To theatro tēs oikumenēs: mythistorēma 2 tomos 2 Bals tōn skiōn
Gespeichert in:
1. Verfasser: | |
---|---|
Format: | Buch |
Sprache: | Greek |
Veröffentlicht: |
Thessalonikē
Ianos Ekdoseis
© 2019
|
Online-Zugang: | Inhaltsverzeichnis |
Beschreibung: | 384 Seiten |
ISBN: | 9786185141714 |
Internformat
MARC
LEADER | 00000nam a2200000 cc4500 | ||
---|---|---|---|
001 | BV046678839 | ||
003 | DE-604 | ||
005 | 00000000000000.0 | ||
007 | t | ||
008 | 200420s2019 |||| 00||| gre d | ||
020 | |a 9786185141714 |9 978-618-5141-71-4 | ||
035 | |a (OCoLC)1151410265 | ||
035 | |a (DE-599)BVBBV046678839 | ||
040 | |a DE-604 |b ger |e rda | ||
041 | 0 | |a gre | |
049 | |a DE-12 | ||
084 | |a OST |q DE-12 |2 fid | ||
100 | 1 | |a Xexakēs, Manolēs |d 1948- |e Verfasser |0 (DE-588)103174540 |4 aut | |
245 | 1 | 0 | |a To theatro tēs oikumenēs |b mythistorēma |n 2 |p tomos 2 |p Bals tōn skiōn |c Manolēs Xexakēs |
264 | 1 | |a Thessalonikē |b Ianos Ekdoseis |c © 2019 | |
300 | |a 384 Seiten | ||
336 | |b txt |2 rdacontent | ||
337 | |b n |2 rdamedia | ||
338 | |b nc |2 rdacarrier | ||
773 | 0 | 8 | |w (DE-604)BV045514201 |g 2 |
856 | 4 | 2 | |m Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment |q application/pdf |u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032089703&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |3 Inhaltsverzeichnis |
940 | 1 | |n oe | |
999 | |a oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032089703 |
Datensatz im Suchindex
_version_ | 1804181399258791936 |
---|---|
adam_text | ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος................................................................................................ ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13 ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ Τα όρια της λογικής............................................................................ Όταν περνούσαν την πύλη του λιμανιού, χτύπησε το
κινητό του Βασίλη. —Στη Βενετία να πάτε το άλλο Σαββατοκύριακο, του είπε ο αρχηγός. Το αγαπημένο τυρί του Ναπολέοντα................................................ 26 Τους βρήκε στο σαλόνι της πρώτης θέσης. —Ελάτε, είναι εννιάμισι, μας περιμένει ο καπετάνιος. Θεωρία
ναυσιπλοΐας............................................................................ 49 Ανεβοκατέβηκαν σκάλες, διέσχισαν διαδρόμους, πήγαν μπρος, πή γαν πίσω, πουθενά η καμπίνα του καπετάνιου. —Μα πού είναι η καμπίνα σας;
Χαρτογραφία........................................................................................ 52 0 καπετάνιος άνοιξε αργά το επιτοίχιο χρηματοκιβώτιο της καμπίνας του, έβαλε μέσα το χέρι του κι έβγαλε ένα ρολό κιτρινισμένα χαρτιά. —Ορίστε, είπε και τα άφησε στο τραπεζάκι μπροστά στον Βασίλη.
Στον Πειραιά ........................................................................................ 63 Ξύπνησαν από το μπουρ μπουρ της καδένας που έπεφτε στη θά λασσα. Είχαν φτάσει στον Πειραιά. Ένας καμαρότος χτύπησε την πόρτα της καμπίνας τους. Τον ακολούθησαν από την έξοδο του προσωπικού.
Μοτέλ «Λεβέντη» .................................................................................. 66 Ξύπνησε από τη δόνηση του κινητού του. —Βασίλη, είπε ο αρχηγός, θες να μάθεις τι έκαναν στο Αϊβαλί ο Γιούρι κι ο
Συντηρητής; Ψυχομαντείο........................................................................................... 68 Όταν τελείωσαν τον καφέ, ο οδηγός τούς περίμενε ήδη στο αυ τοκίνητο με τη μηχανή αναμμένη. Μπήκαν, και ξεκίνησε. Οδη γούσε όπως και πριν, αμίλητος. Έδειχνε ξεκούραστος, αν κι είχε ταξιδέψει όλη νύχτα για να βρεθεί στον Πειραιά στις 5:30 το πρωί.
Πάλι η Κύπρος ..................................................................................... Αχούσε στον ύπνο του τον ήχο του κινητού. Ξύπνησε και το άνοιξε. Ήταν ο αρχηγός. —Γιατί δεν απάντησες πριν; ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14 ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΛΩΣΟΠΟΥΛΑ. 01 ΣΚΕΨΕΙΣ Η μελέτη της ιδέας των ψυχών
........................................................ Ο Αμερικανός καθηγητής της Ψυχιατρικής έβλεπε στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για το πρόσφατο τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, στην καρδιά της Ευρώπης. «Αλίμονο», σκεφτόταν, «η ζωή των κοινωνιών έγινε ανθολογία θανάτων. Η άνοιξη των
πολιτισμών θα πεθάνει από τα δηλητήρια των πολεμούν ». ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 ΕΤΑΙΡΙΕΣ, ΚΥΡΙΕΣ, ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Η διαφημιστική εταιρία του Βασίλη................................................ Η Βέτα κατάλαβε ότι ήταν αυτός από τον τρόπο που πάτησε το κου δούνι της εισόδου. Μέχρι να ανεβεί στο 2ο
όροφο από τις σκάλες, όπως συνήθιζε, μάζεψε τους υπαλλήλους σε σειρά, στάθηκε πρώτη, αλλά άφησε κενό ανάμεσα σε εκείνην και στον επόμενο. Η ιστορία της Κιμ ............................................................................... Η Κιμ ήταν γυναίκα σπάνιας ομορφιάς, αλλά κι η καλύτερη ακάουντ
μάνατζερ της εταιρίας. Πάνω στο γραφείο της είχε φωτογραφία με τον πατριάρχη, στην οποία ο ιεράρχης έγραφε: «Στην ελλογιμότατη κυρία Κιμ Ταβοότογλου, εξ ακριτικής Τενέδου ορμωμενην». Η ιστορία της Βέτας............................................................................. Πήρε στο εσωτερικό
τηλέφωνο τη Βέτα. —-Έλα να μου πεις όσα έγιναν όταν έλειπα. Ήρθε, έκλεισε την πόρτα πίσω της και κάθισε απέναντι του. «Εδώ Γκόγκης»
..................................................................................... 0 Βασίλης έκλεισε το τηλέφωνο, αλλά σκεφτόταν ότι είμαστε μείγμα χαρμόσυνων και θανατηφόρων επιθυμιών που διεκδικούν σύμβολα για να εκδηλωθούν. Απαντήσεις............................................................................................. Κατέβηκε αργά από τις σκάλες. Όταν άπλωνε το χέρι του για να ανοίξει την είσοδο της οικοδομής, ένιωσε το κινητό να δονείται στην τσέπη του.
