μήτε πενήτας καταφρονείν μήτε δυνάστην
αδικούντα εάν ανεξέλεγκτον». 392 ηη. Η ορθοταξία της βασιλείας και η παρέκβαση της
τυραννίας. Ο βασιλεύς «εννόμως ζων και νόμοις άγων τους υπ’ αυτόν, καθάπαζ ενάντιος εστί τοις τυραννείν εθέλουσιν, οι νόμον απαράβατον έχουσι τας εαυτών ηδονάς». 402 θθ. Η κωδικοποίηση του δικαίου στον νομικό πολιτισμό της ελληνικής οικουμένης. 411 4. Η μητρόπολη πολιτεία ως κεντρικό πολιτικό σύστημα στη βυζαντινή κοσμόπολη. Η φυσιογνωμία της μητρόπολης πολιτείας. α. Από την «Ηγεμονία» και τη «Δεσποτεία» της ρωμαϊκής μοναρχίας στη Βασιλεύουσα πολιτεία. Η αιρετή αντιπροσωπευτική βασιλεία ως «έννομος επιστασία». αα. Το αξιωματικό πλαίσιο της μητρόπολης πολιτείας. ββ. Το ιδιώνυμο του πολιτειακού δυϊσμού της μητρόπολης πολιτείας και οι εφαρμογές της αρχής της εννόμου επιστασίας. 424 424 424 432
12 Γεώργιος Κοντογιωργης γγ. Από τον λαό στον δήμο της μητρόπολης πολιτείας και ο νομιμοποιητικός λόγος της εννόμου επιστασίας. 435 β. Ο βασιλέας ως αιρετός πολιτειακός θεσμός της Πόλης. Ο χαρακτήρας της βασιλικής εξουσίας. Δεσποτική ή ανθρωποκεντρική νομιμοποίηση του βυζαντινού
βασιλέα;. 439 αα. «Εικών του ουρανίου Παμβασιλέως και αυτοκράτορος» ο «επίγειος βασιλεύς». Αντιμεταθέσεις της δεσποτικής νεοτερικότητας επί του ανθρωποκεντρικού Βυζαντίου. ββ. Ο βασιλέας άρχων της οικουμένης και εν ταυτώ θεράπων του
«καθοσιωμένου λαού» της πόλεως και της κοσμόπολης. γγ. Η «χάρις του Θεού» ως συνοδός συνθήκη της οικουμενικής κοσμόπολης. Η Εκκλησία του Θεού αρωγός της Εκκλησίας του Δήμου ως εταίρου της πολιτείας και θεράποντος του κοινού
συμφέροντος. δδ. Από τον αυτοκράτορα/ηγεμόνα στον βασιλέα/έννομον επιστάτη. εε. Η αρχή της συμβασιλείας ως ιδίωμα της αιρετής βασιλείας και οι παρεκβατικές διαφυγές στη διαδοχή . γ. Ο βασιλέας στο μέσον της πολιτικής
διαδικασίας . 439 444 452 457 469 482 αα. «Βασιλέως μεν τρόπος ο νόμος, τυράννου δε ο τρόπος νόμος». 482 ββ. «Επεί λέγουσι τινες, ότι ο βασιλεύς νόμω ουχ υπόκειται, αλλά νόμος εστί, . γνώθι, ότι ο βασιλεύς άνθρωπος ων νόμοις ευσέβεσιν υπόκειται. αλλ ’ ισότης έστω
προς πάντας». 487 γγ. «Νομοθέτης μεν ο βασιλεύς και κριτής των υπ ’ αυτόν αναδέδεικται, ανθρώπων άνθρωπος ων, θνητός θνητών, μηδέν πλέον έχων
ή σχήμα». 491 δδ. «Χρη γαρ τους νόμους, ηγεμόνας ως αληθώς της πολιτείας όντας. ει γαρ όπερ πατήρ. πολίτας είναι τους νόμους. ορώντας». «Κάθε πλούσιος ή φτωχός πολίτης έχει εύκολη ακρόαση στον βασιλέα». 498 εε. Ο βασιλέας και η βασιλίς των πόλεων. «Ανωφελές, μάλλον δε βλαβερόν, το μη εξέρχεσθαι βασιλέα εις τας υπ’αυτόν χώρας. αλλ’ως εν δεσμωτηρίω τινί εν Κωνσταντινουπόλει είναι». 504 δ. Η συμμετοχή του κοινού λαού στην πολιτεία δίκην εντολέως ως νομιζόμενος «λαϊκισμός» ή η αποστροφή της νεοτερικής «επιστήμης» προς τη δημοκρατία. 507 ε. Η νομοθετική λειτουργία στο πολιτεύεσθαι του βασιλέα και οι σταθερές ορίζουσες της πολιτείας δικαίου. 512
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα ζ. «Φιλάνθρωπος δε απλώς και βασιλεύς απλώς ο τούτο ζητών μόνον, ει άνθρωπος χρήζων επιείκειας και μη ει Σκύθης ή Μασαγέτης ή τα και τα προηδίκησε». Οι άρχοντες «οφείλουμε να διασφαλίζουμε την απόλαυση των αγαθών εξίσου από όλους, διοικούντες και διοικούμενους». η.
