Verfügbarkeit: Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej

Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej:

Gespeichert in:

Bibliographische Detailangaben
Format:	Buch
Sprache:	Polish
Veröffentlicht:	Warszawa Świat Książki 2009
Schlagworte:	Polish literature > History and criticism
Online-Zugang:	Inhaltsverzeichnis
Beschreibung:	704 S. Ill.
ISBN:	9788324706181

Internformat

MARC


LEADER	00000nam a2200000 c 4500
001	BV035541487
003	DE-604
005	20200122
007	t
008	090528s2009 a\|\|\| \|\|\|\| 00\|\|\| pol d
020			\|a 9788324706181 \|9 978-83-247-0618-1
035			\|a (OCoLC)320897866
035			\|a (DE-599)BVBBV035541487
040			\|a DE-604 \|b ger \|e rakwb
041	0		\|a pol
049			\|a DE-739 \|a DE-11
050		0	\|a PG7012
084			\|a KO 1320 \|0 (DE-625)80074: \|2 rvk
084			\|a KO 2180 \|0 (DE-625)80182: \|2 rvk
245	1	0	\|a Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej \|c Stanisław Falkowski i Paweł Stępień
264		1	\|a Warszawa \|b Świat Książki \|c 2009
300			\|a 704 S. \|b Ill.
336			\|b txt \|2 rdacontent
337			\|b n \|2 rdamedia
338			\|b nc \|2 rdacarrier
650		4	\|a Polish literature \|x History and criticism
700	1		\|a Falkowski, Stanisław \|d 1953- \|e Sonstige \|0 (DE-588)103522182 \|4 oth
700	1		\|a Stępień, Paweł \|d 1969- \|e Sonstige \|0 (DE-588)1164046306 \|4 oth
856	4	2	\|m Digitalisierung UB Passau \|q application/pdf \|u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=017597534&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA \|3 Inhaltsverzeichnis
999			\|a oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-017597534