Αποκάλυψη τώρα................................................................................. Ο Βασίλης, με ανάμεικτα αισθήματα, πήρε την τσάντα του από το γραφειάκι του θυρωρού και βάδισε μέχρι τη στάση των ταξί, όπου περίμενε να έρθει κάποιο. Το δώρο
................................................................................................ Δοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε, αλλά δεν έβρισκε το σωστό. Τον ακού σε από μέσα η Έλσα και του άνοιξε. —Λάθος κλειδί βάζεις, Βασίλη, είπε, μήπως είσαι αλλού; —Αλλού με πήγαν όσα έμαθα, της απάντησε. Δείπνο
με τις γαρδένιες της Βέτας................................................... Εννέα παρά ένα χτυπούσαν το κουδούνι της. Τους άνοιξε αμέσως. Φορούσε ένα βαθυπράσινο φόρεμα, που είχε το χρώμα των λουλουδιών της. Έλαμπε. Η ιστορία του
Ρούλη........................................................................... 100 102 106 134 (Στη μνήμη του Ρούλη που σκότωσαν οι ουσίες) Την επομένη ο Βασίλης πήγε νωρίς στη διαφημιστική εταιρία. Η Βέτα τού έφερε καφέ. —Πού είναι το γράμμα; —Εδώ, απάντησε, κι έψαξε στη στοίβα της αλληλογραφίας.
Ιππότες, πότες, φαγοπότες................................................................. 141 —Πες να έρθει η Ρόζα, είπε στη Βέτα στο εσωτερικό τηλέφωνο. Μπήκε σίφουνας. Έκλεισε την πόρτα πίσω της. Άφησε την τσάντα που κρατούσε στο πάτωμα κι έπεσε πάνω του. Τον φίλησε στο μάγουλο, στα χείλη,
παντού. Δυο άγνωστοι....................................................................................... 143 Πέρασε ώρα χωρίς να κάνει κάτι. Κοίταζε την κλειστή πόρτα, την κατεύθυνση του πόθου. «Τα ένστικτα δεν έχουν
ώρα και όρια», σκεφτόταν, «δεν εμποδίζονται από νόμους, φιλίες κι ηλικίες. Είναι σαν τις φωτιές, που όταν ανάψουν, καίνε τα πάντα». ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16 ΜΙΛΑΝΟ Οι χάρτες................................................................................................ 147 Το αεροπλάνο της «Αλιτάλια» προσγειώθηκε στο Διεθνές Αερο δρόμιο Μαλπένσα στις 8 το πρωί. Στην έξοδό του υπήρχε ένα λεωφορείο με μηχανή που δούλευε. Φουντούλκα .......................................................................................... 158 Πρόλαβε την Έλσα.
—Το Μουσείο της Σκάλας είναι μακάβριο, της είπε, να μην πάμε. Έχει τη νεκρική μάσκα του Βέρντι. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 Τ’ ΑΠΟΥΛΝΑΤ’ Μιλάνο-Βενετία.................................................................................... 160 Δεν κατάλαβαν πότε ξεκίνησε το τρένο για Βενετία. Αποκοιμή θηκαν μόλις
κάθισαν στις θέσεις τους. Όμως, το τηλεφώνημα της Βέτας για το φουντούλκα φασολοπαραγωγό πυροδότησε μέσα του όνειρα με απρόοπτα από τη δουλειά του. από τη διαφήμιση. Η ιστορία του Παναγιώτη ................................................................. 180 Το τρένο σταμάτησε στο Μέστρε. Η Έλσα
ανασηκώθηκε. —Όχι εδώ, κάτσε. Δεν κατέβηκαν. Το τρένο ξεκίνησε σε 3 λεπτά και σύντομα έφτασε στο τέρμα. «Σάντα Λουτσία», ακούστηκε από τα μεγάφωνα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 ΒΕΝΕΤΙΑ Όμορφη πόλη ........................................................................................ 185 Όταν ο Βασίλης βγήκε από το
Σιδηροδρομικό Σταθμό Σάντα Λου τσία σέρνοντας τη βαλίτσα του, δεν μπορούσε να φανταστεί την πλεούμενη γιορτή που θα αντίκριζε στο Μεγάλο Κανάλι. Τα μηχα νοκίνητα σκάφη όργωναν τα κινούμενα χωράφια, έστριβαν κι υπό γραφαν με τόξα λευκών αφρών στο μεγαλείο του αλμυρού νερού. Η
ανταλλαγή........................................................................................... 192 Όταν η Έλσα έβλεπε τον Βασίλη να βγαίνει από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Σάντα Λουτσία σέρνοντας τη βαλίτσα του και να κατευθύνεται προς την αποβάθρα, ένιωθε πως τον αποχωριζόταν για πάντα, ότι θα
συμβεί σε εκείνον ή στην ίδια κάτι πολύ κακό. Πράκτορας
γονδολιέρης....................................................................... 193 Ο ψηλός με το εκρού κουστούμι, αφού πήρε το φάκελο, έκανε μια βόλτα στην αίθουσα αναμονής του σιδηροδρομικού σταθμού. Μετά στάθηκε στις εφημερίδες που ήταν κρεμασμένες με μανταλάκια έξω από ένα κιόσκι και διάβαζε τους τίτλους. Σκηνικό τρόμου..................................................................................... Υπήρχαν τρία τρένα έτοιμα για αναχώρηση. Στο Μιλάνο, όμως, πή γαινε το μεσαίο. Η Έλσα περπατούσε παράλληλα με το πρώτο τρέ νο, όταν ένιωσε ότι κάποιος την παρακολουθεί. 195
...έρση μου, έρνος της φοινικιάς μου.................................................. 198 0 Βασίλης άκουσε το σύνθημα «Tío Tío» μόλις πάτησε το πόδι του στην αποβάθρα της γέφυρας Ριάλτο. αλλά δεν ήξερε ποιος το φώναζε. Πρωινό στο «Αλ Πόντε
Αντίκο»......................................................... 214 Το παράθυρο της τραπεζαρίας έβλεπε στο Μεγάλο Κανάλι κι ήταν μισάνοιχτο. Μύριζε αποκεί άνοιξη. Ο καιρός είχε αλλάξει, το φως είχε κάνει καλή δουλειά. Απόλαυσαν το πρωινό, τη φρεσκοψημένη ζύμη, το αέρινο βούτυρο και τον καφέ. Στο
Παλάτι των Δόγηδων................................................................... Όταν βγήκαν, τους υποδέχτηκε μια άλλη Βενετία. Το χιόνι κι η ομίχλη που έσπερνε το προηγούμενο βράδυ ο ακοίμητος γεωργός από τον ουρανό ήταν τώρα ήλιος λαμπρός και καλοδεχούμενος από σπίτια, κανάλια κι ανθρώπους. Ο
ποιητής Γιώργος Σεφέρης .............................................................. 10:28, τοπική ώρα Βενετίας. Ο καγκεμπίτης τού παρέδωσε δο ρυφορικό κινητό. Αυτό έγραψε ο αρχηγός στο φάκελο Αποστολή Ψ-Χ που κρατούσε στο κομπιούτερ του για την εκπαίδευση του Βασίλη. Στο κελί του