«Την ρητορικήν επόθησας, ότι εκατέρωθεν επιχειρεί δεξιώς και ποικίλλεται τοις είδεσι και ταις κράσεσι». Η ρητορική τέχνη στην πολιτική της πόλης και του βασιλέως. θ. Η βυζαντινή κοσμοπολιτεία συνάντικρυς προς την πολιτεία της
νεοτερικότητας. 5. Οι κοσμοπολιτειακές αρχές της μητρόπολης πολιτείας. α. Η μητροπολιτική κυβέρνηση και η θεματική διοίκηση . β. Η σύγκλητος βουλή ή γερουσία και εντέλει
ο δήμος της κοσμόπολης. Οι σταθερές και οι μεθαρμόσεις του θεσμού στον ιστορικό χρόνο. αα. Η σύγκλητος βουλή ή γερουσία της μητρόπολης πολιτείας. ββ. Η κοινωνική σύνταξη της συγκλήτου βουλής και το πεδίο της
συνάντησής της με τον δήμο της Πόλης. 13 516 521 523 526 526 531 531 534 γ. Η σύγκλητος βουλή ως αντιπροσωπευτικό πολιτειακό σώμα της κοσμοπολιτείας. Η δυναμική της σχέσης της με τους άλλους θεσμούς της μητρόπολης. 541 αα. Η σύγκλητος βουλή
ως θεμέλιος λειτουργός της πολιτείας. ββ. Η δυναμική της συγκλήτου βουλής στη λειτουργία της
πολιτείας. γγ. Η πνευματική τάξη ως κριτικός παραστάτης στη σχέση του βασιλέα με τη σύγκλητο βουλή και τον δήμο. Το μέτρο της πολιτείας δικαίου. δδ. Η σύγκλητος βουλή κατά το άνω και ύστερο Βυζάντιο. 6. Ο λαός ως «ανώνυμος» πολιτική αρχή. Η κοινωνία των πολιτών εταίρος της πολιτείας. α. Ο δήμος ως πολιτειακή συνιστώσα στη μητρόπολη και στις πόλεις. 541 551 560 567 571 571 αα. Ο λαός ως ανθρωποκεντρική κοινωνική σταθερά της βυζαντινής οικουμένης. Κοινωνική στρωμάτωση και коινωνική κινητικότητα. 571 7. Το επικοινωνιακό σύστημα ως θεμέλια παράμετρος της πολιτειακής υποστασιοποίησης του λαού και οι κοσμοπολιτειακές δουλείες του Βασιλέα. 575
14 Γεώργιος Κοντογιωργης 8. Ο δήμος στη βυζαντινή διαχρονία. 579 α. Από τους φρατριακούς δήμους του θεσμημένου πολιτικά λαού, στους εταιρικούς δήμους της σύνολης πολιτικής κοινωνίας της μητρόπολης. 579 β. Οι φρατριακοί
δήμοι του θεσμημένου πολιτικά λαού. 581 γ. Οι εταιρικοί δήμοι και ο όλος δήμος της Πόλης. 599 δ. Η πολιτική λειτουργία των φρατριακών δήμων στη μητρόπολη . 605 ε. Η πολιτική λειτουργία των εταιρικών δήμων και του
συνόλου δήμου στην πολιτειακή δυναμική της μητρόπολης. 624 9. Ο δήμος ως εντολέας στην πολιτεία: «επίγειον αφιλάργυρον βασιλέα τη οικουμένη. υπό πάντων εκράγη 'καλά Πάσχα' τη οικουμένη ευταξίαν και ευθήνιαν τη πόλει. αύξει το γένος των Ρωμαίων το βασίλειόν σου
έστιν.». 630 10. Ο δήμος ως πολιτειακή αρχή στο ύστερο Βυζάντιο. Οι πολιτικές προεκτάσεις των αλλαγών στην κοινωνική σύνθεση της κοινωνίας των πολιτών. 645 α. Ο δήμος «κατά συλλόγους αθροιζόμενους και αγειρομένους κατά συστήματα,
οι και πρώτα μεν ηλευθεροστόμουν. κατά μικρόν δε προϊόντες και εις στασιασμόν ανερρώγεσαν». β. Ο Μανουήλ Παλαιολόγος «επιπέμψας άγγελον εις το Βυζάντιον επήρετο Βυζαντίους και την γνώμιν αυτών, τίνα βούλοιντο σφίσι βασιλέα
γενέσθαι». γ. Από την «πολιτισμική» στην πολιτική μεθάρμοση του δήμου. Η ανάδειξη της ρητορικής τέχνης σε πολιτικό επιχείρημα και η
υποχώρηση της «χρονικής τάξης» στην πολιτειακή λειτουργία του δήμου. δ. «Το δε της Κωνσταντίνου (Πόλεως) φιλοταραχότατον μάλιστα, προπέτεια χαίρον και αχολάζον ταις οδοίς, όσω και εκ διαφόρων πολιτεύεται γενών και τη των τεχνών ποικιλία συμμεταποιούται, ως είπη τις, το φρονείν». ε. «Στο πρόσωπο ενός ενδεούς, το Βυζάντιο δεν διέκρινε έναν παρία αλλ’ έναν μέλλοντα εκλεγμένο ηγέτη». 11.0 στρατός ως δημώδης πολιτική δύναμη . 12. Η Εκκλησία ως θεσμός της κοσμοπολιτειακής οικουμένης. 645 649 652 658 662 666 668
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα 15 α. Η Εκκλησία ως δήμος των πιστών και ως πολιτειακό διακύβευμα . 668 β. Η Εκκλησία ως ηθικός παραστάτης του νομικού πολιτισμού της οικουμενικής κοσμοπολιτείας και της δημοκρατικής
πόλης. 675 γ. Οι αρχές της συναλληλίας και των διακριτών ρόλων: «Μέγιστα εν ανθρώποις εστί δώρα Θεού. .ιερωσύνη τε και βασιλεία, η μεν τοις θείοις υπηρετουμένη, η δε των ανθρώπων εξάρχουσά τε και επιμελούμενη». δ.
Η πολιτική θεολογία της Εκκλησίας, η ηθική ευλογία της πολιτικής και η πολιτειακή τάξη της κοσμόπολης. 682 13. Μια συγκριτική αποτίμηση της βυζαντινής κοσμόπολης. 687 678 Κεφάλαιο Β' Ο ανθρωποκεντρικός πολιτισμός της οικουμένης στον βυζαντινό χρόνο.
