Verfügbarkeit: Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis

Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis: Einführung und Textedition

Gespeichert in:

Bibliographische Detailangaben
Hauptverfasser:	May, Hermann-Josef (VerfasserIn), Marquard von Lindau 1320-1392 (VerfasserIn)
Format:	Abschlussarbeit Buch
Sprache:	German
Veröffentlicht:	Frankfurt am Main [u.a.] Lang 1977
Schriftenreihe:	Regensburger Studien zur Theologie 5
Schlagworte:	Marquard > von Lindau > 1320-1392 > De reparatione hominis Hochschulschrift
Online-Zugang:	Inhaltsverzeichnis
Beschreibung:	291 S.
ISBN:	3261017988

Internformat

MARC


LEADER	00000nam a2200000 cb4500
001	BV009114668
003	DE-604
005	20150413
007	t
008	940227s1977 m\|\|\| 00\|\|\| ger d
020			\|a 3261017988 \|9 3-261-01798-8
035			\|a (OCoLC)438920233
035			\|a (DE-599)BVBBV009114668
040			\|a DE-604 \|b ger \|e rakwb
041	0		\|a ger
049			\|a DE-29 \|a DE-37 \|a DE-384 \|a DE-473 \|a DE-703 \|a DE-739 \|a DE-355 \|a DE-Re5 \|a DE-20 \|a DE-824 \|a DE-19 \|a DE-188 \|a DE-11 \|a DE-12 \|a DE-Met1 \|a DE-2461
084			\|a BB 7000 \|0 (DE-625)9175: \|2 rvk
084			\|a BM 6000 \|0 (DE-625)12742:11596 \|2 rvk
084			\|a GF 6712 \|0 (DE-625)39851: \|2 rvk
084			\|a 6,12 \|2 ssgn
100	1		\|a May, Hermann-Josef \|e Verfasser \|4 aut
245	1	0	\|a Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis \|b Einführung und Textedition \|c Hermann-Josef May
264		1	\|a Frankfurt am Main [u.a.] \|b Lang \|c 1977
300			\|a 291 S.
336			\|b txt \|2 rdacontent
337			\|b n \|2 rdamedia
338			\|b nc \|2 rdacarrier
490	1		\|a Regensburger Studien zur Theologie \|v 5
502			\|a Zugl.: Regensburg, Univ., Diss., 1974/75
600	0	7	\|a Marquard \|c von Lindau \|d 1320-1392 \|t De reparatione hominis \|0 (DE-588)4722657-2 \|2 gnd \|9 rswk-swf
655		7	\|0 (DE-588)4113937-9 \|a Hochschulschrift \|2 gnd-content
689	0	0	\|a Marquard \|c von Lindau \|d 1320-1392 \|t De reparatione hominis \|0 (DE-588)4722657-2 \|D u
689	0		\|5 DE-604
700	0	2	\|a Marquard \|c von Lindau \|d 1320-1392 \|0 (DE-588)118578081 \|4 aut \|t De reparatione hominis
830		0	\|a Regensburger Studien zur Theologie \|v 5 \|w (DE-604)BV000000091 \|9 5
856	4	2	\|m Digitalisierung UB Augsburg - ADAM Catalogue Enrichment \|q application/pdf \|u http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=006042913&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA \|3 Inhaltsverzeichnis
940	1		\|q HUB-TE133201309
999			\|a oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-006042913
980	4		\|a (DE-12)AK14220356

Datensatz im Suchindex

_version_	1804123530852302848
adam_text	Inhaltsverzeichnis Teil I. Untersuchungen Literatur ...................... -27- Einleitung ...................... -33- Überlieferung ...................... -38- Handschrift G ...................... -39- S ...................... -40- L ...................... -42- N ...................... -45- C ...................... -49- O ...................... -51- K ...................... -52- W ...................... -53- M ...................... -55- A...................... -60- E ...................... -62- B ...................... -63- F ...................... -64- H ...................... -68- R ...................... -70- T ...................... -72- Bemerkungen zu weiteren Hss...................... -7 5- Textvergleich und Bewertung der Hss ......... -77- Wurde der Traktat deutsch oder lateinisch verfaßt? -95- Zur Datierung ...................... -105- Zur Überlieferungsgeschichte ...................... -10 9- Teil II. Text: De reparatione hominis Marquard von Lindau: ...................... 