Καζανόβα....................................................................... Η ξεναγός τούς μέτρησε. Ήταν 18 μαζί με τον Βασίλη και την Έλσα. —Εκεί που πάμε, είπε, περνούν μόνο γκρουπ μέχρι 20 άτομα. Ελάτε. «Ο Συντηρητής δεν εργάζεται πια εδώ»............................................. Το άλλο
πρωί, έτρωγαν κι έβλεπαν από το παράθυρο της τραπε ζαρίας του «Αλ Πόντε Αντίκο» τα νερά να κυλούν αργά, όπως στα πλωτά ποτάμια, ανεπαίσθητα. Το πρωινό ήταν για δεύτερη φορά
απολαυστικό. 216 220 224 231 Θεσσαλονίκη, γραφείο αρχηγού......................................................... 236 —Ζαφείρη, έλα. είπε στο εσωτερικό τηλέφωνο. Ήρθε. —Πες τους να το ελέγξουν μέσα. Ζωγραφιστός παράδεισος, πολυκατοικία κήπων .......................... 238 0 Συντηρητής κρύφτηκε πίσω από μια πόρτα και τους άφησε να προσπεράσουν. Στάθηκε όταν στάθηκαν να φωτογραφηθούν μπρο στά σε ένα πέτρινο λιοντάρι με πλατυποδία -ο -γλύπτης του δεν είχε δει ποτέ αληθινό- και προχώρησε όταν δυνάμωσαν το βήμα τους. Μουσείο Γκούγκενχαϊμ ....................................................................... 241 0 Βασίλης κι η Έλσα περιπλανήθηκαν στα δρομάκια του Σαν Μάρ-
κο χωρίς να ξέρουν ότι ο Συντηρητής ήταν πίσω τους. Διέσχισαν τη στέρεα γη της Βενετίας, το Ντορσοντούρο, κι από το καλέ του Αγίου Χριστοφόρου πέρασαν απέναντι. Οι βραχονησίδες Ίμια......................................................................... 247 0 αρχηγός μπήκε κατευθείαν στο θέμα που
ήθελε να συζητήσει με τον Βασίλη. —Θυμάσαι τον Αμερικανό καθηγητή της Ψυχιατρικής που άρχισε την ομιλία του με στίχους του Ελύτη; Που όταν τελείωσε, ένας ακροατής του ζήτησε να εξηγήσει γιατί τους θεωρεί ποιητική υπερβολή; Οι λαοί κι η Ιστορία
τους.................................................................... 261 Η Έλσα στάθηκε μπροστά του και του έκανε μια εντυπωσιακή στροφή, σαν εκείνες που κάνουν τα μανεκέν στις πασαρέλες. Φο ρούσε καινούρια γυαλιά. —Σ’ αρέσουν; ρώτησε. Αντίο,
Βενετία........................................................................................... 263 —Μόνο ο καφές και τα κρουασάν ήταν ίδια. —Όχι, Έλσα, τα σημερινά είχαν βούτυρο αρωματισμένο με βότανα. Τέλειωσαν το πρωινό τους, επέστρεψαν στο δωμάτιο κι ετοίμασαν τις βαλίτσες τους. Ήταν ημέρα
δρόμων, σιδηροδρόμων κι αεροδια δρόμων. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 ΛΥΠΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Επιστροφή............................................................................................. Προσγειώθηκαν μεσάνυχτα στη Θεσσαλονίκη. Κοιμούνταν κι οι δυο στο μεγαλύτερο μέρος της πτήσης. Το είχαν ανάγκη τα σώματά τους.
Όταν κατέβηκαν, το αεροδρόμιο έπλεε σε υποκίτρινη νέφωση που έφτανε ώς τη γη. Ψωμί στη θάλασσα............................................................................... Την επομένη σηκώθηκε νωρίς. Μπήκε στη
διαφημιστική εταιρία του από τους πρώτους, στις εννιά το πρωί. —Βέτα, καφέ και πάρε μου το δικηγόρο Σάκη. Η άποψη του Μακμπέθ....................................................................... —Βέτααα... Ήρθε. —Τι φωνάζεις, καλέ; Η ψυχή του Ρήγα είναι παντού ......................................................... Πέρασε απέναντι, στη στάση, για να βρει ταξί. Το μαύρο Μερσεντές, με τον Γιάννη Τετραδράκο στο τιμόνι, στάθηκε δίπλα του. 266 266 273 278
279 288 291 292 294 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 ΒΙΕΝΝΗ «Μαύρο Ρόδι» της Τζο Μαλόουν ...................................................... 299 Η Έλσα δοκίμασε το μικρογεύμα που άφησε η αεροσυνοδός στα τραπεζάκια τους. —Αα πα παα... Μην το φας, καίει. Δεν την άκουσε και το μετάνιωσε. Σε λίγο τον έκαιγε το στομάχι
του. Η πατρίδα της ψυχής του Ρήγα......................................................... 303 Τους ξύπνησε ένα μοτίβο μουσικής του Κλάιντερμαν, από αυτά που έχουν πρόχειρα στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, για να καλύ πτουν τυχόν κενά χρόνου ανάμεσα σε δύο εκπομπές. —Τι συμβαίνει; Κρύβουμε κομμάτια
της Ιστορίας μας.............................................. 306 Η μυρωδιά που ένιωθε γύρω από το σώμα του χάθηκε, κι ο ιδρώ- ςΚ ϊ Ω —-Έλα, Βασίλη. Άνοιξε την πόρτα του συνοδηγοό, μπήκε και ξεκίνησαν. Λύπες της αγάπης ................................................................................
Χτύπησε το θυρομεγάφωνο. Του άνοιξε η Ελσα. Όταν ανέβηκε σπί τι. τον κοίταξε περίεργα. —Νωρίς ήρθες σήμερα, Βασίλη. Οι καρδερίνες........................................................................................ Όταν τελείωσαν το φαγητό, εκείνη κάθισε στο πιάνο. Έπαιξε όσα είχαν συμβεί. Κάπου
κάπου άγγιζε ελαφρά τα πλήκτρα, κρατώ ντας έναν υπερβολικά αργό χρόνο, τον οποίο συνόδευε με το πλάγιασμα του σώματός της. —Παίζεις με μεγάλες σιωπές, Έλσα. «Δεν θυμάσαι πως το θυμάσαι»......................................................... Έντεκα και, έβαλε το κλειδί στην πόρτα ο Δώρης. Τους
είδε σε κουκούλι, κοντά κοντά, και χαμογέλασε. Του άρεσε. Τα παιδιά δεν χρειάζονται μαθήματα
συντροφικότητας, θέλουν να τη βλέπουν στους οικείους τους. Το θαύμα................................................................................................ Την άλλη μέρα το πρωί ο Βασίλης πήγε στην εταιρία με ταξί. —Αδριανουπόλεως, είπε στον οδηγό του πρώτου που σταμάτησε. —Ελάτε. Το μέλλον της διαφήμισης .................................................................. Η Βέτα τού έφτιαξε καφέ και κούνησε μπροστά του τα κλειδιά και την άδεια που είχαν φέρει αργά το απόγευμα της προηγούμενης μέρας.