Οι σταθερές και οι μεταβλητές του ελληνικού πολιτισμικού παραδείγματος. 1. Το κοσμοϊστορικό και το κοσμοσυστημικό περιβάλλον της βυζαντινής πολιτισμικής και πνευματικής δημιουργίας. 695 695 α. Οι θεμέλιες
πολιτισμικές και οι πνευματικές προϋποθέσεις της ανθρωποκεντρικής οικουμένης. 695 αα. Ο κοσμοσυστημικός ιδεότυπος της πολιτισμικής δημιουργίας. 695 ββ. Η κινούσα αιτία της ανθρωποκεντρικής πολιτισμικής
δημιουργίας. 699 γγ. Ο πνευματικός ιδεόκοσμος του οικουμενικού Βυζαντίου. Η θύραθεν παιδεία «βιοφελές ει
χρήμα και σπουδαιότατον, ου μόνονβασιλεύσιν, αλλά και ιδιώταις.,.Και γαρ τοις κεκτημένοις αυτήν και κατά σώμα και κατά ψυχήν τα μέγιστα ωφελεί». 704 δδ. Το πολιτικό περιβάλλον της πνευματικής ελευθερίας. Η καθολική πολιτική αρμοδιότητα του “λαώδους δήμου” ως ιδιώνυμο της σύνολης κοσμοπολιτείας, η εν δήμω Εκκλησία και η στίχωση του πεδίου της στη θεραπεία του ιερού . 722 εε. Η οικουμενική αντιλογία στη δεσποτεία και στη νεοτερικότητα: «Αναγίγνωσκε πολλά και μαθήση πολλά. Και ει ου νοείς, θάρσει. Α ου γινώσκεις, ερώτα τους έχοντας γνώσιν και μη υψηλοφρονής». 728
16 Γεώργιος Κοντογιωργης β. Η ελληνική γραμματεία αντιμέτωπη με τις μεθαρμόσεις της βυζαντινής κοσμόπολης. Από τη ρωμαϊκή στην ελληνική σημειολογία της κοσμοπολιτειακής οικουμένης . αα. Ημεθάρμοση της οικουμενικής ιδεολογίας του Βυζαντίου, η μετακίνηση του πνευματικού επικέντρου της
οικουμένης και η μητροπολιτική βασιλεύουσα. ββ. Τα πεδία της ττνευματικής θητείας της βυζαντινής γραμματείας. γγ. Η θεολογία ως η φιλοσοφία της νέας θρησκείας και η θύραθεν παιδεία της ελληνικής οικουμένης.
Συνθέσεις και παραλληλίες των μορφών. δδ. Οι θεματικές και η μέθοδος του γνωστικού διαβήματος στον βυζαντινό χρόνο. εε. Η επικοινωνία της γνώσης ή το εκπαιδευτικό σύστημα στη βυζαντινή
οικουμένη. 731 731 733 739 749 757 γ. Από την οικουμενική στην εθνική κοσμόπολη και επέκεινα στην (κοσμο)πολεοκρατία. Η νέα πνευματική εποποιία του ελληνισμού σε αντίστιξη προς την πολιτική δυναμική της μετάβασης στη μεγάλη κοσμοσυστημική
κλίμακα. 767 αα. Η μετάβαση από την οικουμενική στην εθνική κοσμόπολη, το τέλος των εμφυλίων και η χειραφέτηση της ελληνικής γραμματείας από τις προτεραιότητες και την ανάγκη για την οικοδόμηση της νέας θρησκείας. ββ. Η εθνική μεθάρμοση της κοσμόπολης, η
δυναμική της μεγάλης κλίμακας και η δυσανεξία της κοσμοπολιτειακής οικουμένης να ακολουθήσει τις εξελίξεις, ως η νέα πρώτη ύλη της πνευματικής
δημιουργίας. 767 782 δ. Η βυζαντινή τέχνη ως αυθεντική συντρέχουσα παράμετρος της ανθρωποκεντρικής οικουμένης. 789 ε. Το κοσμοϊστορικό διακύβευμα της πνευματικής παρακαταθήκης της βυζαντινής οικουμένης. 795 αα. Το πνευματικό επίτευγμα της βυζαντινής οικουμένης. 795 ββ. Η πνευματική δημιουργία ως μαρτυρία των πεπραγμένων της οικουμενικής κοσμόπολης και όχι της «αυτοκρατορικής εξουσίας» . 800 Επίλογος. Βιβλιογραφικές αναφορές. 805 815 Ευρετήριο ονομάτων. Ευρετήριο εννοιών και όρων. 879 891 |
adam_txt |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος . Εισαγωγή. 17 21 ΜΕΡΟΣ A ' Η ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΠΟΛΗ Κεφάλαιο Α' Η οικουμενική κοσμόπολη ως διακριτός τύπος κράτους. Ο βυζαντινός ιδεότυπος. 1. Η βυζαντινή κοσμόπολη ως ανθρωποκεντρικό οικουμενικό κράτος. Το πολιτειακό σύστημα της βυζαντινής κοσμόπολης. α. Το κράτος ως γνωσιολογικό και μεθοδολογικό ζήτημα. 29 29 29 β. Η βυζαντινή κοσμόπολη στην κοσμοσυστημική γνωσιολογία. . 46 2. Οι πόλεις/κοινά ως η θεμέλια κοινωνία της κοσμοπολιτείας στο Βυζάντιο και η σταθερά των πολιτειών της κρατοκεντρικής εποχής στην οικουμένη. 49 α. Το κοσμοπολιτειακό περιβάλλον των πόλεων/κοινών της οικουμένης. 49 β. Οι πόλεις στο κοσμοπολιτειακό σύστημα της βυζαντινής οικουμένης. 65 7
8 Γεώργιος Κοντογιωργης γ. Οι πόλεις και ο αστικός πολιτισμός της βυζαντινής οικουμένης. 3. Οι πόλεις στον βυζαντινό κοσμοπολιτειακό χρόνο. α. «Οι κατά πάσας επαρχίας και πόλεις δήμοι», «δήμοι θ’ ωσαύτως την σύμπασαν περιενόστουν πόλιν», «οι δε την
βασιλίδα πόλιν οικούντες αυτή συγκλήτω και δήμω Ρωμαίων» . β. «επί δε της μετά Μαυρίκιον τον της ευσεβούς λήξεως βασιλείας ίστε σχεδόν άπαντες οίους κατά πόλιν ήγειρε κονιορτούς ο διάβολος». γ. Η
περιτείχιση ως αμυντικό ιδιώνυμο της πόλης και ο αντιλογισμός της με το κάστρο. δ. «και πάσα μεν πόλις και χώρα περί ημάς εκάστοτε». «. .η πόλις καταφρίσσεται κάκωσιν των πολιτών. δια ταύτα εκχέομεν η πάσα πόλις τας καρδίας ημών. ε. «ώσπερ εν ακαδημία και τοις
αυτόθι κήποις καθήμενος, κάλλους τε λόγων φροντίζεις και τοις μετά τούτων δημηγορίαις τα φρονήματα των πολιτών ανορθοίς και της ελευθερίας έχεσθαι πείθεις.» . 4. Η Θεσσαλονίκη των ζηλωτών και η Τραπεζούντα του