1 De reparatione hominis Art. I. De hominis formatione sive creatione A) creatio primi hominis .......................... Q: Cur non in paradiso formavit, sed in agro? B) creatio Ëvae (Gen II, 18-24) 1. Хоп est bonum hominem esse solum. 2. Deus immisit soporem in Adam. ............ Q: Qualis erat ista dormitio? 3. Tulit unam de costiş eius et formavit mulierem Q: Cur non de terra vel alia materia, sed de viri costa formavit mulierem? -2- Q: Quare de dormiente et non de vigilante? ........... 5 Q: Quare de latere, non de capite vel pede? 4. Et adduxit eam ad Adam. 5. Propter hoc relinquet homo patrem et matrem. 6. Et duo erunt in carne una. C) spiritualit er deduc endum hune textům 1. Non est bonum hominem esse solum. 2. immisit deus soporem in Adam. ..................... 6 3. Tulit unam de costibus eius. 4. Et adduxit eam ad Adam. 5. Propter hoc relinquet homo patrem et matrem. 6. Et erunt duo in carne una. .......................... 7 D) Ex sex conditionibus creati hominis ad sex induc imur in nobis habenda .......................................... 8 1. Creatio hominis fuit humillima. a) de luto b) in loco tam humili c) ex parte animae 2. amorosa 3. admirabilis Q: Cur haec omnia tam mirabiliter in unum congrega vit? 9 Q: Cur tam nobilem spiritum limo sic univit? 4. divinissima Q: Numquid imago causa divina homini impressa possit a mente raţionali simpliciter deieri? ....... 10 Q: Numquid perfectius relucet in angelo quam in anima? 5. vitalis et vitae increatae communicativa ............... 11 6. natura nobilissima a) ex fine .......................................... 12 b) quoddamodo anima est infinita e) ex seminibus nobilissimis Q: Si angelus non peccasse^ an homo adhuc creatus fuisset. Art. II. De sex corporis ornatibus primi hominis ........... 13 1. corporis pulchritudo et perfectio Q: An tune contraxissent in omni gradu? ............. 14 -З- Q: Si homo stetisset in statu innocentiae, fuissentne tot homines geniti quod modo sunt nati? Q: Numquid, qui nati fuissent, extitissent ita im¬ becilles sicut illi, qui nunc generatur? 2. plena munditia absque sorde 3. immortalitas ....................................... 15 4. mira et transcendens vivacitas 5. levitas et mira agilitas .............................. 16 Q: Potestne homo ad istud privilegium in statu nunc cúrrente readipisci? 6. quod corpus influentiis astrorum, quoad conditiones men¬ tem alternantes, subiectum non fuis set. Art. III. De sex animae ornatibus in statu innocentiae . . .. 17 1. stola originális iustitiae Q; Nonne primus parens umquam existens in paradiso fuit in gratia gratum faciente? 2. illustratio seu claritas intellectus triplici scientia praeditus: a) notitia creatoris b) notitia sui ipsius e) cognitio rerum propter se factarum Q: Numquid in tali statu pueri fuissent nati per¬ fecţi in scientia tali perfecta et rationis usu? .. 18 3. anima tribus luminibus fuit accensa a) lumen naturae b) lumen fidei c) lumen gloriae 4. libertas et potestas libertatis -4- 5. anima naturaliter et supernaturaliter sine resistentia fuit dulcissime mota ................................. 19 6. collatio septem donorum sancti spiritus ................ 20 Q: Qualis lingua inter ipsos fuit usitata? Q: Numquid homo ad dignitatem et puritiam pristi- nam potest meritis et divinis operationibus pervenire? Art. IV. De conditionibus paradisi terrestris .............. 