τας στέγνωνε σιγά σιγά. «Η ψυχή της Ελπίδας αποσύρεται, όπως το τζίνι του Αλαντίν στο λυχνάρι του», σκέφτηκε. Μνήμη των τόπων ............................................................................... Όταν βγήκαν, η θερμοκρασία πλησίαζε στο μηδέν. Έπεφτε ψιλού τσικο χιονάκι. Η Βιέννη είχε
ντυθεί χειμωνιάτικα, τη σκέπαζε γκρι σκοτεινό σεντόνι. Στη γέφυρα Μάριενμπρουκε σταμάτησαν. Ακούμπησαν στα κάγκελα και κοίταζαν τα νερά που έτρεχαν στο κανάλι. —Γιατί είναι τόσο βαθύ, αφού τα νερά είναι λίγα;
Γκρίχενμπαϊσλ....................................................................................... Η «Ταβέρνα των Ελλήνων» ήταν γεμάτη όταν μπήκαν. Πάνω στο τραπέζι υπήρχε ένα προσπέκτους στα γερμανικά. —Θα το μεταφράσεις, Έλσα; ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21 ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ Πουλιά και κυνηγοί
............................................................................ 0 αρχηγός άνοιξε το φάκελο Αποστολή Ψ-Χ, που είχε στο κομπιούτερ του για την εκπαίδευση του Βασίλη, κι έγραψε δίπλα στην ημερομηνία και στην ώρα: Δείπνο στην «Ταβέρνα των Ελλήνων». Συναγερμός
.......................................................................................... Μετά τη συνέντευξη της γυναίκας του Μπιτβινέγκο, μια είδηση στα πεντάλεπτα δελτία του CNN τον έκανε να τιναχτεί από τη θέση του. 0 78χρονος ιστορικός Καρλχάιντς Κέντλιχ είχε αυτοκτονήσει την προηγούμενη μέρα
στο Βερολίνο. Εκτακτη σύσκεψη στελεχών.............................................................. Σε 20 λεπτά ήρθαν όλοι. Ο Ζαφείρης οδήγησε τον τελευταίο, το στρατηγό Δαρδανό, στην πολυθρόνα του επισκέπτη, μπροστά στο γραφείο. Μετά έδειξε σε
όλους μονταρισμένα τα ρεπορτάζ που είχαν τα ξένα κανάλια για το θέμα της σύσκεψης. Αναδρομή ................................................................................................ Ο στρατηγός Δαρδανός ζάρωσε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινή του, όπως ζαρώνει ένα σαλιγκάρι μέσα στο καβούκι του. —Πάμε, παιδί μου, είπε.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1. Κατασκοπεία: απέραντη σιωπή ................................................... Οι κατάσκοποι που γράφουν βιβλία λένε ότι εξιστορούν εμπειρίες τους. Στην πραγματικότητα γράφουν μόνο όσες από αυτές επιτρέ πει η Υπηρεσία. 2. Τα
όνειρα.......................................................................................... Τις νύχτες διασχίζουμε την κοιλάδα των ίσκιονν του μυαλού μας. Ακόμη κι αν δεν τα θυμόμαστε το πρωί, όλοι βλέπουμε όνειρα. Κά ποια από αυτά τα ερμηνεύουμε ως καλά, άλλα τα θεωρούμε αγγελιο φόρους του
κακού, κι ευτυχώς τα λιγότερα τα χαρακτηρίζουμε εφιά λτες, δηλαδή όνειρα στα οποία κυριαρχούν η αγωνία κι ο τρόμος. 3. Τα τηλεφωνήματα............................................................................ Ελαφρύνουν όσα ζουν οι ήρωές μου. Τα κάνουν προσωπική επαφή από απόσταση. Από τη μεριά
του αναγνώστη, είναι μια τρύπα στον τοίχο από την οποία κατασκοπεύει, χωρίς να τον βλέπουν, στο δωμάτιο του διπλανού. 4. Μαάτ................................................................................................... Ένα ποίημα ψαρεύει συγκίνηση με δόλωμα τις λέξεις του, που πο λεμούν για
τα σύνορά τους. Δεν επιτρέπουν ανάμεσα τους άλλες. Στο πεζογράφημα, οι λέξεις αφήνουν κενά. Μπορούμε να «φορτώ σουμε» σε αυτά. 5. Ο ήρωας που θα σε θεραπεύσει................................................... Σε συνέντευξή του ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ μίλησε για το θρυλικό χορευτή Νιζίνσκι, στον οποίο
ο Γιώργος Σεφέρης είχε αφιερώσει ποίημα. 6. Σχόλια σχολίων ............................................................................... Αρκετοί, μαγεμένοι των
τεχνών, λυγίζουν στον αυτοθαυμασμό. Αν κάποιος από αυτούς βάλει ξιφόπληκτο χρώμα λάπις λάζουλι δίπλα σε σκοτωμένο μπορντό, δεν σταματά. 7. Αναγνώστες μου, ............................................................................ είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ζύμη. Ένας φούρνος μάς έψησε, αλλά γίναμε διαφορετικά ψωμάκια. Εμάς σερβίρουν πρώτα στο γεύμα της αιωνιότητας. 379 380 382 383 383 384 384
|
adam_txt |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Πρόλογος. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 13 ΔΕΙΠΝΟ ΤΩΝ ΣΤΟΧΑΣΜΩΝ Τα όρια της λογικής. Όταν περνούσαν την πύλη του λιμανιού, χτύπησε το
κινητό του Βασίλη. —Στη Βενετία να πάτε το άλλο Σαββατοκύριακο, του είπε ο αρχηγός. Το αγαπημένο τυρί του Ναπολέοντα. 26 Τους βρήκε στο σαλόνι της πρώτης θέσης. —Ελάτε, είναι εννιάμισι, μας περιμένει ο καπετάνιος. Θεωρία
ναυσιπλοΐας. 49 Ανεβοκατέβηκαν σκάλες, διέσχισαν διαδρόμους, πήγαν μπρος, πή γαν πίσω, πουθενά η καμπίνα του καπετάνιου. —Μα πού είναι η καμπίνα σας;
Χαρτογραφία. 52 0 καπετάνιος άνοιξε αργά το επιτοίχιο χρηματοκιβώτιο της καμπίνας του, έβαλε μέσα το χέρι του κι έβγαλε ένα ρολό κιτρινισμένα χαρτιά. —Ορίστε, είπε και τα άφησε στο τραπεζάκι μπροστά στον Βασίλη.