Datensatz im Suchindex

_version_	1804139181719420928
adam_text	SPIS TREŚCI WSTĘR KLASYCY BOCZNE KAPLICE I JEŻ, CZYLI CZYM S/{ CIĘŻKIE NORWIDY? ......................7 Klasyka - literatura dla dzieci? ................................7 Co to znaczy być czytelnikiem dorosłym? ..........................7 Arcydzieła nieznane ......................................7 Czym nie jest ta książka? ...................................8 O czym chcemy pisać? ....................................8 Po co piszą mistrzowie? ....................................9 W zakamarkach katedr ....................................9 Ilu było wielkich pisarzy? ...................................9 Pisarze starodawni - pisarze nowocześni ..........................9 Bokserzy, poeci i ciężkie norwidy ...............................10 Co odkrywaliśmy? .......................................10 1. HIERARCHIA MIŁOŚCI I PIEC UTRAPIENIA. LEGENDA O ŚW. ALEKSYM. . 13 Średniowieczny poemat opowiada o mitości do Boga, której nie da się tatwo pogodzić z miiością do bliskich. Wystawieni na próbę bohaterowie legendy podążają dwiema drogami: drogą mitości uporządko¬ wanej (Aleksy i jego małżonka) oraz drogą mitości nieuporządkowanej (ojciec i matka Aleksego). Dzieje świętego księcia-żebraka pouczają, że żarliwe umiłowanie Chrystusa i wierna služba Bogu nie oznacza odrzucenia czy podeptania mitości do bliskich. Pouczają też - przedstawiając upadek ojca Aleksego - iż to złudna i przemijająca doczesność sprawia, że miłość do człowieka, niezakorzeniona w niebiosach, niepodporządkowana miłości do Boga, prowadzić może tu, na ziemi, do gorzkiej klęski i dojmujących cierpień O świętym, co miłował Boga .................................13 Gorliwa służba i cudowna nagroda ..............................15 Dzień triumfu, dzień próby ..................................17 Powtórna utrata syna .....................................21 Ślepa miłość ..........................................22 Rozpoznanie ..........................................23 Wezwany z godów ziemskiej miłości .............................25 Niech kocha, ale nie bardziej niż Mnie ............................28 Droga ubóstwa i uniżenia ...................................32 Kuszenie sławą świętości i ziemskim domem ........................34 Bezkrwawe męczeństwo ....................................38 Radość, ból, nauka dla świata ................................41 Bibliografia (wybór) ......................................45 2. ŁASKAWY SEN I ŚWIĘTA MATEMATYKA, CZYLI CO WSPÓLNEGO MA FRASZKA KOCHANOWSKIEGO DO SNU Z TRAKTATEM KOPERNIKA O OBROTACH SFER NIEBIESKICH? .....................46 Tak jak stawiony przez renesansowego poetę sen - visio - pozwala duszy wzlecieć ku niebiosom, tak również szczególny rydwan astronomii, wychwalany przez renesansowego uczonego, przenosi ją w bo¬ skie rejony kosmosu i tego, co wieczne. Dwa z pozoru odlegte świadectwa kultury polskiego renesansu są najgłębiej pokrewne, ponieważ wyrastają z tej samej, platońsko-pitagorejskiej, drogiej renesansowym humanistom wizji wszechogarniającego i możliwego do poznania tadu. Cierpienie Zuzanny i cierpienie ślepców ...........................46 Upadek mędrca i trudne pocieszenie .............................48 Senna wizja architektury wszechświata ............................51 Łaskawy sen ..........................................56 Święta matematyka ......................................59 Bibliografia (wybór) ......................................61 3. POEZJA TRWOGI I NADZIEI. MIKOŁAJ SĘP SZARZYŃSKI .........63 Jest zdumiewające, że przepotężny Bóg pragnie mitości i czci istot tak nędznych jak ludzie. Stwórca jed¬ nak nie przestaje zadziwiać nawet aniołów. Jest królem i wodzem, i wielkim szlifierzem ludzkich serc, zżeranych przez „rdzę grzechów . Na pomoc grzesznikom spieszy Najświętsza Panna, „przedziwna matka stworzyciela swego i „księżyc naszych dusz - księżyc, bo świeci (odbitym!) światłem Bożego miłosier¬ dzia tak niezawodnie jak prawdziwy Księżyc odbitym światłem słonecznym. Wojna .............................................63 Rozniecanie niepokoju ....................................65 Ogród i pole bitwy .......................................65 Ruch ..............................................67 Zardzewiałe serca .......................................68 Serca nienasycone .......................................69 W krainie cieni .........................................70 Blask, który nie gaśnie .....................................71 Pod sztandarem Boga .....................................72 Bibliografia (wybór) ......................................73 4. GORZKA ŚWIATOWA ROZKOSZ. O POEZJI JANA ANDRZEJA MORSZTYNA ..................74 Hedonizm erotyków Morsztyna najdalszy jest tak od zaślepienia utudą radości doczesnych, jak od pocie¬ szenia ptynącego z wiary w istnienie radości wiekuistych. Nie ma nic wspólnego z beztroską grzeszników, którzy zapominają o Bogu i nietrwatości ziemskiego żywota. Przeciwnie, wynika z pełnej świadomości nieubłaganych praw przemijania i śmierci oraz z - dzielonego z wieloma sceptykami i libertynami Ml stulecia - braku nadziei na pośmiertne trwanie duszy. Świat upragniony przez czcicieli Wenery, którzy wątpią w życie wieczne, istnieje tylko we śnie. A złudne senne marzenie znikające w chwili przebudzenia tym dobitniej odzwierciedla marność cielesnych rozkoszy i marność cielesnego piękna. Śmierć - nauczycielka nadziei ............................... 74 Wiosna, pogoń śmierci, kres nadziei ............................ 75 Jeśli to prawda .......................................... 79 Sen o świecie, którego nie ma ................................ 84 Bibliografia (wybór) ..................................... 89 5. Z BIESZCZADU ŁEZ DO OGRODU NIEBIOS. 0 POEZJI WACŁAWA POTOCKIEGO ...................90 Potocki przekonuje, że olśniewające cuda świata są nieprzeliczone. Piękno bije z wielkich dziel Stwórcy, takich jak rozgwieżdżony gmach świątyni wszechświata czy ogromne zwierciadło spokojnej tafli morza. W zachwyt i zdumienie wprawiają też drobne klejnoty i dziwy natury - wonna purpurowa róża, jeż niosący „jabłka na szczeci czy choćby pajęcza sieć. Nie mniej przenikliwie niż piękno świata widział Potocki jego zmienność, grozę i ułudę. Ufny, że to Bóg jest szafarzem ludzkiego szczęścia i cierpienia, oraz niewzrusze¬ nie oczekujący wiosny zmartwychwstania, najboleśniejsze nieszczęścia człowieka - także własne -poczy¬ tuje za hiobową próbę lub Boże karanie. Co najpiękniejszego? Świat ................................. 90 Czyż, mucha, żeglarz, liść .................................. 99 Bibliografia (wybór) .....................................107 6. KTO SIĘ BRZYDZI CZŁOWIEKIEM? (IGNACY KRASICKI I JEGO WIERSZE Z PROZĄ) ............. 108 Twórcy wieku oświecenia podziwiają człowieka lub widzą w nim nikczemne bydlę. Krasicki na te skrajności odpowiada chrześcijańskim przypomnieniem miary człowieka: nie jest on ani aniołem, ani bestią, lecz wędrowcem w drodze do lepszego świata, mającym dążyć do doskonałości. Kim jest człowiek? ......................................108 Zwierzęta grające ludzi ...................................109 „Ludzie są zwierzęta ! ................................... 109 Kunszt i natura ....................................... 112 Powieść w czterech wersach ................................. 112 „Czyż się wynosić? ..................................... 113 Zostać! ............................................ 115 Zostać? A dlaczego? .................................... 