Βησσαρίωνα. α. «Εστασίαζον ουν αι πόλεις πάσαι κοινή προς τους αρίστους, και οι υστερήζοντές που, πύστει των προγεγενη μενών, πολλήν επεδείκνυντο υπερβολήν και μέχρι φόνων εχώρησαν». β. «Άνδρες
πολίται», «το χρέος εκτέτισταί μοι το προς αυτήν» την πόλιν. «Ει δε τω λέγοντι τον λόγον, ου τη πόλει παραμετρήσαντες, ούτω την ψήφον εξοίσετε, κατ’ αγαθούς τε κρινείτε
κριτάς και δικαίους και τους ενταύθα λόγους υπέρ υμών έργοις αυτοίς βεβαιώσετε». 5. Η συμβατική σχέση μεταξύ πόλης και μητρόπολης. Η πόλη ως «σύμμαχος» της μητρόπολης. α. Ο βασιλέας «περί την Νίκαιαν πόλιν γενόμενος παρεκάλει τους Νικαείς έσω τούτον της πόλεως δέξασθαι και ως κυρίω προσανέχειν ,αυτώ · οι δε ουκ εδέχοντο». β. Τα «προνόμια» ως συμβάσεις ειδικού καθεστώτος μεταξύ μητρόπολης και πόλεων. 76 88 88 92 96 113 120 126 126 136 141 141 151
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα 9 γ. Η πολιτική αμφισημία στη λειτουργία του δημοσιονομικού συστήματος. Ο μητροπολιτικός φορολόγος, ο πολίτης, το κοινό, ο δικαστής. «Δεν σου λέγω να μη μιλάς δια την χώραν και υπέρ του κοινού. Ο γαρ μη λάλων, αλλά δυνάμενος βοηθήσαι και δεν το πράττει συμπράττει τοις
αδικητές». Εάν «απαιτεί καιρός ενώπιον λαού παρρησιασθήναι» μίλησε με παρρησία, αλλ’ όχι με σκληρότητα. 166 6. Η θεμέλια κοινωνία της πόλης στη δυναμική της κρατοκεντρικής ανασυγκρότησης της ελληνικής οικουμένης και οι σχοινοβατικές «επινοήσεις» της νεοτερικής
«επιστήμης». 169 Κεφάλαιο Β' Η πολιτεία των πόλεων/κοινών. 181 1. Η μέση δημοκρατία ως συνάγωγο φαινόμενο της εταιρικής οικονομίας. 181 α. Το εταιρικό φαινόμενο στην
πολιτειακή τάξη. Η υπέρβαση της διαιρετικής τομής ολιγαρχίας και δημοκρατίας. 181 β. Μιγματώσεις της πολιτείας στη βάση της μέσης δημοκρατίας και το διακυβευμα της πολυπολιτειακής δόμησης της πόλης. 183 γ. Η αποδεικτική δύναμη των
πηγών και η δημοκρατία. 187 δ. Η εταιρική οικονομία, η κοινωνική αντίθεση και το πολιτειακό διακυβευμα της πόλης . 203 ε. Η πολιτειότης και η διερώτηση για το ανήκειν του ατόμου στην πολιτειακή συλλογικότητα της πόλης ή της κοσμόπολης. Η αξιωματική αρχή της
πολεοτικής «συνευθύνης» και η αμφισβήτησή της . 205 ζ. Οι γνωσιολογικές
αλχημείες της νεοτερικής ιστοριογραφίας στο ζήτημα των κοινών/πόλεων. 215 η. Το ανθρωποκεντρικό κοινό/πόλη ως εναλλακτικό επιχείρημα του Βυζαντίου κατέναντι της δεσποτείας. 219
10 Γεώργιος Κοντογιωργης 2. Το ανθρωποκεντρικό υπόβαθρο της ελληνικής οικουμένης επί Βυζαντίου ως κοσμοϊστορικό γεγονός. Η χρηματιστική οικονομία, η ολοκλήρωση του εταιρικού οικονομικού συστήματος και η υπέρβαση της ώνιας εργασίας/δουλείας ως κοσμοϊστορικό
γεγονότα. 222 α. Η χρηματιστική οικονομία και η αστεακή της μήτρα ως θεμέλια της ανθρωποκεντρικής ιδιοσυστασίας τ ου Βυζαντίου . 222 β. Ο καθολικός μετασχηματισμός της πολιτείας στη βάση της
εταιρικής οικονομίας. 228 γ. . .και η απόσειση της ώνιας εργασίας/δουλείας. 234 3. Οι θεσμικές αποκρυσταλλώσεις της εταιρικής ολοκλήρωσης στο μεταίχμιο ανάμεσα στο μέσο και το άνω Βυζάντιο και οι επιπτώσεις τους στο ζήτημα της σχέσης εργασίας και
κεφαλαίου . 240 4. Οικονομία, κοινωνική στρωμάτωση και κοινωνική αντίθεση στη βυζαντινή οικουμένη . 264 α. Η πολιτειότης, ο νομισματικός πλούτος και η πολιτική επιφάνεια των δυνατών . 264 β. Οι δυνατοί στην κοινωνική και
πολιτική ταξινομία της οικουμένης. 279 γ. Το κοινωνικό πρόβλημα και η «φιλάνθρωπος» πολιτεία. 289 δ. Το βυζαντινό παράδειγμα υπό το πρίσμα των κληρονομιών του. 295 ΜΕΡΟΣ Β’ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΗΣ Κεφάλαιο Α' Η
πολιτεία της μητρόπολης ως η κεντρική πολιτεία της κοσμόπολης. 1. Η ανθρωποκεντρική σημειολογία
της βυζαντινής κοσμόπολης. 2. Οι θεμέλιες συνιστώσες της βυζαντινής κοσμόπολης και το δόγμα της «εννόμου επιστασίας» ως σταθερά της μητρόπολης πολιτείας. 307 307 314
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα И 3. Οι θεμέλιες συνιστώσες της βυζαντινής κοσμόπολης. Το πολιτειακό περιβάλλον των πόλεων. 340 α. Το ομότροπο προς το ελληνικό κοσμοσύστημα πολεοτικό φαινόμενο στο Βυζάντιο και η διαμφισβήτησή του. 340 β. Ο νομικός πολιτισμός στην
«πολιτειακή» τάξη της οικουμενικής κοσμόπολης του Βυζαντίου . 351 αα. Η πολεοκεντρική συναίρεση της βυζαντινής κοσμοπολιτείας. 351 ββ. Ο Βασιλέας "ει και τοις νόμοις ουχ υπόκειται αλλ ’ουν κατά νόμους πολιτεύεται ”. Το δημόσιο
και το ιδιωτικό στο Βυζάντιο και στη νεοτερικότητα. 355 γγ. Πολιτεία δικαίου και βασίλειος δικαιοσύνη. 366 δδ. “Βασιλεύς εστιν έννομος επιστασία ”. “Αρχή βασιλείας εστί ισοπολιτεία και κοινό συμφέρον. Ίδιον δε δικαιοσύνης το κοσμίως ζην και
εκάστω το ίδιον απονέμειν". 372 εε. «Αρχοντας [δη] ποιείσθαι φροντίδα. τον εμπιστευθέντα λαόν». «Ο δε μη δυνάμενος. εαυτού βασιλεύει. πως αληθώς. πόλεων και λαόν ονομάζεσθαι δίκαιος». «Έστι τοίνον βασιλεύς βάσις λαού».