Στον Πειραιά . 63 Ξύπνησαν από το μπουρ μπουρ της καδένας που έπεφτε στη θά λασσα. Είχαν φτάσει στον Πειραιά. Ένας καμαρότος χτύπησε την πόρτα της καμπίνας τους. Τον ακολούθησαν από την έξοδο του προσωπικού.
Μοτέλ «Λεβέντη» . 66 Ξύπνησε από τη δόνηση του κινητού του. —Βασίλη, είπε ο αρχηγός, θες να μάθεις τι έκαναν στο Αϊβαλί ο Γιούρι κι ο
Συντηρητής; Ψυχομαντείο. 68 Όταν τελείωσαν τον καφέ, ο οδηγός τούς περίμενε ήδη στο αυ τοκίνητο με τη μηχανή αναμμένη. Μπήκαν, και ξεκίνησε. Οδη γούσε όπως και πριν, αμίλητος. Έδειχνε ξεκούραστος, αν κι είχε ταξιδέψει όλη νύχτα για να βρεθεί στον Πειραιά στις 5:30 το πρωί.
Πάλι η Κύπρος . Αχούσε στον ύπνο του τον ήχο του κινητού. Ξύπνησε και το άνοιξε. Ήταν ο αρχηγός. —Γιατί δεν απάντησες πριν; ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14 ΟΥΡΑΝΙΑ ΚΛΩΣΟΠΟΥΛΑ. 01 ΣΚΕΨΕΙΣ Η μελέτη της ιδέας των ψυχών
. Ο Αμερικανός καθηγητής της Ψυχιατρικής έβλεπε στην τηλεόραση ένα ρεπορτάζ για το πρόσφατο τυφλό τρομοκρατικό χτύπημα στο Παρίσι, στην καρδιά της Ευρώπης. «Αλίμονο», σκεφτόταν, «η ζωή των κοινωνιών έγινε ανθολογία θανάτων. Η άνοιξη των
πολιτισμών θα πεθάνει από τα δηλητήρια των πολεμούν ». ΚΕΦΑΛΑΙΟ 15 ΕΤΑΙΡΙΕΣ, ΚΥΡΙΕΣ, ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ Η διαφημιστική εταιρία του Βασίλη. Η Βέτα κατάλαβε ότι ήταν αυτός από τον τρόπο που πάτησε το κου δούνι της εισόδου. Μέχρι να ανεβεί στο 2ο
όροφο από τις σκάλες, όπως συνήθιζε, μάζεψε τους υπαλλήλους σε σειρά, στάθηκε πρώτη, αλλά άφησε κενό ανάμεσα σε εκείνην και στον επόμενο. Η ιστορία της Κιμ . Η Κιμ ήταν γυναίκα σπάνιας ομορφιάς, αλλά κι η καλύτερη ακάουντ
μάνατζερ της εταιρίας. Πάνω στο γραφείο της είχε φωτογραφία με τον πατριάρχη, στην οποία ο ιεράρχης έγραφε: «Στην ελλογιμότατη κυρία Κιμ Ταβοότογλου, εξ ακριτικής Τενέδου ορμωμενην». Η ιστορία της Βέτας. Πήρε στο εσωτερικό
τηλέφωνο τη Βέτα. —-Έλα να μου πεις όσα έγιναν όταν έλειπα. Ήρθε, έκλεισε την πόρτα πίσω της και κάθισε απέναντι του. «Εδώ Γκόγκης»
. 0 Βασίλης έκλεισε το τηλέφωνο, αλλά σκεφτόταν ότι είμαστε μείγμα χαρμόσυνων και θανατηφόρων επιθυμιών που διεκδικούν σύμβολα για να εκδηλωθούν. Απαντήσεις. Κατέβηκε αργά από τις σκάλες. Όταν άπλωνε το χέρι του για να ανοίξει την είσοδο της οικοδομής, ένιωσε το κινητό να δονείται στην τσέπη του.
Αποκάλυψη τώρα. Ο Βασίλης, με ανάμεικτα αισθήματα, πήρε την τσάντα του από το γραφειάκι του θυρωρού και βάδισε μέχρι τη στάση των ταξί, όπου περίμενε να έρθει κάποιο. Το δώρο
. Δοκίμαζε και ξαναδοκίμαζε, αλλά δεν έβρισκε το σωστό. Τον ακού σε από μέσα η Έλσα και του άνοιξε. —Λάθος κλειδί βάζεις, Βασίλη, είπε, μήπως είσαι αλλού; —Αλλού με πήγαν όσα έμαθα, της απάντησε. Δείπνο
με τις γαρδένιες της Βέτας. Εννέα παρά ένα χτυπούσαν το κουδούνι της. Τους άνοιξε αμέσως. Φορούσε ένα βαθυπράσινο φόρεμα, που είχε το χρώμα των λουλουδιών της. Έλαμπε. Η ιστορία του
Ρούλη. 100 102 106 134 (Στη μνήμη του Ρούλη που σκότωσαν οι ουσίες) Την επομένη ο Βασίλης πήγε νωρίς στη διαφημιστική εταιρία. Η Βέτα τού έφερε καφέ. —Πού είναι το γράμμα; —Εδώ, απάντησε, κι έψαξε στη στοίβα της αλληλογραφίας.
Ιππότες, πότες, φαγοπότες. 141 —Πες να έρθει η Ρόζα, είπε στη Βέτα στο εσωτερικό τηλέφωνο. Μπήκε σίφουνας. Έκλεισε την πόρτα πίσω της. Άφησε την τσάντα που κρατούσε στο πάτωμα κι έπεσε πάνω του. Τον φίλησε στο μάγουλο, στα χείλη,
παντού. Δυο άγνωστοι. 143 Πέρασε ώρα χωρίς να κάνει κάτι. Κοίταζε την κλειστή πόρτα, την κατεύθυνση του πόθου. «Τα ένστικτα δεν έχουν
ώρα και όρια», σκεφτόταν, «δεν εμποδίζονται από νόμους, φιλίες κι ηλικίες. Είναι σαν τις φωτιές, που όταν ανάψουν, καίνε τα πάντα». ΚΕΦΑΛΑΙΟ 16 ΜΙΛΑΝΟ Οι χάρτες. 147 Το αεροπλάνο της «Αλιτάλια» προσγειώθηκε στο Διεθνές Αερο δρόμιο Μαλπένσα στις 8 το πρωί. Στην έξοδό του υπήρχε ένα λεωφορείο με μηχανή που δούλευε. Φουντούλκα . 158 Πρόλαβε την Έλσα.