115 Bibliografia (wybór) ..................................... 117 7. WĘZEŁ W GŁĘBI SERCA (ALEKSANDER FREDRO I TRZY PO TRZY) ................. 118 Obok epizodów komicznych w Pamiętnikach z epoki napoleońskiej wielki komediopisarz zawart opisy wojennych okropności jakby zapowiadających okrucieństwa XX wieku; obok samego cesarza Francuzów wspomina nieznaną nikomu starą piastunkę pannę Betdowską - nie każdy jest stawny lecz każdy jest ważny. 0 wszystkich przywoływanych zdarzeniach i osobach Fredro mówi z humorem i zarazem powagą, i z męską powściągliwością ~ godną oficera sztabu głównego i największego klasyka wśród polskich ro¬ mantyków. Uczy bliskości, współczucia i sprawiedliwości w myśleniu o ludziach i gotowości do wzruszeń bez egzaltacji. Dyndalski - bohater tragiczny? !..............................118 Współczucie chrześcijanina, współczucie filozofa .....................120 Pamiętnik w trumnie? ....................................121 Pamiętniki? Z epoki napoleońskiej? ............................122 Od wojennych przygód do filozofii polskości .......................122 Poemat (dygresyjny) i gawęda ...............................123 Wielkie tematy Trzy po trzy .................................124 Od chybnej kuli do ładu świata ...............................126 Kule jak chrząszcze i figle losu ...............................126 Ludzie-kukiełki i rzeczy-osoby ...............................127 Gondolierzy z łyżkami ....................................128 W kabarecie przedmiotów ..................................129 Prorok okropności ......................................130 Na pograniczu epok .....................................131 Kartoteka? ..........................................131 Rozstrzelany kapral .....................................132 Chaos i dom ........................................133 Bibliografia (wybór) .....................................139 8. ARMATY I DUSZE. WIELKIE TEZY MICKIEWICZA ............. 141 O biegu dziejów nie rozstrzygają sity materialne. „Duch Chrystusa [...] [to] jedyny żywiot świata, jedyne źródto sily . Apostołowie „Piotr i [...] Pawel, [...] z matego miasteczka żydowskiego wychodźcy, rozbili największe na świecie mocarstwo [...] i zatknęli na jego ruinie krzyż . Pozornie szczęśliwy Zachód przeżywa duchowy kryzys, od kiedy za wzorem Rosji odwróci! się od chrześ¬ cijaństwa ku bałwochwalstwu sity i interesu. Cierpienia Słowian zwracają ich dusze ku niebu. Oni mogą odnowić świat, bo swojej duchowej energii nie zużyli na budowę piramid, „na twory umystu lub tworze¬ nie sobie wygód. Dzieje harmat i koni? .................................... 141 Z głową w chmurach? .................................... 142 Nowi kanibale ........................................ 143 Królowie chrześcijańscy i Machiavelli ........................... 145 Powołanie Polaków ..................................... 146 Teza profesora Mickiewicza ................................. 146 Polska natchniona ...................................... 147 Żandarmi czy wiara ..................................... 149 Polska i Europa. Od harmonii do przeciwieństwa ..................... 150 Ustrój w służbie ducha ................................... 151 Idealny ustrój, idealni ludzie ................................ 152 „Zimny Zachód i „ciasna kraina szczęścia ........................ 153 Język, rozmowy, dom - czyli co nas robi Polakami? .................... 154 Księga znajomych. Górecki, Giedymin, Swetoniusz .................... 156 Dąbrowski w hymnie i na obiedzie ............................. 157 Niezniszczalne słowo .................................... 159 Przepaść i wielkie myśli ................................... 160 Powołanie Słowian ..................................... 161 Dwa ludy jak dwaj rycerze ................................. 163 „Postrach wszedł w krew pokoleń ............................. 163 Działacz czy myśliciel? ................................... 164 Czy Mickiewicz złamał pióro? ............................... 165 Czy Mickiewicz zawsze był romantykiem? ......................... 165 „Jedyne źródło siły ..................................... 167 Niech dzieci wykreślą drogę ................................. 168 Nie zdobywałem miast ................................... 170 Bibliografia (wybór) ..................................... 170 9. PŁACZĄCY POSĄG. BO TO JEST WIESZCZA NAJJAŚNIEJSZA CHWAŁA... JULIUSZA SŁOWACKIEGO ................... 172 Miniatura poetycka Słowackiego nawiązuje do ody Horacego Exegi monumentum..., po wielekroć pa¬ rafrazowanej przez poetów różnych epok. Wyodrębnia się jednak spośród pieśni, które wyrażają dumę twórców żądnych wiecznej stawy. W swym liryku Stowacki żegna się z najbliższą mu osobą, z życiem I z własną twórczością. Mocą boskiego natchnienia wznosi -jak Horacy - niezniszczalny pomnik. Czyni to wszakże nie tyle dla nieśmiertelnej stawy, ile dla uwiecznienia bólu, jakim przepełnia go rozstanie z miło¬ wanym człowiekiem. Od czasu bowiem, gdy doznał objawienia tajemnic ostatecznych, miłość i anielskie braterstwo duchów stały się dla niego ważniejsze niż poetycka sława. W mocnym drgnięciu ducha? ............................... 172 Wieczna sława i wieczny ból ................................ 174 Radość powrotu i smutek rozłąki .............................. 176 Krystaliczna całość o cechach urywka ........................... 179 Bibliografia (wybór) ..................................... 181 10. NA DROGACH FAŁSZYWEJ WIARY JAK BŁĄDZĄ BOHATEROWIE LISTÓW I NIE-BOSKIEJ KOMEDII ZYGMUNTA KRASIŃSKIEGO ...... 182 Co łączy ludzi tak różnych, jak odstępca od wiary Michał Czajkowski (Sadyk Pasza) i Karol Levittoux, mło¬ dy konspirator zadający sobie śmierć, by nie wydać współtowarzyszy na torturach, i bohaterów literackich tak różnych, jak wróg chrześcijaństwa Pankracy i jego obrońca Hrabia Henryk? Fałszywe pojęcie o Bogu i fałszywa wobec Niego postawa. Renegat ........................................... 182 Ciało czy dusza, czyli nonsens nonsensów ......................... 184 Sumienie czy intryga? .................................... 185 Pochwała „głupoty ..................................... 187 Czas i wyobraźnia ...................................... 187 Wielkie dusze .......................................... 188 ...i Hrabia Henryk ...................................... 189 Prawdziwy temat Nie-Boskiej Komedii ........................... 190 Droga do rozpaczy ..................................... 190 Odrzucony ratunek ..................................... 192 Niewierny obrońca wiary .................................. 193 Fałszywy Bóg, fałszywa logika, fałszywy raj ........................ 193 „Obywatel-bóg ....................................... 195 Ten sam błąd! ........................................ 197 Błąd odstępcy - błąd bohaterów .............................. 198 Nieśmiałość ludzi śmiałych ................................. 199 „Tytani , bożki, bóg ......................................200 Bibliografia (wybór) .....................................201 11. W NIEBA ŁONIE (CYPRIAN NORWID) ...................202 Spojrzenie „wzwyż wyzwala nas z konwulsji pośpiechu wypełniającego współczesny ziemski świat. Życie doczesne to pielgrzymka, a Pielgrzym to ktoś, kto „trwa „w nieba tonie , gdy ono „porywa jego duszę. Wszystko trwa - przed oczami Boga, więc nie ma wysiłków daremnych ani chwil straconych, bo zmartwychwstaniemy. Kto by o tym wątpit, niech sobie przypomni wiarę ewangelicznych niewiast, które „z najweselszym żalem przyniosły do Jerozolimy wieść o pustym grobie Chrystusa. Dziedzic ziemi i nieba .................................... 