21 sunt tres sententiae: 1. paradisus est tantum corporalis 2. spirituális tantum 3. et corporalis et spirituális A) paradisus realis habet sex proprietates: 1. locus altissimus 2. latissimus Q: Numquid omnes simul mansissent usque ad completionem numeri electorum? 3. amoenissimus .................................... 22 4. luminosus 5. securus 6. temperatissimus et quoad auram proportionatissimus 23 Q: Profecissentne in merito ibidem continue? B) spiritualiter deducendo: paradisus in nobis 1. altissimus 2. latissimus 3. amoenissimus 4. luminosus 5. securus 6. temperatissimus -5- Art. V. De conversatione hominis in terrestri paradiso 25 1. vita iustissima a) iustitia monastica b) iustitia oeconomica c) iustitia politica d) iustitia hierarchica Q: Potuissentne pecasse venialiter? 2. lege amoris regulata gradus amoris: a) Homo diligit seipsum. b) Homo diligit deum sibi necessarium, e) Homo diligit deum propter ipsum. d) Homo se et omnia tantum diligit propter deum ........ 26 Q: Numquid ibi fuisset inclinatio naturális plus ad unum quam ad reliquum? 3. sine cura crastina aut proprietate terrena 4. divinissima .......................................... 27 5. angelica societate fulcita 6. permaxime voluptuosa Q: Quid fuissent locuti? Q: Qualem vestitum habuissent? Q: Fuissentne in donis aequaliter dotati? Art. VI. Qualia praecepta dědit deus primiš parentibus? 29 Oboedientia sola virtus est in paradiso. A) ad litteram: 1. quoad deum: De ligno scientiae boni et mali non comede. 2. quoad proximum: Crescite et multiplicam ini. ........ 30 3. quoad seipsum: De omni ligno, quod est in paradiso comedetis. -6- Q: Nonne melius est, quod fit ex amore puro quam quod fit ex necessitate et ex prãecepto? Q: Cur praeceptum dedit, quod eos non servaturos praescivit? Q: Qualis fuit ista arbor scientiae boni et mali? Fuitne per se bona aut mala? Q: Cur vocata est illa arbor scientiae boni et mali? .. 31 В) spiritualiter deducendum: ............................... 32 1. Haec arbor sunt cuneta creata, quae sunt mala permixta. 2. Crescite et multiplic amini per virtutum aggregatio- nem et multiplicationem ......................,...... 33 3. Paradisi lignum est vera sincera veritas per se. Art. VII. Qualiter temptatus fuit homo et quomodo corruit ab altitudine sui status. ......................... 35 A) textus ad litt e r am: 1. Primo hostis antiquus feminam aggressus est. 2. Cur praecepit, ut non comederitis? 3. De fruetu ligni, quod est in medio. ................. 36 4. Nequáquam moriemini. 5. In tribus hominem temptavit: a) per avaritiam b) per superbiam e) per delectationem 6. Manducavit et dedit viro suo. Q: Cur non erubescebant, cum nudi essent? Q: An in coitu fuisset delectatio in statu innocentiae? B) spiritualiter exponendo: 1. Serpens erat callidior cunctis animantibus. 2. Modus temptationis frequenter in nobis completur ..... 37 3. Viditque mulier lignum, quod esset pulchrum. ...... 38 -7- 4. Erat uterque nudus et non erubescant. 5. Cognoverunt se nudos et erubuerunt. Q: Quomodo primi parentes intelligere potuerunt deum loquentem ?............................. 39 6. Consuerunt folia ficus et fecerunt perizomata. Art. VIII. Qualiter homo de loco voluptatis expulsus fuit ..... 40 Q: Fuitne lignum vitae ad litteram verum lignum? Q: Quomodo per animal tortuosum seduci tam faciliter pot e rant? Q: Quis eorum plus peccavit? spiritualiter sumendo: .................................... 41 1. Cum audisset vocem domini deambulantis. Q: Cur dicit textus: ad aurám post meridiem? ...... 42 2. Adam, Adam, ubi es? 3. Mulier dedit mihi de Ugno. 4. Super pectus tuum gradieris. 5. Fecit deus Adae et uxori suae tunicas pelliceas. ....... 