—Το Μουσείο της Σκάλας είναι μακάβριο, της είπε, να μην πάμε. Έχει τη νεκρική μάσκα του Βέρντι. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 17 Τ’ ΑΠΟΥΛΝΑΤ’ Μιλάνο-Βενετία. 160 Δεν κατάλαβαν πότε ξεκίνησε το τρένο για Βενετία. Αποκοιμή θηκαν μόλις
κάθισαν στις θέσεις τους. Όμως, το τηλεφώνημα της Βέτας για το φουντούλκα φασολοπαραγωγό πυροδότησε μέσα του όνειρα με απρόοπτα από τη δουλειά του. από τη διαφήμιση. Η ιστορία του Παναγιώτη . 180 Το τρένο σταμάτησε στο Μέστρε. Η Έλσα
ανασηκώθηκε. —Όχι εδώ, κάτσε. Δεν κατέβηκαν. Το τρένο ξεκίνησε σε 3 λεπτά και σύντομα έφτασε στο τέρμα. «Σάντα Λουτσία», ακούστηκε από τα μεγάφωνα. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 18 ΒΕΝΕΤΙΑ Όμορφη πόλη . 185 Όταν ο Βασίλης βγήκε από το
Σιδηροδρομικό Σταθμό Σάντα Λου τσία σέρνοντας τη βαλίτσα του, δεν μπορούσε να φανταστεί την πλεούμενη γιορτή που θα αντίκριζε στο Μεγάλο Κανάλι. Τα μηχα νοκίνητα σκάφη όργωναν τα κινούμενα χωράφια, έστριβαν κι υπό γραφαν με τόξα λευκών αφρών στο μεγαλείο του αλμυρού νερού. Η
ανταλλαγή. 192 Όταν η Έλσα έβλεπε τον Βασίλη να βγαίνει από τον Σιδηροδρομικό Σταθμό Σάντα Λουτσία σέρνοντας τη βαλίτσα του και να κατευθύνεται προς την αποβάθρα, ένιωθε πως τον αποχωριζόταν για πάντα, ότι θα
συμβεί σε εκείνον ή στην ίδια κάτι πολύ κακό. Πράκτορας
γονδολιέρης. 193 Ο ψηλός με το εκρού κουστούμι, αφού πήρε το φάκελο, έκανε μια βόλτα στην αίθουσα αναμονής του σιδηροδρομικού σταθμού. Μετά στάθηκε στις εφημερίδες που ήταν κρεμασμένες με μανταλάκια έξω από ένα κιόσκι και διάβαζε τους τίτλους. Σκηνικό τρόμου. Υπήρχαν τρία τρένα έτοιμα για αναχώρηση. Στο Μιλάνο, όμως, πή γαινε το μεσαίο. Η Έλσα περπατούσε παράλληλα με το πρώτο τρέ νο, όταν ένιωσε ότι κάποιος την παρακολουθεί. 195
.έρση μου, έρνος της φοινικιάς μου. 198 0 Βασίλης άκουσε το σύνθημα «Tío Tío» μόλις πάτησε το πόδι του στην αποβάθρα της γέφυρας Ριάλτο. αλλά δεν ήξερε ποιος το φώναζε. Πρωινό στο «Αλ Πόντε
Αντίκο». 214 Το παράθυρο της τραπεζαρίας έβλεπε στο Μεγάλο Κανάλι κι ήταν μισάνοιχτο. Μύριζε αποκεί άνοιξη. Ο καιρός είχε αλλάξει, το φως είχε κάνει καλή δουλειά. Απόλαυσαν το πρωινό, τη φρεσκοψημένη ζύμη, το αέρινο βούτυρο και τον καφέ. Στο
Παλάτι των Δόγηδων. Όταν βγήκαν, τους υποδέχτηκε μια άλλη Βενετία. Το χιόνι κι η ομίχλη που έσπερνε το προηγούμενο βράδυ ο ακοίμητος γεωργός από τον ουρανό ήταν τώρα ήλιος λαμπρός και καλοδεχούμενος από σπίτια, κανάλια κι ανθρώπους. Ο
ποιητής Γιώργος Σεφέρης . 10:28, τοπική ώρα Βενετίας. Ο καγκεμπίτης τού παρέδωσε δο ρυφορικό κινητό. Αυτό έγραψε ο αρχηγός στο φάκελο Αποστολή Ψ-Χ που κρατούσε στο κομπιούτερ του για την εκπαίδευση του Βασίλη. Στο κελί του
Καζανόβα. Η ξεναγός τούς μέτρησε. Ήταν 18 μαζί με τον Βασίλη και την Έλσα. —Εκεί που πάμε, είπε, περνούν μόνο γκρουπ μέχρι 20 άτομα. Ελάτε. «Ο Συντηρητής δεν εργάζεται πια εδώ». Το άλλο
πρωί, έτρωγαν κι έβλεπαν από το παράθυρο της τραπε ζαρίας του «Αλ Πόντε Αντίκο» τα νερά να κυλούν αργά, όπως στα πλωτά ποτάμια, ανεπαίσθητα. Το πρωινό ήταν για δεύτερη φορά
απολαυστικό. 216 220 224 231 Θεσσαλονίκη, γραφείο αρχηγού. 236 —Ζαφείρη, έλα. είπε στο εσωτερικό τηλέφωνο. Ήρθε. —Πες τους να το ελέγξουν μέσα. Ζωγραφιστός παράδεισος, πολυκατοικία κήπων . 238 0 Συντηρητής κρύφτηκε πίσω από μια πόρτα και τους άφησε να προσπεράσουν. Στάθηκε όταν στάθηκαν να φωτογραφηθούν μπρο στά σε ένα πέτρινο λιοντάρι με πλατυποδία -ο -γλύπτης του δεν είχε δει ποτέ αληθινό- και προχώρησε όταν δυνάμωσαν το βήμα τους. Μουσείο Γκούγκενχαϊμ . 241 0 Βασίλης κι η Έλσα περιπλανήθηκαν στα δρομάκια του Σαν Μάρ-
κο χωρίς να ξέρουν ότι ο Συντηρητής ήταν πίσω τους. Διέσχισαν τη στέρεα γη της Βενετίας, το Ντορσοντούρο, κι από το καλέ του Αγίου Χριστοφόρου πέρασαν απέναντι. Οι βραχονησίδες Ίμια. 247 0 αρχηγός μπήκε κατευθείαν στο θέμα που
ήθελε να συζητήσει με τον Βασίλη. —Θυμάσαι τον Αμερικανό καθηγητή της Ψυχιατρικής που άρχισε την ομιλία του με στίχους του Ελύτη; Που όταν τελείωσε, ένας ακροατής του ζήτησε να εξηγήσει γιατί τους θεωρεί ποιητική υπερβολή; Οι λαοί κι η Ιστορία
τους. 261 Η Έλσα στάθηκε μπροστά του και του έκανε μια εντυπωσιακή στροφή, σαν εκείνες που κάνουν τα μανεκέν στις πασαρέλες. Φο ρούσε καινούρια γυαλιά. —Σ’ αρέσουν; ρώτησε. Αντίο,
Βενετία. 263 —Μόνο ο καφές και τα κρουασάν ήταν ίδια. —Όχι, Έλσα, τα σημερινά είχαν βούτυρο αρωματισμένο με βότανα. Τέλειωσαν το πρωινό τους, επέστρεψαν στο δωμάτιο κι ετοίμασαν τις βαλίτσες τους. Ήταν ημέρα
δρόμων, σιδηροδρόμων κι αεροδια δρόμων. ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19 ΛΥΠΕΣ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ Επιστροφή. Προσγειώθηκαν μεσάνυχτα στη Θεσσαλονίκη. Κοιμούνταν κι οι δυο στο μεγαλύτερο μέρος της πτήσης. Το είχαν ανάγκη τα σώματά τους.