202 Poeta myśli i obrazu ..................................... 204 Piramida ........................................... 205 Dowód ............................................ 206 Język Boga .......................................... 207 Assunta i Karasia ...................................... 208 Sierp śmierci ........................................ 210 „Tu i „tam (czyli kuzynka współczuje, romantyk wątpi, a Norwid im odpowiada) .................................. 211 Nic straconego nie ma ............................. 212 Krzyż jest życie ....................................... 213 „Stracone - „zmieniane .................................. 214 W poszukiwaniu straconego czasu (Marcel Proust).................... 215 Dobro zawsze przetrwa (Sigrid Undset) .......................... 216 Rozstanie czy spotkanie? (Norwid - Undset - Szymborska) ............... 218 Spotkanie z panem... i z ludźmi. Przeszłość, przyszłość, wieczność ............ 220 Wielkanocny poranek .................................... 221 Nowina? ........................................... 223 Niewiasty wierzące, niewiasta wątpiąca, największa chwila świata ............ 223 „Sprawdzenie rachunku .................................. 224 Okno na raj ......................................... 225 Bibliografia (wybór) ..................................... 227 12. ZŁOTE DYMY NAD NIEMNEM - NIEZNANE DZIEŁO ELIZY ORZESZKOWEJ .......................229 W Nad Niemnem nawet wielka narodowa klęska (powstanie styczniowe) nie rujnuje świata, w którym od¬ wieczny bór rozciąga się jak zawsze „nad złotawym trójkątem Niemna , złote dymy unoszą się jak przed wiekami z kominów stu domostw zaścianka, a „lono ziemi pod pracowitą dtonią ludzi-kaptanów wciąż rodzi ztotą pszenicę. Tematy polskie .......................................... 229 ...i uniwersalne ........................................ 230 Kraina obfitości ....................................... 230 Nad Niemnem, czyli w raju ................................. 232 Adam, Benedykt, Jan .................................... 233 Raj zagrożony ........................................ 234 Raj odnowiony? ....................................... 235 „Szukać czegoś wiekuistego ................................ 236 Nad Niemnem, czyli w świątyni ............................... 237 Złote dymy, zlota ziemia, złota rzeka ............................ 239 Raj utracony... czy posiadany? ............................... 239 Nad Niemnem i Lalka .................................... 242 Bibliografia (wybór) ..................................... 243 13. TRZY WEZWANIA HENRYKA SIENKIEWICZA ............... 244 Sienkiewicz ludzi pozorami kompozycyjnej prostoty. Tymczasem kluczem do ważnych znaczeń Szkiców węglem okazuje się na pozór tylko żartobliwe określenie gatunku w podtytule opowiadania (epopeja!); w Potopie zaś jedno zdanie wypowiedziane przez Kmicica tłumaczy, dlaczego zakochana, lecz oburzona jego występkami, Oleńka raz go ratuje od niechybnej śmierci, a kiedy indziej milczy nawet w chwili, gdy pluton egzekucyjny wyprowadza go na rozstrzelanie. I. Szkice węglem - przewrotna epopeja ...........................244 Ważny moment dziejów narodu ..............................245 „Szczytność i „ton uroczysty ...............................246 Heros ............................................247 „Machina cudowna ....................................248 II. Trzy wezwania ......................................250 Sienkiewicz, pozytywizm, romantyzm ...........................250 Kiejdany, Niderlandy, Zamość ...............................250 Istoty wietrzne i niezłomne .................................252 Egzekucja w Billewiczach, czyli dlaczego Oleńka nie ratuje Kmicica? ..........253 Pościg w Wodoktach, czyli dlaczego wcześniej go uratowała? ..............254 Trzy wezwania ........................................256 Ocalanie dusz ........................................256 Bibliografia (wybór) ....................................258 14. GDYBY... CO ZALEŻY OD LUDZI W FARAONIE BOLESŁAWA PRUSA. . . 260 Nawet potężni kaplani też nie są wszechmocni - a zwłaszcza nie mogą „ czytać w ludzkim sercu [...] [ani] odsłaniać jego tajemnych zamiarów . A jednak ani losami całych państw i cywilizacji, ani poszczególnych ludzi nie rządzą „ ślepa moc i przypadek . W dramatycznym finale powieści Prus z matematyczną precyzją dowodzi, że bohater sam nieświadomie, lecz wielokrotnie, podpisał wyrok na siebie, więc jego śmierć nie przeczy tezie, że „ wola ludzka to wielka sita, największa siła pod słońcem . Czego nie wie Tehenna? ................................... 260 Co wiedzą kapłani? ..................................... 261 Co wie Ramzes? ...................................... 262 Czego Ramzes nie wie? ................................... 263 Czego nie wiedzą nawet kapiani? .............................. 265 Co wie narrator? ....................................... 265 Tajemne zamiary serc .................................... 266 Co wiemy o królowej? .................................... 268 Czego nie wiemy o Hiramie? ................................ 270 Czego nie wiemy o królowej? ................................ 271 Czego nie wie Pentuer? ................................... 272 Czy nie wiemy niczego? ................................... 273 Świat jest to wir? ...................................... 273 Ocalające dłonie ....................................... 275 Bezsilność? ......................................... 279 Gdyby ............................................ 280 Bibliografia (wybór) .................................... 281 15. GORZKI ŚMIECH, WSPÓŁCZUCIE, NIEBIAŃSKA JAŁMUŻNA. FILOZOF JANA KASPROWICZA ......................283 Kasprowicz, nie przyjmując chrześcijańskiego pocieszenia i podzielając pesymistyczne poglądy Schopenhauera, ukazuje rzeczywistość przenikniętą wszechobecnym złem oraz trzy postawy wobec cierpienia, powodowanego przez śmierć, los i człowieka. Postawę samobójczą stanowczo odrzuca. Nie przyjmuje postawy filozofa, gdyż nie godzi się na ostateczną rezygnację i sarkastyczny dystans. Wybiera natomiast postawę artysty, aby tworzyć w imię współczucia i wiary, że jeśli sztuka nie daje ocalenia, to nie¬ sie choć chwilową ulgę cierpiącym. Jednocześnie - przy całej goryczy, smutku i sceptycyzmie - wyraża pragnienie, by istniał Boski, metafizyczny ład, źródło pocieszenia dla „biednych, nieszczęśliwych dusz, żebrzących jałmużny u bram wieczności . „Chuchem - Hiob - Schopenhauer ............................283 Tragedia, czyli komedia ...................................287 Nieosiągalne remedium ...................................288 Co krzyczą czajki ...................................... 290 „Świat jest [...] piekłem, a ludzie [...] diabłami ...................... 292 O czym brzęczą pszczoły .................................. 295 Samotność artysty ...................................... 298 Daremna podróż do początków świata ........................... 301 Spotkanie po latach ..................................... 304 Bibliografia (wybór) ..................................... 307 16. ZEJŚCIE Z GOLGOTY I NAUKA WSPÓŁCZUCIA. 