43 6. Videte ergo, ne forte mittat manum suam. Q: Quid est, quod textus inquit: CoUocavit ante paradisum Cherubim? ........ 45 Q: An primus homo tune ante sui expulsionem comederit de Ugno vitae ............«.......... 46 Q: Quam diu homo in paradiso steterit, antequam expulşus fuerit? Q: Numquid per miraculum ad eundera locum voluptatis aliqui sunt translati? Q: An aliqui per miraculum translati postea ad nostrum habitabHe sunt reversi? (Exemplum de confratribus OFM)............... 47 -8- Art. IX. Quam graviter primi parentes peçcaverunt ......... 49 Circumstantiae aggravantes: 1. Tanta ratione vigebant 2. in tanta delectatione et amoenitate 3. donis divinis praediti 4. praeceptum modicum 5. nullum intensecum impellens 6. Deum speciali modo dehonorabant. Q: Cur deus sic se graviter dehonorare permisit et cotidie permittit? Art. X. Qualiter homo vulneratus est et punitus fuit .......... 51 1. Omnes ornatus corpo ris subtracti et debiliti fuerunt. 2. per subtractionem ornatuum animae 3. per supernaturalium donorum subtractionem .............. 52 4. Aeternae damnationis adiudicati fuerunt. 5. Ordo universi totius deordinatus fuit. 6. Tam amoeno et desiberabili loco expulsus fuit. Q: Num primus parens punire per extrínsecas poenas debuit? Q: An maioris misericordiae et pietatis sit peccata dissimulare quam ipsa ulcisci in continenti et punire? ............................ 53 Art. XI. Quod decuit deum perficere, quod de natura humana inc e pit....................... 55 1. NuUus sapiens opus incipit, quod in finem non producit. 2. Nihil pretiosius cognoscitur deus fecisse quam rationa- büem creaturam ad gaudendum de se. .9- 3. Indecens foret, quod dominus aliquid malum fieri per- mitteret, quod sola volúntate impedire posset, nisi aliud bonum ex ilio malo elice ret. 4. Indecens foret, quod sapiens ciphum de suis manibus excuti permitteret, nisi precioso modo reparare inten¬ derei .................................................. 56 5. Indecens foret, ut proprium honorem sibi permitteret auf er¬ re, quem numquam recuperandum sciret. 6. Ergo decuit, ut talis status reformaretur. Q: Possentne praedictae rationes de ruina angelorum et ipsorum reparatione fieri? Art. XII. Quod congruentia, non necessitate casus generis humani tantum per deum et hominem debuit reparări.. 58 1. Solus deus satisfacere pro peccato non potuit. a) Pro peccato avaritiae non satis fit nisi per paupertatem, b) superbia non corrigitur nisi per humilitatem, e) nee pro peccato inordinatae delectationis satis fit nisi per cruciatum et amaritudinem. 2. nec purus homo 3. Homo fuit obligatus reddere deo plus quam omne, quod sub deo fuit .......................................... 59 4. Diabolum victorem homo vulneratus non vincere potuit 5. Pro contumelia illata plus debet reddere quam abstulit. ... 60 6. Satisfactio est redditio alias indebiti Q: Si homo impotens fuit ad solvendum debitum, deus debuit habere excusatum, annon? ........ 63 Q: Cur non dimmisit hominis peccatum ex sola misericordia absque satisfactione praevia? Art. XIII. Mors Christi, dei et hominis, ad satisfaciendum pro hornine deo fuit via congruentissima, quamvis non necessaria ................................. 65 -10- 1. Congruum fuit, ut sicut homo peccaverat per suavitatem se subiciendo diabolo, ita vincat per asperitatem ipsum diabolum. 2. Dei filius satisfactionem debiti nos ligare ad amorem re- ciprocum voluit. 3. Mors non moritur nisi in vita. 4. Aliquid debuit deo dari pro peccato hominis, quod alias debitum non fuit. 5. Congruum fuit, quod ista satisfactoria oblatio pro omni¬ bus peccatis infinitorum, si fuissent, mundorum, in qua de omni offensa pater placări debuit, esset pretiosissima. 