378 ζζ. Σχετικά με τη διάκριση των εξουσιών. Αρχή δικαίου «η του ίσου διανέμισις». Νόμοι «εν γραμμάσι αμεταθέτοις και ασαλεύτοις», «το γενέσθαι κριτήριον», «το δοκίμασον [ακούειν] τον λόγον αμφοτέρων». «Την δικαιοσύνην υττερθαυμόζειν και την ισότητα» «και μήτε πενήτας καταφρονείν μήτε δυνάστην
αδικούντα εάν ανεξέλεγκτον». 392 ηη. Η ορθοταξία της βασιλείας και η παρέκβαση της
τυραννίας. Ο βασιλεύς «εννόμως ζων και νόμοις άγων τους υπ’ αυτόν, καθάπαζ ενάντιος εστί τοις τυραννείν εθέλουσιν, οι νόμον απαράβατον έχουσι τας εαυτών ηδονάς». 402 θθ. Η κωδικοποίηση του δικαίου στον νομικό πολιτισμό της ελληνικής οικουμένης. 411 4. Η μητρόπολη πολιτεία ως κεντρικό πολιτικό σύστημα στη βυζαντινή κοσμόπολη. Η φυσιογνωμία της μητρόπολης πολιτείας. α. Από την «Ηγεμονία» και τη «Δεσποτεία» της ρωμαϊκής μοναρχίας στη Βασιλεύουσα πολιτεία. Η αιρετή αντιπροσωπευτική βασιλεία ως «έννομος επιστασία». αα. Το αξιωματικό πλαίσιο της μητρόπολης πολιτείας. ββ. Το ιδιώνυμο του πολιτειακού δυϊσμού της μητρόπολης πολιτείας και οι εφαρμογές της αρχής της εννόμου επιστασίας. 424 424 424 432
12 Γεώργιος Κοντογιωργης γγ. Από τον λαό στον δήμο της μητρόπολης πολιτείας και ο νομιμοποιητικός λόγος της εννόμου επιστασίας. 435 β. Ο βασιλέας ως αιρετός πολιτειακός θεσμός της Πόλης. Ο χαρακτήρας της βασιλικής εξουσίας. Δεσποτική ή ανθρωποκεντρική νομιμοποίηση του βυζαντινού
βασιλέα;. 439 αα. «Εικών του ουρανίου Παμβασιλέως και αυτοκράτορος» ο «επίγειος βασιλεύς». Αντιμεταθέσεις της δεσποτικής νεοτερικότητας επί του ανθρωποκεντρικού Βυζαντίου. ββ. Ο βασιλέας άρχων της οικουμένης και εν ταυτώ θεράπων του
«καθοσιωμένου λαού» της πόλεως και της κοσμόπολης. γγ. Η «χάρις του Θεού» ως συνοδός συνθήκη της οικουμενικής κοσμόπολης. Η Εκκλησία του Θεού αρωγός της Εκκλησίας του Δήμου ως εταίρου της πολιτείας και θεράποντος του κοινού
συμφέροντος. δδ. Από τον αυτοκράτορα/ηγεμόνα στον βασιλέα/έννομον επιστάτη. εε. Η αρχή της συμβασιλείας ως ιδίωμα της αιρετής βασιλείας και οι παρεκβατικές διαφυγές στη διαδοχή . γ. Ο βασιλέας στο μέσον της πολιτικής
διαδικασίας . 439 444 452 457 469 482 αα. «Βασιλέως μεν τρόπος ο νόμος, τυράννου δε ο τρόπος νόμος». 482 ββ. «Επεί λέγουσι τινες, ότι ο βασιλεύς νόμω ουχ υπόκειται, αλλά νόμος εστί, . γνώθι, ότι ο βασιλεύς άνθρωπος ων νόμοις ευσέβεσιν υπόκειται. αλλ ’ ισότης έστω
προς πάντας». 487 γγ. «Νομοθέτης μεν ο βασιλεύς και κριτής των υπ ’ αυτόν αναδέδεικται, ανθρώπων άνθρωπος ων, θνητός θνητών, μηδέν πλέον έχων
ή σχήμα». 491 δδ. «Χρη γαρ τους νόμους, ηγεμόνας ως αληθώς της πολιτείας όντας. ει γαρ όπερ πατήρ. πολίτας είναι τους νόμους. ορώντας». «Κάθε πλούσιος ή φτωχός πολίτης έχει εύκολη ακρόαση στον βασιλέα». 498 εε. Ο βασιλέας και η βασιλίς των πόλεων. «Ανωφελές, μάλλον δε βλαβερόν, το μη εξέρχεσθαι βασιλέα εις τας υπ’αυτόν χώρας. αλλ’ως εν δεσμωτηρίω τινί εν Κωνσταντινουπόλει είναι». 504 δ. Η συμμετοχή του κοινού λαού στην πολιτεία δίκην εντολέως ως νομιζόμενος «λαϊκισμός» ή η αποστροφή της νεοτερικής «επιστήμης» προς τη δημοκρατία. 507 ε. Η νομοθετική λειτουργία στο πολιτεύεσθαι του βασιλέα και οι σταθερές ορίζουσες της πολιτείας δικαίου. 512
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα ζ. «Φιλάνθρωπος δε απλώς και βασιλεύς απλώς ο τούτο ζητών μόνον, ει άνθρωπος χρήζων επιείκειας και μη ει Σκύθης ή Μασαγέτης ή τα και τα προηδίκησε». Οι άρχοντες «οφείλουμε να διασφαλίζουμε την απόλαυση των αγαθών εξίσου από όλους, διοικούντες και διοικούμενους». η.