0 WIERNEJ RZECE STEFANA ŻEROMSKIEGO ..............308 Epizody męczeńskiego odwrotu Józefa Odrowąża z pobojowiska Żeromski stylizuje na stacje Drogi Krzyżowej. Tworzy w ten sposób miarę moralną dla późniejszych postępków bohatera, któremu rycerski heroizm nie daje patentu na nieskazitelność. W wielkiej historii uczestniczą żywi ludzie, a nie bezcielesne duchy ~ dlatego pisarz ogarnia głębokim współczuciem cierpiące dusze i ciata. W środku zdarzeń ......................................308 „W środku bohatera ....................................309 Konwencje i konteksty ...................................310 Biblia - najważniejszy kontekst. Chusta Weroniki .....................311 Korona cierniowa i Szymon Cyrenejczyk ..........................312 Święty Graal .........................................312 „Złożenie do grobu .....................................313 „Stygmaty .........................................313 Mesjanizm? .........................................314 Polska i młyńskie koła ....................................314 Milimetry stylu .......................................316 Polka, chrześcijanka, kobieta ................................317 Przeciw mesjanizmowi? ...................................318 Zejście z Golgoty ......................................319 Rycerz-dziecko i dumna panna ...............................321 Opera czy życie? .......................................322 Żelazne klamki i ołowiany ołówek .............................323 Buty i wszy ..........................................324 Bohaterowie i cielę .....................................325 Współczucie .........................................326 Bibliografia (wybór) .....................................327 17. CZY W LIPCACH MIESZKAJĄ CHRZEŚCIJANIE? 0 CHŁOPACH WŁADYSŁAWA REYMONTA ................329 W Chłopach z epizodami niechrześcijańskiej brutalności kontrastuje troska o doczesne potrzeby bliźnich 1 o wieczne losy ich dusz, a wielcy grzesznicy (nawet Jagna i Antek!) nie poddają się pokusom bez walki. Bohaterowie ufają w Boże miłosierdzie i modlą się nie na pokaz; a okrutna egzekucja na Jagnie dokonuje się pod nieobecność najpobożniejszych spośród nich. Powieść zaczyna się i kończy imieniem Bożym - wypowiadanym przez żebraczkę Agatę i przez żebrzącego ślepca. Inny świat ..........................................329 Ludzie i deszcze .......................................331 Fatum czy Boża wola? ...................................332 „Pacierz pomaga, ale i zamawianie nie zaszkodzi ? ....................333 „Dopomóż, Jezu miłosierny! ...............................334 „Abyś zdechl [...] stary psie!... ...............................337 „Niech Bóg broni takiej doli ................................339 Walki z szatanem ......................................340 Modlitwy ...........................................341 Egzekucja ..........................................343 „Dobra byla la biednych ..................................343 Dwa wielokropki .......................................344 Bibliografia (wybór) ....................................345 18. „JEST JAKAŚ RĘKA ŚWIĘTA I JEST DŁOŃ INNA, PRZEKLĘTA . O RĘKACH W WESELU WYSPIAŃSKIEGO .................346 Ręce wyobrażone przez wielkiego dramaturga i wielkiego malarza - uskrzydlone, płonące, unurzane we krwi; dziecięce rączki Isi nieświadomie przyzywającej Chochola i przeklęte ręce zbrodniarzy, „żelazem owi¬ ta ręka Rycerza i dłoń Panny Młodej dotykająca serca-Polski, dłonie zaczarowanych weselników i Jaśka, który „[wyjmuje] im kosy z rąk , ręce zdolne więzić, tulić, „zakładać pęta i „sięgać trzew - potrafią wyrazić tęsknotę, potęgę, czułość, moc i bezsilność, majestat i milczące współczucie. Ręce Stwórcy, ręce Hermesa ................................346 Dłonie z krwi i kości .....................................346 Dłonie przy uszach, „ręce Chochoła, rączka Dzieciątka .................350 Ręce we krwi, skrzydlate ramiona, ręce płonące ......................351 Dłoń czarodziejska, dłonie w dłoniach, dłonie przeklęte ..................352 Dłoń szczęśliwa, ręka święta, dłoń przeklęta ........................354 Ręce bezwładne, wielkie marzenia, bolesna prawda ....................356 Dłoń Kasi, kiełbasa, ogórek .................................357 Struktura kryształu .....................................358 Bibliografia (wybór) ....................................359 19. MYŚL BAŁAMUTNA, ZMIERZCH, NOC I ŚWIT. 0 POEZJI LEOPOLDA STAFFA .......................361 Najkrwawsza z wojen stanowią szczególnie trudną próbę dla wiary poety-klasycysty w tad i harmonię świata, których niewzruszonego fundamentu upatrywał w Bogu. W wierszach pisanych w czasie wojen¬ nego zamętu i rzezi Staff pytat, czy „Bóg uszedt skrycie w inną nieskończoność 11 opustoszył nagle na wieki świat cały , czy też „opuścił ziemię , ginąc „z bólu i pogardy , rozpętanej przez „ludzką bestię . I-niezależnie od tego, jakich odpowiedzi udzielił-zbliżył się wówczas do Hiobowego bądźAbrahamowego przeświadczenia, że przymierze z Bogiem nie powinno rodzić pytań zadawanych przez ludzki rozum. Odtąd poezja Staffa wyraża dystans do „bałamutnej „myśli oraz wiarę w Bożą harmonię świata ukrytą przed umystem człowieka. Zmierzch świata .......................................361 Rozproszeni w ciemnościach ................................366 Świt .............................................370 Bibliografia (wybór) .....................................372 20. PODZIEMNA GOLGOTA I JA - TWÓJ BRAT. DO SIOSTRY BOLESŁAWA LEŚM I AN A ..................373 Wiersz Leśmiana to świadectwo serdecznej więzi brata-poety z umarłą siostrą i czułej braterskiej miłości, która ogarnia również złożone w grobie jej ciało. Utwór przynosi rozważania o osamotnieniu żyjących, których opuszczają bliscy zmarli, oraz gorzkie rozważania o krzywdzie i osamotnieniu żywych i umarłych, których opuszcza Bóg. Pozwala dostrzec, jak poeta toczy dialog z tradycją i jak przekształca rzeczywiste zdarzenia i szczegóły rzeczywistości w poetycką wizję. Leśmian z najgłębszą powagą docieka tu tajemnic istnienia i nieistnienia, które w innych wierszach rozpatrywał w granicach baśniowo-ludowego świata du- siotków, śnigrobków, skrzebli i kocmołuchów. Treść, w której łzy prawdziwe płoną ............................ 373 Ból i nadzieja poety XVII stulecia ............................. 376 Krzywdzony gnój i odlatujący Bóg ............................. 380 Bibliografia (wybór) ..................................... 392 21. DZIEŁO BEZ IDEI? NOCE I DNIE MARII DĄBROWSKIEJ ..........393 Dąbrowska nie chce głosić żadnych „idei przewodnich , lecz ukazywać „życie człowieka i jego zetknięcie sięzgrozą, dziwnością, zawiłością, tajemnicą istnienia . Bohaterowie Nocy i dni tęsknią do więzizludźmi / cío przekonania, że ich życie nie ¡est błahostką ani absurdem, i stają oko w око z tajemnicą cierpie¬ nia i śmierci zwykle nieufni wobec wiary - lecz odporni na pokusy bezczynności, rozpaczy i obojętności wobec potrzebujących i stabych. Bogumil, wzór wytrwałości, współczucia i równowagi ducha, staje się natchnieniem dla Barbary, która w krytycznej sytuacji życiowej porzuca trwogę na rzecz spokoju i męstwa. Religijny sceptycyzm Dąbrowska lojalnie równoważy rewelacyjną przypowieścią księdza Komodzińskiego o „kalekich wierzbach /kalekich ludziach, których cierpienia w oczach Boga i w planach Boga są zupełnie czym innym niż w naszych ludzkich oczach. Co poeta chciał powiedzieć? (Wielki plan pisarki) ..................... 393 Żadnej idei? (Odwołanie zamiarów?) ........................... 394 O czym jeszcze powiedziała Dąbrowska? (Co nas wszystkich łączy?) .......... 394 Serce - pogrzebowa kaplica? ................................ 396 Czym nie jest cale życie? .................................. 397 Bez dogmatów ....................................... 