Όταν κατέβηκαν, το αεροδρόμιο έπλεε σε υποκίτρινη νέφωση που έφτανε ώς τη γη. Ψωμί στη θάλασσα. Την επομένη σηκώθηκε νωρίς. Μπήκε στη
διαφημιστική εταιρία του από τους πρώτους, στις εννιά το πρωί. —Βέτα, καφέ και πάρε μου το δικηγόρο Σάκη. Η άποψη του Μακμπέθ. —Βέτααα. Ήρθε. —Τι φωνάζεις, καλέ; Η ψυχή του Ρήγα είναι παντού . Πέρασε απέναντι, στη στάση, για να βρει ταξί. Το μαύρο Μερσεντές, με τον Γιάννη Τετραδράκο στο τιμόνι, στάθηκε δίπλα του. 266 266 273 278
279 288 291 292 294 ΚΕΦΑΛΑΙΟ 20 ΒΙΕΝΝΗ «Μαύρο Ρόδι» της Τζο Μαλόουν . 299 Η Έλσα δοκίμασε το μικρογεύμα που άφησε η αεροσυνοδός στα τραπεζάκια τους. —Αα πα παα. Μην το φας, καίει. Δεν την άκουσε και το μετάνιωσε. Σε λίγο τον έκαιγε το στομάχι
του. Η πατρίδα της ψυχής του Ρήγα. 303 Τους ξύπνησε ένα μοτίβο μουσικής του Κλάιντερμαν, από αυτά που έχουν πρόχειρα στους ραδιοφωνικούς σταθμούς, για να καλύ πτουν τυχόν κενά χρόνου ανάμεσα σε δύο εκπομπές. —Τι συμβαίνει; Κρύβουμε κομμάτια
της Ιστορίας μας. 306 Η μυρωδιά που ένιωθε γύρω από το σώμα του χάθηκε, κι ο ιδρώ- ςΚ ϊ Ω —-Έλα, Βασίλη. Άνοιξε την πόρτα του συνοδηγοό, μπήκε και ξεκίνησαν. Λύπες της αγάπης .
Χτύπησε το θυρομεγάφωνο. Του άνοιξε η'Ελσα. Όταν ανέβηκε σπί τι. τον κοίταξε περίεργα. —Νωρίς ήρθες σήμερα, Βασίλη. Οι καρδερίνες. Όταν τελείωσαν το φαγητό, εκείνη κάθισε στο πιάνο. Έπαιξε όσα είχαν συμβεί. Κάπου
κάπου άγγιζε ελαφρά τα πλήκτρα, κρατώ ντας έναν υπερβολικά αργό χρόνο, τον οποίο συνόδευε με το πλάγιασμα του σώματός της. —Παίζεις με μεγάλες σιωπές, Έλσα. «Δεν θυμάσαι πως το θυμάσαι». Έντεκα και, έβαλε το κλειδί στην πόρτα ο Δώρης. Τους
είδε σε κουκούλι, κοντά κοντά, και χαμογέλασε. Του άρεσε. Τα παιδιά δεν χρειάζονται μαθήματα
συντροφικότητας, θέλουν να τη βλέπουν στους οικείους τους. Το θαύμα. Την άλλη μέρα το πρωί ο Βασίλης πήγε στην εταιρία με ταξί. —Αδριανουπόλεως, είπε στον οδηγό του πρώτου που σταμάτησε. —Ελάτε. Το μέλλον της διαφήμισης . Η Βέτα τού έφτιαξε καφέ και κούνησε μπροστά του τα κλειδιά και την άδεια που είχαν φέρει αργά το απόγευμα της προηγούμενης μέρας.
τας στέγνωνε σιγά σιγά. «Η ψυχή της Ελπίδας αποσύρεται, όπως το τζίνι του Αλαντίν στο λυχνάρι του», σκέφτηκε. Μνήμη των τόπων . Όταν βγήκαν, η θερμοκρασία πλησίαζε στο μηδέν. Έπεφτε ψιλού τσικο χιονάκι. Η Βιέννη είχε
ντυθεί χειμωνιάτικα, τη σκέπαζε γκρι σκοτεινό σεντόνι. Στη γέφυρα Μάριενμπρουκε σταμάτησαν. Ακούμπησαν στα κάγκελα και κοίταζαν τα νερά που έτρεχαν στο κανάλι. —Γιατί είναι τόσο βαθύ, αφού τα νερά είναι λίγα;
Γκρίχενμπαϊσλ. Η «Ταβέρνα των Ελλήνων» ήταν γεμάτη όταν μπήκαν. Πάνω στο τραπέζι υπήρχε ένα προσπέκτους στα γερμανικά. —Θα το μεταφράσεις, Έλσα; ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21 ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ Πουλιά και κυνηγοί
. 0 αρχηγός άνοιξε το φάκελο Αποστολή Ψ-Χ, που είχε στο κομπιούτερ του για την εκπαίδευση του Βασίλη, κι έγραψε δίπλα στην ημερομηνία και στην ώρα: Δείπνο στην «Ταβέρνα των Ελλήνων». Συναγερμός
. Μετά τη συνέντευξη της γυναίκας του Μπιτβινέγκο, μια είδηση στα πεντάλεπτα δελτία του CNN τον έκανε να τιναχτεί από τη θέση του. 0 78χρονος ιστορικός Καρλχάιντς Κέντλιχ είχε αυτοκτονήσει την προηγούμενη μέρα
στο Βερολίνο. 'Εκτακτη σύσκεψη στελεχών. Σε 20 λεπτά ήρθαν όλοι. Ο Ζαφείρης οδήγησε τον τελευταίο, το στρατηγό Δαρδανό, στην πολυθρόνα του επισκέπτη, μπροστά στο γραφείο. Μετά έδειξε σε
όλους μονταρισμένα τα ρεπορτάζ που είχαν τα ξένα κανάλια για το θέμα της σύσκεψης. Αναδρομή . Ο στρατηγός Δαρδανός ζάρωσε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινή του, όπως ζαρώνει ένα σαλιγκάρι μέσα στο καβούκι του. —Πάμε, παιδί μου, είπε.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ 1. Κατασκοπεία: απέραντη σιωπή . Οι κατάσκοποι που γράφουν βιβλία λένε ότι εξιστορούν εμπειρίες τους. Στην πραγματικότητα γράφουν μόνο όσες από αυτές επιτρέ πει η Υπηρεσία. 2. Τα
όνειρα. Τις νύχτες διασχίζουμε την κοιλάδα των ίσκιονν του μυαλού μας. Ακόμη κι αν δεν τα θυμόμαστε το πρωί, όλοι βλέπουμε όνειρα. Κά ποια από αυτά τα ερμηνεύουμε ως καλά, άλλα τα θεωρούμε αγγελιο φόρους του
κακού, κι ευτυχώς τα λιγότερα τα χαρακτηρίζουμε εφιά λτες, δηλαδή όνειρα στα οποία κυριαρχούν η αγωνία κι ο τρόμος. 3. Τα τηλεφωνήματα. Ελαφρύνουν όσα ζουν οι ήρωές μου. Τα κάνουν προσωπική επαφή από απόσταση. Από τη μεριά
του αναγνώστη, είναι μια τρύπα στον τοίχο από την οποία κατασκοπεύει, χωρίς να τον βλέπουν, στο δωμάτιο του διπλανού. 4. Μαάτ. Ένα ποίημα ψαρεύει συγκίνηση με δόλωμα τις λέξεις του, που πο λεμούν για
τα σύνορά τους. Δεν επιτρέπουν ανάμεσα τους άλλες. Στο πεζογράφημα, οι λέξεις αφήνουν κενά. Μπορούμε να «φορτώ σουμε» σε αυτά. 5. Ο ήρωας που θα σε θεραπεύσει. Σε συνέντευξή του ο Μιχαήλ Μπαρίσνικοφ μίλησε για το θρυλικό χορευτή Νιζίνσκι, στον οποίο
ο Γιώργος Σεφέρης είχε αφιερώσει ποίημα. 6. Σχόλια σχολίων . Αρκετοί, μαγεμένοι των
τεχνών, λυγίζουν στον αυτοθαυμασμό. Αν κάποιος από αυτούς βάλει ξιφόπληκτο χρώμα λάπις λάζουλι δίπλα σε σκοτωμένο μπορντό, δεν σταματά. 7. Αναγνώστες μου, . είμαστε φτιαγμένοι από την ίδια ζύμη. Ένας φούρνος μάς έψησε, αλλά γίναμε διαφορετικά ψωμάκια. Εμάς σερβίρουν πρώτα στο γεύμα της αιωνιότητας. 379 380 382 383 383 384 384 |
any_adam_object | 1 |
any_adam_object_boolean | 1 |
author | Xexakēs, Manolēs 1948- |
author_GND | (DE-588)103174540 |