«Την ρητορικήν επόθησας, ότι εκατέρωθεν επιχειρεί δεξιώς και ποικίλλεται τοις είδεσι και ταις κράσεσι». Η ρητορική τέχνη στην πολιτική της πόλης και του βασιλέως. θ. Η βυζαντινή κοσμοπολιτεία συνάντικρυς προς την πολιτεία της
νεοτερικότητας. 5. Οι κοσμοπολιτειακές αρχές της μητρόπολης πολιτείας. α. Η μητροπολιτική κυβέρνηση και η θεματική διοίκηση . β. Η σύγκλητος βουλή ή γερουσία και εντέλει
ο δήμος της κοσμόπολης. Οι σταθερές και οι μεθαρμόσεις του θεσμού στον ιστορικό χρόνο. αα. Η σύγκλητος βουλή ή γερουσία της μητρόπολης πολιτείας. ββ. Η κοινωνική σύνταξη της συγκλήτου βουλής και το πεδίο της
συνάντησής της με τον δήμο της Πόλης. 13 516 521 523 526 526 531 531 534 γ. Η σύγκλητος βουλή ως αντιπροσωπευτικό πολιτειακό σώμα της κοσμοπολιτείας. Η δυναμική της σχέσης της με τους άλλους θεσμούς της μητρόπολης. 541 αα. Η σύγκλητος βουλή
ως θεμέλιος λειτουργός της πολιτείας. ββ. Η δυναμική της συγκλήτου βουλής στη λειτουργία της
πολιτείας. γγ. Η πνευματική τάξη ως κριτικός παραστάτης στη σχέση του βασιλέα με τη σύγκλητο βουλή και τον δήμο. Το μέτρο της πολιτείας δικαίου. δδ. Η σύγκλητος βουλή κατά το άνω και ύστερο Βυζάντιο. 6. Ο λαός ως «ανώνυμος» πολιτική αρχή. Η κοινωνία των πολιτών εταίρος της πολιτείας. α. Ο δήμος ως πολιτειακή συνιστώσα στη μητρόπολη και στις πόλεις. 541 551 560 567 571 571 αα. Ο λαός ως ανθρωποκεντρική κοινωνική σταθερά της βυζαντινής οικουμένης. Κοινωνική στρωμάτωση και коινωνική κινητικότητα. 571 7. Το επικοινωνιακό σύστημα ως θεμέλια παράμετρος της πολιτειακής υποστασιοποίησης του λαού και οι κοσμοπολιτειακές δουλείες του Βασιλέα. 575
14 Γεώργιος Κοντογιωργης 8. Ο δήμος στη βυζαντινή διαχρονία. 579 α. Από τους φρατριακούς δήμους του θεσμημένου πολιτικά λαού, στους εταιρικούς δήμους της σύνολης πολιτικής κοινωνίας της μητρόπολης. 579 β. Οι φρατριακοί
δήμοι του θεσμημένου πολιτικά λαού. 581 γ. Οι εταιρικοί δήμοι και ο όλος δήμος της Πόλης. 599 δ. Η πολιτική λειτουργία των φρατριακών δήμων στη μητρόπολη . 605 ε. Η πολιτική λειτουργία των εταιρικών δήμων και του
συνόλου δήμου στην πολιτειακή δυναμική της μητρόπολης. 624 9. Ο δήμος ως εντολέας στην πολιτεία: «επίγειον αφιλάργυρον βασιλέα τη οικουμένη. υπό πάντων εκράγη 'καλά Πάσχα' τη οικουμένη ευταξίαν και ευθήνιαν τη πόλει. αύξει το γένος των Ρωμαίων το βασίλειόν σου
έστιν.». 630 10. Ο δήμος ως πολιτειακή αρχή στο ύστερο Βυζάντιο. Οι πολιτικές προεκτάσεις των αλλαγών στην κοινωνική σύνθεση της κοινωνίας των πολιτών. 645 α. Ο δήμος «κατά συλλόγους αθροιζόμενους και αγειρομένους κατά συστήματα,
οι και πρώτα μεν ηλευθεροστόμουν. κατά μικρόν δε προϊόντες και εις στασιασμόν ανερρώγεσαν». β. Ο Μανουήλ Παλαιολόγος «επιπέμψας άγγελον εις το Βυζάντιον επήρετο Βυζαντίους και την γνώμιν αυτών, τίνα βούλοιντο σφίσι βασιλέα
γενέσθαι». γ. Από την «πολιτισμική» στην πολιτική μεθάρμοση του δήμου. Η ανάδειξη της ρητορικής τέχνης σε πολιτικό επιχείρημα και η
υποχώρηση της «χρονικής τάξης» στην πολιτειακή λειτουργία του δήμου. δ. «Το δε της Κωνσταντίνου (Πόλεως) φιλοταραχότατον μάλιστα, προπέτεια χαίρον και αχολάζον ταις οδοίς, όσω και εκ διαφόρων πολιτεύεται γενών και τη των τεχνών ποικιλία συμμεταποιούται, ως είπη τις, το φρονείν». ε. «Στο πρόσωπο ενός ενδεούς, το Βυζάντιο δεν διέκρινε έναν παρία αλλ’ έναν μέλλοντα εκλεγμένο ηγέτη». 11.0 στρατός ως δημώδης πολιτική δύναμη . 12. Η Εκκλησία ως θεσμός της κοσμοπολιτειακής οικουμένης. 645 649 652 658 662 666 668
Το Ελληνικό Κοςμοςυςτημα 15 α. Η Εκκλησία ως δήμος των πιστών και ως πολιτειακό διακύβευμα . 668 β. Η Εκκλησία ως ηθικός παραστάτης του νομικού πολιτισμού της οικουμενικής κοσμοπολιτείας και της δημοκρατικής
πόλης. 675 γ. Οι αρχές της συναλληλίας και των διακριτών ρόλων: «Μέγιστα εν ανθρώποις εστί δώρα Θεού. .ιερωσύνη τε και βασιλεία, η μεν τοις θείοις υπηρετουμένη, η δε των ανθρώπων εξάρχουσά τε και επιμελούμενη». δ.