397 Co jest zadaniem artysty? (List do Ujejskiego) ...................... 399 Czy sztuka nie jest zbędna? ................................. 400 Bez przemilczeń ....................................... 401 Sentencje i szczegóły .................................... 402 Królestwo pięciu zmysłów .................................. 403 Piąty wymiar (język) ..................................... 407 Vanitas i język potoczny: włosy pani Florentyny ...................... 407 Ile waży jedno słowo: chuda panna Władysława ...................... 408 Ile waży jedno słowo: zaprószona pajęczyna ........................ 408 Co się mieści w kilku zdaniach: potrójne narodziny ................... 410 Co się mieści w kilku zdaniach: „z panem Niechcicem nie zaczynajcie ......... 411 Figowe drzewko na wietrze, czyli scenopisy Homera ................... 412 Warkoczyk Nastki, czyli Dąbrowska jak Homer ...................... 413 Obojętni ludzie, bezduszna przyroda? ........................... 415 Befsztyki bez cebuli ....................................... 416 ...i jeszcze jedna zdrada ................................... 417 Niepotrzebny świat? ..................................... 419 Akwarium? .......................................... 420 Niewierny geniusz miłości .................................. 421 Wielka przemiana Barbary ................................. 421 Babcia, Bogumił i kluski ................................... 423 Tryumf Bogumiła ...................................... 424 Przypowieść o wierzbach .................................. 426 Bibliografia (wybór) .................................... 428 22. ARCYDZIEŁO NIEODKRYTE. ZIELE NA KRATERZE MELCHIORA WAŃKOWICZA ........................429 Ziele na kraterze - gawęda, reportaż i kronika rodzinna, tren na śmierć córki-powstańczej tączniczki, poemat o cierpieniach matek i medytacja na temat krzyży podejmowanych przez kolejne pokolenia, to przede wszystkim wielki esej o tym, w jaki sposób od samego urodzenia wrastamy w rodzinę, dom, język, obyczaj, krajobraz, naród i ludzkość - i jak po dziejowych katastrofach z popiołów kiełkuje cud pamięci wcielony w kilkuletnie dziecko i cud życia wcielony w dziecko nowo narodzone. Kiepura? ...........................................429 Reporter, kronikarz, żartowniś ...............................430 Bez egzaltacji ........................................431 Wielkie tematy Wańkowicza ................................432 Palec i cud istnienia .....................................433 Wrastanie: dom i Europa ..................................434 Szok .............................................435 Wrastanie: quizy i egzekucja ................................436 Zloty krzyżyk ........................................437 Popiół i ziele .........................................439 Mądrze to Pan Bóg urządził ................................440 Bibliografia (wybór) ....................................442 23. MIESZKANIE, DOM Z OGRODEM I OCEAN WIECZNOŚCI. O POEZJI JULIANA TUWIMA ........................443 Jednym z tematów swej poezji uczynił Tuwim mieszkanie. W jego wierszach swojskie szczegóły mieszczań¬ skiego bytowania splatają się z obrazami zielonej gęstwiny czy rozhukanych wód, wdzierających się do do¬ mowego zacisza. Przedmiotem poetyckiej kontemplacji może stać się krzesło, szuflada lub trzeszcząca ścia¬ na. W mieszkaniu toczą się zmagania między odczłowieczającą błogością poobiedniej drzemki a trwogą bądź nawet rozpaczą, które przywracają człowieczeństwo, bo rozbudzają metafizyczny niepokój. Tuwim ukazuje wykorzenienie i bezdomność mieszkańca wielkomiejskiej kamienicy, uzmysławiając, że „przelotne mieszka¬ nie nie jest prawdziwym domem człowieka. Bezdomność wszakże uznaje za najgłębszą istotę doświadcze¬ nia poety. Tęskni do porywu natchnienia, które wydziera go z domowej przystani i rzuca na wzburzone fale praoceanu, spokrewnionego z chaosem i śmiercią, ale też z tym, co wieczne i boskie. Dwa światy .........................................443 Sen poobiedni, szczury, księżyc i pojedynek z nocą ....................445 Przelotne mieszkanie ....................................448 Gdzie mój dom? .......................................450 Na morzach wieczności ...................................454 Odys .............................................455 Bibliografia (wybór) .....................................459 24. RYK LUDÓW, PŁACZ LUDZI, ZAL. O WIERSZU JÓZEFA CZECHOWICZA ¿Ж .................461 Poeta wyczulony na sygnaty zapowiadające katastrofę dźwiga brzemię wiedzy o nadciąganiu apokalip¬ tycznej burzy. I chociaż przeminęły czasy romantycznych wieszczów, a nastala epoka dyktatorów wio¬ dących tłumy ku „nowej rzezi ludów , Czechowicz żywi przekonanie, że jako poeta naznaczony wiesz¬ czym geniuszem ponosi odpowiedzialność za losy świata i ludzi. W dobie narastającej pogardy dla jednostki chce swą poezją tworzyć „na nowo bliźnich : wspófcierpieć z drugim człowiekiem ipodźwignąć „z blota „jego godność . Pysze dyktatorów, co „Mienią się być mędrcami, a to tylko szat ich ogarną! , przeciwstawia pokorę wieszcza, który „rozmnożony cudownie na wszystkich nas pragnie ocalić odręb¬ ność i człowieczeństwo każdego z ludzi. Powódź piękna, potop ognia i krwi .............................461 Ciężar przeczuć i samotności ................................463 Przykazanie jaskółek .....................................465 Powinności poety ......................................466 Ja Milijon i miliony „ja ...................................468 Apokaliptyczne żniwa ....................................471 „Żal mi za siebie i za wszystkich ..............................472 Bibliografia (wybór) .....................................473 25. SKUMBRIE W TOMACIE IW ŁOMŻY (PATOS I PROSTOTA W JĘZYKU KONSTANTEGO ILDEFONSA GAŁCZYŃSKIEGO) .......474 Gafczyński miesza wzniosłość z trywialnością, jarmarczną jaskrawość z lirycznymi półtonami, jakby wciąż sprawdzał, która struna języka zabrzmi wśród żarcików tonem najgłębszej powagi. Splatając biblijny patos z kolokwialnym banalem, włącza ofiarę bohaterów (Pieśń o żołnierzach z Westerplatte,) do sfery wzruszeń najszczerzej osobistych. Czułością ogarnia nawet groteskowo nieporadne znaki ludzkich uczuć (Serca przebite strzałą), a iv poszukiwaniu stylu zdolnego wyrazić radość istnienia i serdecznej więzi oraz troskę i trwogę przemijania odkrywa nowość: język małego dziecka (Sanie). Magik i małpiszon? .....................................474 Bezradny Łokietek, czyli absurd pełen logiki ........................475 Między kabaretem a elegią .................................478 „Baedy się wypełniły dni... . Między hymnem a pogawędką ................481 „...Najwspanialsza nogo! . Między karykaturą a wzruszeniem ..............484 „Twarz twoja jest jak słoneczko . Elementarz czułości i grozy ..............488 Odkrycie nieporadności ...................................495 Bibliografia (wybór) ....................................496 26. PAJĄK, POETA I NIEPRZENIKNIONE TAJEMNICE. O WIERSZU CZESŁAWA MIŁOSZA PAJĄK .................498 Wiersz Miłosza stanowi jedną z odston jego zmagań z tajemnicą bólu, śmierci, zia i grzechu pierwo¬ rodnego. Poeta rozważa, co mogą czynić ludzie, by nie pomnażać udręki, która przenika świat istot żywych. Ujawnia, jak złudne jest przeświadczenie człowieka o jego niemal boskim wywyższeniu i pano¬ waniu nad ziemią. Ukazuje, że świadomość, z której posiadania wypływa ludzka pycha, jest bezradna wobec wszechobecnego cierpienia. Miłosz daleki jest jednak od