author_facet | Xexakēs, Manolēs 1948- |
author_role | aut |
author_sort | Xexakēs, Manolēs 1948- |
author_variant | m x mx |
building | Verbundindex |
bvnumber | BV046678839 |
ctrlnum | (OCoLC)1151410265 (DE-599)BVBBV046678839 |
format | Book |
fullrecord | <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><collection xmlns="http://www.loc.gov/MARC21/slim"><record><leader>01150nam a2200301 cc4500</leader><controlfield tag="001">BV046678839</controlfield><controlfield tag="003">DE-604</controlfield><controlfield tag="005">00000000000000.0</controlfield><controlfield tag="007">t</controlfield><controlfield tag="008">200420s2019 |||| 00||| gre d</controlfield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">9786185141714</subfield><subfield code="9">978-618-5141-71-4</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(OCoLC)1151410265</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(DE-599)BVBBV046678839</subfield></datafield><datafield tag="040" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-604</subfield><subfield code="b">ger</subfield><subfield code="e">rda</subfield></datafield><datafield tag="041" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">gre</subfield></datafield><datafield tag="049" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-12</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">OST</subfield><subfield code="q">DE-12</subfield><subfield code="2">fid</subfield></datafield><datafield tag="100" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Xexakēs, Manolēs</subfield><subfield code="d">1948-</subfield><subfield code="e">Verfasser</subfield><subfield code="0">(DE-588)103174540</subfield><subfield code="4">aut</subfield></datafield><datafield tag="245" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">To theatro tēs oikumenēs</subfield><subfield code="b">mythistorēma</subfield><subfield code="n">2</subfield><subfield code="p">tomos 2</subfield><subfield code="p">Bals tōn skiōn</subfield><subfield code="c">Manolēs Xexakēs</subfield></datafield><datafield tag="264" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Thessalonikē</subfield><subfield code="b">Ianos Ekdoseis</subfield><subfield code="c">© 2019</subfield></datafield><datafield tag="300" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">384 Seiten</subfield></datafield><datafield tag="336" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">txt</subfield><subfield code="2">rdacontent</subfield></datafield><datafield tag="337" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">n</subfield><subfield code="2">rdamedia</subfield></datafield><datafield tag="338" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">nc</subfield><subfield code="2">rdacarrier</subfield></datafield><datafield tag="773" ind1="0" ind2="8"><subfield code="w">(DE-604)BV045514201</subfield><subfield code="g">2</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032089703&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Inhaltsverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="n">oe</subfield></datafield><datafield tag="999" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032089703</subfield></datafield></record></collection> |
id | DE-604.BV046678839 |
illustrated | Not Illustrated |
index_date | 2024-07-03T14:23:16Z |
indexdate | 2024-07-10T08:51:02Z |
institution | BVB |
isbn | 9786185141714 |
language | Greek |
oai_aleph_id | oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-032089703 |
oclc_num | 1151410265 |
open_access_boolean | |
owner | DE-12 |
owner_facet | DE-12 |
physical | 384 Seiten |
publishDate | 2019 |
publishDateSearch | 2019 |
publishDateSort | 2019 |
publisher | Ianos Ekdoseis |
record_format | marc |
spelling | Xexakēs, Manolēs 1948- Verfasser (DE-588)103174540 aut To theatro tēs oikumenēs mythistorēma 2 tomos 2 Bals tōn skiōn Manolēs Xexakēs Thessalonikē Ianos Ekdoseis © 2019 384 Seiten txt rdacontent n rdamedia nc rdacarrier (DE-604)BV045514201 2 Digitalisierung BSB München - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032089703&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Inhaltsverzeichnis |
spellingShingle | Xexakēs, Manolēs 1948- To theatro tēs oikumenēs mythistorēma |
title | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma |
title_auth | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma |
title_exact_search | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma |
title_exact_search_txtP | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma |
title_full | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma 2 tomos 2 Bals tōn skiōn Manolēs Xexakēs |
title_fullStr | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma 2 tomos 2 Bals tōn skiōn Manolēs Xexakēs |
title_full_unstemmed | To theatro tēs oikumenēs mythistorēma 2 tomos 2 Bals tōn skiōn Manolēs Xexakēs |
title_short | To theatro tēs oikumenēs |
title_sort | to theatro tes oikumenes mythistorema tomos 2 bals ton skion |
title_sub | mythistorēma |
url | http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=032089703&sequence=000001&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA |
volume_link | (DE-604)BV045514201 |
work_keys_str_mv | AT xexakesmanoles totheatrotesoikumenesmythistorema2 |