Η πολιτική θεολογία της Εκκλησίας, η ηθική ευλογία της πολιτικής και η πολιτειακή τάξη της κοσμόπολης. 682 13. Μια συγκριτική αποτίμηση της βυζαντινής κοσμόπολης. 687 678 Κεφάλαιο Β' Ο ανθρωποκεντρικός πολιτισμός της οικουμένης στον βυζαντινό χρόνο.
Οι σταθερές και οι μεταβλητές του ελληνικού πολιτισμικού παραδείγματος. 1. Το κοσμοϊστορικό και το κοσμοσυστημικό περιβάλλον της βυζαντινής πολιτισμικής και πνευματικής δημιουργίας. 695 695 α. Οι θεμέλιες
πολιτισμικές και οι πνευματικές προϋποθέσεις της ανθρωποκεντρικής οικουμένης. 695 αα. Ο κοσμοσυστημικός ιδεότυπος της πολιτισμικής δημιουργίας. 695 ββ. Η κινούσα αιτία της ανθρωποκεντρικής πολιτισμικής
δημιουργίας. 699 γγ. Ο πνευματικός ιδεόκοσμος του οικουμενικού Βυζαντίου. Η θύραθεν παιδεία «βιοφελές ει
χρήμα και σπουδαιότατον, ου μόνονβασιλεύσιν, αλλά και ιδιώταις.,.Και γαρ τοις κεκτημένοις αυτήν και κατά σώμα και κατά ψυχήν τα μέγιστα ωφελεί». 704 δδ. Το πολιτικό περιβάλλον της πνευματικής ελευθερίας. Η καθολική πολιτική αρμοδιότητα του “λαώδους δήμου” ως ιδιώνυμο της σύνολης κοσμοπολιτείας, η εν δήμω Εκκλησία και η στίχωση του πεδίου της στη θεραπεία του ιερού . 722 εε. Η οικουμενική αντιλογία στη δεσποτεία και στη νεοτερικότητα: «Αναγίγνωσκε πολλά και μαθήση πολλά. Και ει ου νοείς, θάρσει. Α ου γινώσκεις, ερώτα τους έχοντας γνώσιν και μη υψηλοφρονής». 728
16 Γεώργιος Κοντογιωργης β. Η ελληνική γραμματεία αντιμέτωπη με τις μεθαρμόσεις της βυζαντινής κοσμόπολης. Από τη ρωμαϊκή στην ελληνική σημειολογία της κοσμοπολιτειακής οικουμένης . αα. Ημεθάρμοση της οικουμενικής ιδεολογίας του Βυζαντίου, η μετακίνηση του πνευματικού επικέντρου της
οικουμένης και η μητροπολιτική βασιλεύουσα. ββ. Τα πεδία της ττνευματικής θητείας της βυζαντινής γραμματείας. γγ. Η θεολογία ως η φιλοσοφία της νέας θρησκείας και η θύραθεν παιδεία της ελληνικής οικουμένης.
Συνθέσεις και παραλληλίες των μορφών. δδ. Οι θεματικές και η μέθοδος του γνωστικού διαβήματος στον βυζαντινό χρόνο. εε. Η επικοινωνία της γνώσης ή το εκπαιδευτικό σύστημα στη βυζαντινή
οικουμένη. 731 731 733 739 749 757 γ. Από την οικουμενική στην εθνική κοσμόπολη και επέκεινα στην (κοσμο)πολεοκρατία. Η νέα πνευματική εποποιία του ελληνισμού σε αντίστιξη προς την πολιτική δυναμική της μετάβασης στη μεγάλη κοσμοσυστημική
κλίμακα. 767 αα. Η μετάβαση από την οικουμενική στην εθνική κοσμόπολη, το τέλος των εμφυλίων και η χειραφέτηση της ελληνικής γραμματείας από τις προτεραιότητες και την ανάγκη για την οικοδόμηση της νέας θρησκείας. ββ. Η εθνική μεθάρμοση της κοσμόπολης, η
δυναμική της μεγάλης κλίμακας και η δυσανεξία της κοσμοπολιτειακής οικουμένης να ακολουθήσει τις εξελίξεις, ως η νέα πρώτη ύλη της πνευματικής
δημιουργίας. 767 782 δ. Η βυζαντινή τέχνη ως αυθεντική συντρέχουσα παράμετρος της ανθρωποκεντρικής οικουμένης. 789 ε. Το κοσμοϊστορικό διακύβευμα της πνευματικής παρακαταθήκης της βυζαντινής οικουμένης. 795 αα. Το πνευματικό επίτευγμα της βυζαντινής οικουμένης. 795 ββ. Η πνευματική δημιουργία ως μαρτυρία των πεπραγμένων της οικουμενικής κοσμόπολης και όχι της «αυτοκρατορικής εξουσίας» . 800 Επίλογος. Βιβλιογραφικές αναφορές. 805 815 Ευρετήριο ονομάτων. Ευρετήριο εννοιών και όρων. 879 891 |
any_adam_object | 1 |
any_adam_object_boolean | 1 |
author | Kontogiōrgēs, Giōrgos D. 1947- |
author_GND | (DE-588)103160906 |
author_facet | Kontogiōrgēs, Giōrgos D. 1947- |
author_role | aut |
author_sort | Kontogiōrgēs, Giōrgos D. 1947- |
author_variant | g d k gd gdk |
building | Verbundindex |
bvnumber | BV047245569 |
contents | Bibliografie S. 815-877 und Indices S. 879-911 |
ctrlnum | (OCoLC)1249677176 (DE-599)BVBBV047245569 |
edition | Prōtē ekdosē |
format | Book |
fullrecord | <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><collection xmlns="http://www.loc.gov/MARC21/slim"><record><leader>00000nam a2200000 cc4500</leader><controlfield tag="001">BV047245569</controlfield><controlfield tag="003">DE-604</controlfield><controlfield tag="005">20210504</controlfield><controlfield tag="007">t</controlfield><controlfield tag="008">210420s2020 |||| 00||| gre d</controlfield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">9789600808698</subfield><subfield code="9">978-960-08-0869-8</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(OCoLC)1249677176</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(DE-599)BVBBV047245569</subfield></datafield><datafield tag="040" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-604</subfield><subfield code="b">ger</subfield><subfield code="e">rda</subfield></datafield><datafield tag="041" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">gre</subfield></datafield><datafield tag="049" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-12</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">ALT</subfield><subfield code="q">DE-12</subfield><subfield code="2">fid</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">6,12</subfield><subfield code="2">ssgn</subfield></datafield><datafield tag="100" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Kontogiōrgēs, Giōrgos D.