rezygnacji i rozpaczy. W zazdrosnej myśli o dostojeństwie Adama wyraża najgłębszą tęsknotę za powrotem do raju - tęsknotę za Bożym, a nie pełnym grozy „kamiennym porządkiem świata . Przyjmuje też ufną postawę dziecka w nadziei, że w wieczności, poza granicą czasu, wszystkie tajemnice, niedocieczone dla śmiertelnego umysłu, zostaną rozświetlone. Spektakl na dnie wanny ...................................498 Łaskawy szafarz losów pająka ...............................499 Mrówki, ćmy i niedomyślenie do końca ..........................500 Błogosławieństwo płodności i grzech poczęcia ......................502 Skąd zło? ..........................................504 Okręty do żeglowania za granicę czasu ...........................506 Śmierć pająka i tęsknota do raju ..............................509 Bibliografia (wybór) .....................................511 27. POD PRĄD CZARNEJ FALI. INNY ŚWIAT GUSTAWA HERLINGA-GRUDZIŃSKIEGO ..........513 Inny świat jest dokumentem, wiarygodnym świadectwem faktów, które miało „otworzyć Zachodowi oczy na los milionów ludzi, zamęczanych w sowieckich łagrach. Jest jednak i dziełem literackim, w którym prawda o człowieku - o jego rozpaczy, cierpieniach, poniżeniu, ale też o nadziei, współczuciu, walce 0 ocalenie człowieczeństwa - wyrażona zostala nie tylko w opowieści o rzeczywistych postaciach, zdarze¬ niach i miejscach, lecz także w obrazach wpisanych w liczne metafory i porównania. Szczególna obfitość obecnych w nich odniesień do religii zdaje się podkreślać przeświadczenie pisarza - wprost przecież ujawniającego swój agnostycyzm - że wobec miażdżących potęg historii człowiek nie jest bezbronny, a jego uległość lub walka ściśle wiąże się z wiarą jednostki, z jej duchową odpowiedzią na pytanie o sens 1 cel własnego życia, o stosunek do siebie i innych ludzi. Odsłonić w całej nagiej grozie ............................... 513 Maszyny, robactwo, szczury, śmiecie, kukły ........................ 515 Grzeszny gnój i szatańska religia .............................. 517 Zbrodnicze potęgi i żywioły wody ............................. 521 Martwi za życia i ich skargi ................................. 524 Miejsca szczególne, zmartwychwstanie .......................... 525 Męka za wiarę ........................................526 Bibliografia (wybór) .....................................529 28. ZIELONA RÓŻA I ODRAŻAJĄCA PRAWDA. 0 POEZJI TADEUSZA RÓŻEWICZA .....................530 W Zielonej róży, rozmyślając nad odcztowieczonym i odcziowieczającym życiem nowoczesnej metropolii, po raz pierwszy odstania poeta groźną obecność „nic we współczesnym świecie. Ujawnia zarazem swe wewnętrzne rozdarcie: pomiędzy pragnienie, by tworzyć piękno - „zieloną różę poezji, a nakaz docieka¬ nia i przedstawiania (nawet odrażającej) prawdy; pomiędzy przeświadczenie o spowodowanych przez wojnę 1 nieodwracalnych przemianach kultury a przekonanie o powinnościach poezji, która zlu wynikającemu z tych przemian musi się przeciwstawiać. Poeta opowiada się przy tym po stronie choćby najbardziej kalekiej praw¬ dy i po stronie poezji, klóra ukazuje prawdę, by przebudzić i przemienić poddanego ztu człowieka. Poeci i ludzie-owady ..................................... 530 Zagadka zielonej róży .................................... 534 Życie wieczne w roju bez matki ............................... 541 Bibliografia (wybór) ..................................... 551 29. „TRZEBA WIĘCEJ UWAŻAĆ . MIRONA BIAŁOSZEWSKIEGO SZKOLĄ SKUPIENIA ............553 Biatoszewski, krytyk czasów nieuwagi, na poczucie wykorzenienia odpowiada przywiązaniem do wiel¬ kiego dziedzictwa kultury, pamięcią o chwilach osobistych wtajemniczeń przeżywanych od dzieciństwa i zainteresowaniem dla każdego szczegółu widzialnego świata. Nawet banalny miejski poranek okazuje się dlań uobecnieniem wielkiej chwili stworzenia, a więzi między ludźmi rozciągają się ponad granicami wieków i kontynentów. Wtaczamy się w nie poprzez własną ojczyznę domową i narodową - dlatego autor Pamiętnika z powstania warszawskiego opisuje Polskę z czułością i precyzją nasuwającą porównanie z Panem Tadeuszem. Włącza nas w nie także każde ze spotkań z ludźmi - od serdecznych znajomych po anonimowych przechodniów. Nikt nie jest nieważny ani nieciekawy. Tradycja ........................................... 553 Język ............................................. 557 Od „szarych spraw do nieskończoności .......................... 561 Archeologia więzi ...................................... 563 Czy życie nic nie znaczy? .................................. 572 „Pan Tadeusz ? ....................................... 576 Cywilizacja nieuwagi .................................... 579 Na przełomie wieków .................................... 580 Bibliografia (wybór) .................................... 583 30. NAJWIĘKSZY POEMAT SZYMBORSKIEJ .................585 W Lekturach nadobowiązkowych zachłanna ciekawość tączy się ze skłonnością do namysfu i widzenia rzeczy z nieoczekiwanych stron. Ten największy poemat Szymborskiej, złożony z setek felietonów, uczy, jak z rzeczy oglądanych w tempie typowym dla epoki, czyli przez chwilę, ale w skupieniu, wysnuwać wnioski wielkiej wagi, ujęte w formuly precyzyjne jak w liryce, Szymborska widzi bolesny paradoks w fakcie, że człowiek otrzymuje na urodziny świat pelen niezliczonych wspaniałości i po krótkiej chwili musi go opuścić (Urodziny}; „nie pamięta , „gdzie, kiedy i po co I po¬ zwoliła otworzyć sobie I ten rachunek (życie! - Nic darowanej; wątpi w śmiertelność i w nieśmiertelność duszy (Rachunek elegijny). Nie wątpijednak, że każdy z nas to „unikat na skalę wszechświatową (Lektury nadobowiązkowej, / uczy dostrzegać niespodzianki w każdym zagadnieniu i cuda w każdym zjawisku, a przede wszystkim w każdym człowieku. Kto nie jest gotowy? .....................................585 Liczby i ludzie ........................................587 Urodziny ...........................................588 Kosmos w kropli .......................................590 Dziewczynka, której nie ma .................................591 Woda Babel .........................................592 Dręczące zagadki i nieznośna pewność ...........................593 Życie: wielka improwizacja .................................594 Wzruszony gap .......................................595 Smak życia ..........................................597 Kto mówi (do duszyczki)? .................................599 Wielki człowiek .......................................602 Twarze ............................................605 W tempie współczesnego świata ..............................606 Iwan Groźny i Machiavelli .................................607 SMS-y i aforyzmy ......................................608 Felietonistka czy myślicielka? ................................608 Czy warto być Napoleonem? ................................608 Dickens, awangarda, grypa .................................609 Szymborska nieomylna? ..................................610 Król Aleksander i królowa Bona ..............................611 Altana i życie ........................................611 Co z tego wszystkiego wynika? ...............................613 O czym nie wątpi Szymborska? ...............................614 Bibliografia (wybór) ....................................615 31. UCZEŃ RZEKI. O WIERSZU DO RZEKI ZBIGNIEWA HERBERTA ......617 Herbert z uwagą wsłuchuje się w gtos natury i glosy tych, co odeszli przed wiekami. Dochowując przy¬ mierza ze zmarłymi, wnika w żywe - głęboko