</subfield><subfield code="d">1947-</subfield><subfield code="e">Verfasser</subfield><subfield code="0">(DE-588)103160906</subfield><subfield code="4">aut</subfield></datafield><datafield tag="245" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">To ellēniko kosmosystēma</subfield><subfield code="n">4</subfield><subfield code="p">t. 4</subfield><subfield code="p">Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas"</subfield><subfield code="c">Geōrgios Kontogiōrgēs</subfield></datafield><datafield tag="246" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">oikoumenēs oikoumenikēs holoklērōsēs</subfield></datafield><datafield tag="250" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">Prōtē ekdosē</subfield></datafield><datafield tag="264" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Athēna</subfield><subfield code="b">Ekd. I. Siderēs</subfield><subfield code="c">2020</subfield></datafield><datafield tag="300" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">911 Seiten</subfield></datafield><datafield tag="336" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">txt</subfield><subfield code="2">rdacontent</subfield></datafield><datafield tag="337" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">n</subfield><subfield code="2">rdamedia</subfield></datafield><datafield tag="338" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">nc</subfield><subfield code="2">rdacarrier</subfield></datafield><datafield tag="505" ind1="8" ind2=" "><subfield code="a">Bibliografie S. 815-877 und Indices S. 879-911</subfield></datafield><datafield tag="688" ind1=" " ind2="7"><subfield code="a">Byzantinische Geschichte</subfield><subfield code="0">(DE-2581)TH000005765</subfield><subfield code="2">gbd</subfield></datafield><datafield tag="773" ind1="0" ind2="8"><subfield code="w">(DE-604)BV022400173</subfield><subfield code="g">4</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032649743&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Inhaltsverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="n">oe</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="n">gbd</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="q">gbd_4_2105</subfield></datafield><datafield tag="943" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032649743</subfield></datafield></record></collection> |
id | DE-604.BV047245569 |
illustrated | Not Illustrated |
index_date | 2024-07-03T17:06:13Z |
indexdate | 2024-08-31T00:38:57Z |
institution | BVB |
isbn | 9789600808698 |
language | Greek |
oai_aleph_id | oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032649743 |
oclc_num | 1249677176 |
open_access_boolean | |
owner | DE-12 |
owner_facet | DE-12 |
physical | 911 Seiten |
psigel | gbd_4_2105 |
publishDate | 2020 |
publishDateSearch | 2020 |
publishDateSort | 2020 |
publisher | Ekd. I. Siderēs |
record_format | marc |
spelling | Kontogiōrgēs, Giōrgos D. 1947- Verfasser (DE-588)103160906 aut To ellēniko kosmosystēma 4 t. 4 Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas" Geōrgios Kontogiōrgēs oikoumenēs oikoumenikēs holoklērōsēs Prōtē ekdosē Athēna Ekd. I. Siderēs 2020 911 Seiten txt rdacontent n rdamedia nc rdacarrier Bibliografie S. 815-877 und Indices S. 879-911 Byzantinische Geschichte (DE-2581)TH000005765 gbd (DE-604)BV022400173 4 Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032649743&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Inhaltsverzeichnis |
spellingShingle | Kontogiōrgēs, Giōrgos D. 1947- To ellēniko kosmosystēma Bibliografie S. 815-877 und Indices S. 879-911 |
title | To ellēniko kosmosystēma |
title_alt | oikoumenēs oikoumenikēs holoklērōsēs |
title_auth | To ellēniko kosmosystēma |
title_exact_search | To ellēniko kosmosystēma |
title_exact_search_txtP | To ellēniko kosmosystēma |
title_full | To ellēniko kosmosystēma 4 t. 4 Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas" Geōrgios Kontogiōrgēs |
title_fullStr | To ellēniko kosmosystēma 4 t. 4 Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas" Geōrgios Kontogiōrgēs |
title_full_unstemmed | To ellēniko kosmosystēma 4 t. 4 Ē byzantinē periodos tēs oikumenēs (4os m.Ch.-15os m.Ch. aiōnes) : ē periodos tēs oikumenikēs oloklērōsēs kai ē anadysē tēs "neoterikotētas" Geōrgios Kontogiōrgēs |
title_short | To ellēniko kosmosystēma |
title_sort | to elleniko kosmosystema t 4 e byzantine periodos tes oikumenes 4os m ch 15os m ch aiones e periodos tes oikumenikes olokleroses kai e anadyse tes neoterikotetas |
url | http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032649743&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |
volume_link | (DE-604)BV022400173 |
work_keys_str_mv | AT kontogiorgesgiorgosd toellenikokosmosystema4 AT kontogiorgesgiorgosd oikoumenesoikoumenikesholokleroses |