pokrewne myślom i uczuciom także dzisiejszego człowieka - pokłady dawnych mitów, wyobrażeń filozoficznych, religijnych, poetyckich. Człowiek ukazany w wier¬ szu Herberta jest istotą słabą, zmienną, upadającą, ale powołaną do heroicznej walki ze swą słabością, upadkiem i niestałością. Jest spragniony poznania niedosiężnych dla rozumu tajemnic - nadprzyrodzo¬ nego ładu, początków czasu, świata, życia. Odpowiedzi na „ciemne pytania (a tym samym pocieszenia i wsparcia w walce) nie znajduje w chrześcijaństwie. Wątpienie nie oznacza wszakże odrzucenia - stojący wobec nieprzeniknionej tajemnicy, żywi pokorne przeświadczenie, że jest to tajemnica święta. I na jej bo¬ ski, sakralny charakter wskazuje, czerpiąc z różnych tradycji religijnych i filozoficznych. Głos natury i głosy tych, co odeszli .............................617 Proteusz i niezmienny zegar ................................621 Miłość, wiara, rozpacz ...................................623 Heroiczna walka i wieczny odpoczynek ..........................627 Bibliografia (wybór) .....................................630 INDEKS NAZWISK I TYTUŁÓW ......................... 632 SUBIEKTYWNY INDEKS PROBLEMÓW, TEMATÓW I MOTYWÓW ...... 650 NOTA BIBLIOGRAFICZNA ............................ 682 SPIS ILUSTRACJI ................................ 683
any_adam_object	1
author_GND	(DE-588)103522182 (DE-588)1164046306
building	Verbundindex
bvnumber	BV035541487
callnumber-first	P - Language and Literature
callnumber-label	PG7012
callnumber-raw	PG7012
callnumber-search	PG7012
callnumber-sort	PG 47012
callnumber-subject	PG - Slavic, Baltic, Abanian Languages
classification_rvk	KO 1320 KO 2180
ctrlnum	(OCoLC)320897866 (DE-599)BVBBV035541487
discipline	Slavistik
format	Book
fullrecord	<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><collection xmlns="http://www.loc.gov/MARC21/slim"><record><leader>01299nam a2200325 c 4500</leader><controlfield tag="001">BV035541487</controlfield><controlfield tag="003">DE-604</controlfield><controlfield tag="005">20200122 </controlfield><controlfield tag="007">t</controlfield><controlfield tag="008">090528s2009 a\|\|\| \|\|\|\| 00\|\|\| pol d</controlfield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">9788324706181</subfield><subfield code="9">978-83-247-0618-1</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(OCoLC)320897866</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(DE-599)BVBBV035541487</subfield></datafield><datafield tag="040" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-604</subfield><subfield code="b">ger</subfield><subfield code="e">rakwb</subfield></datafield><datafield tag="041" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">pol</subfield></datafield><datafield tag="049" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-739</subfield><subfield code="a">DE-11</subfield></datafield><datafield tag="050" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">PG7012</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">KO 1320</subfield><subfield code="0">(DE-625)80074:</subfield><subfield code="2">rvk</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">KO 2180</subfield><subfield code="0">(DE-625)80182:</subfield><subfield code="2">rvk</subfield></datafield><datafield tag="245" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej</subfield><subfield code="c">Stanisław Falkowski i Paweł Stępień</subfield></datafield><datafield tag="264" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Warszawa</subfield><subfield code="b">Świat Książki</subfield><subfield code="c">2009</subfield></datafield><datafield tag="300" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">704 S.</subfield><subfield code="b">Ill.</subfield></datafield><datafield tag="336" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">txt</subfield><subfield code="2">rdacontent</subfield></datafield><datafield tag="337" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">n</subfield><subfield code="2">rdamedia</subfield></datafield><datafield tag="338" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">nc</subfield><subfield code="2">rdacarrier</subfield></datafield><datafield tag="650" ind1=" " ind2="4"><subfield code="a">Polish literature</subfield><subfield code="x">History and criticism</subfield></datafield><datafield tag="700" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Falkowski, Stanisław</subfield><subfield code="d">1953-</subfield><subfield code="e">Sonstige</subfield><subfield code="0">(DE-588)103522182</subfield><subfield code="4">oth</subfield></datafield><datafield tag="700" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Stępień, Paweł</subfield><subfield code="d">1969-</subfield><subfield code="e">Sonstige</subfield><subfield code="0">(DE-588)1164046306</subfield><subfield code="4">oth</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung UB Passau</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=017597534&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Inhaltsverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="999" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-017597534</subfield></datafield></record></collection>
id	DE-604.BV035541487
illustrated	Illustrated
indexdate	2024-07-09T21:40:00Z
institution	BVB
isbn	9788324706181
language	Polish
oai_aleph_id	oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-017597534
oclc_num	320897866
open_access_boolean
owner	DE-739 DE-11
owner_facet	DE-739 DE-11
physical	704 S. Ill.
publishDate	2009
publishDateSearch	2009
publishDateSort	2009
publisher	Świat Książki
record_format	marc
spelling	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej Stanisław Falkowski i Paweł Stępień Warszawa Świat Książki 2009 704 S. Ill. txt rdacontent n rdamedia nc rdacarrier Polish literature History and criticism Falkowski, Stanisław 1953- Sonstige (DE-588)103522182 oth Stępień, Paweł 1969- Sonstige (DE-588)1164046306 oth Digitalisierung UB Passau application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=017597534&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Inhaltsverzeichnis
spellingShingle	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej Polish literature History and criticism
title	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej
title_auth	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej
title_exact_search	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej
title_full	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej Stanisław Falkowski i Paweł Stępień
title_fullStr	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej Stanisław Falkowski i Paweł Stępień
title_full_unstemmed	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej Stanisław Falkowski i Paweł Stępień
title_short	Ciężkie norwidy, czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej
title_sort	ciezkie norwidy czyli subiektywny przewodnik po literaturze polskiej
topic	Polish literature History and criticism
topic_facet	Polish literature History and criticism
url	http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=017597534&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA
work_keys_str_mv	AT falkowskistanisław ciezkienorwidyczylisubiektywnyprzewodnikpoliteraturzepolskiej AT stepienpaweł ciezkienorwidyczylisubiektywnyprzewodnikpoliteraturzepolskiej

Verfügbarkeit

Es ist kein Print-Exemplar vorhanden.

Fernleihe Bestellen Achtung: Nicht im THWS-Bestand! Inhaltsverzeichnis

MARC

Datensatz im Suchindex

Es ist kein Print-Exemplar vorhanden.

Ähnliche Einträge