6. Congruum erat, ut qui ovem errantem in veritatis viam reduceret, venerat etiam, ut semitam perfectae iustitiae explanarei .................................... 66 Art. XIV. Qualiter antiqui, tam Iudaei quam gentiles, cognoscentes patrem aeternum non velie pia- cari, nisi per filium in fine temporum incar- nandum, praestolabantur et d es ide rab ant eius adventům. „...................... 69 A) litteraliter sumendo: 1. Ipsum incarnări quaerebant clamore valido extrín¬ seco ас intrinseco desiderio. 2. Quaerebant dei filium incarnandum per carnalem concubitum ........................................ 70 3. Ipsum incarnări quaerebant per munerum oblationem, 71 4. per fidem firmissimam, quam habebant per corporis sepulturam, 5. humilitate profundíssima ............................ 72 6. Cum aliorum hominum taedio et spretu ipsum in¬ carnări quaerebant. B) Spiritualiter autem deducendo ista claret, qualiter et nos spirituálem adventům domini habemus desiderare et quaerere ........................................... 73 1. Ipsum desiderare habemus clamore valido ac in¬ trinseco desiderio, -11- 2. non per carnalem concubitum, sed per mentalem conceptum, 3. per munerum oblationem,........................ 74 4. fide firmissima ас corporis nostri in sepultura. 5. Eius adventům docemur summa humilitate quaerere, 6. cum spretu et contemptu mundi et omnium rerum non divinarum ................................... 75 Art. XV. Quales ipsi antiqui patres repromissiones in Christo receperunt.................... 76 Ex scriptura et oraculis sex repromissiones in vero messia acceperunt: 1. affluentiam et ubertatem benedictionis interioris» 2. Promissus est ut lux cunetas tenebras fugane et omne medium illustrane, non tantum populi Israelitici eed et iam gentìbus, 3. ut translator legis et sacerdotii ad statum alteriorem, 4. ut reparator casus in statu paupertatis, ................ 77 5. ut dator verae promissionis ac aeternae hereditatis, .... 78 6. non ut purus homo, sed ut deus -homo. Q: Numquid ex scripturis receptis aIudaeis pot est probări ipsum messiam. verum deum et hominem esse promissum? ............................ 79 Q: Quaeri potest de hoc, quod tactum est in isto articulo de Melchisedech, quod fuerit sine patre, sine matre et genealogia, quod videtur esse mirabile: quis fuerit iste Melchisedech? ........ 81 Q: Cur lex nova non fuit per messiam in scripturis communicanda sicut lex vetus? -12- Art. XVI. Qualiter haec benedicta filii gei ìncarnatio variis . figuris et aenigmatis praefiguratur .............. 82 1. per costam primi parentis: Et de suo latere extracta est costa et mulier deinde formata. 2. in columba Noe ramum olivae apportante 3. in tabernáculo legis veteris: a) tabernaculum testamenti b) tabernaculum unctionis oleo consecratum e) tabernaculum divina maiestate et gloria repletum 4. per Ezechielis portane ................................ 83 5. in Daniel 2 cap. per lapidem abscissum sine manibus, 6. per florentem virgam Aaron, quae non tantum floruit et f ronduit, sed et germinavit. Art. XVII. Quot aetates temporis tempori veri messiae praecesserunt. ...................... 84 a; In sexta aetate natus est Christus. 1. Prima aetas fuit ab Adam usque ad Noe, 2. secunda a Noe usque ad Abraham, 3. tertia ab Abraham usque ad David, 4. quarta a David usque ad transmigrationem Babylonis, 5. quinta a transmigratione Babylonis usque ad partum virginis, 6. sexta aetas fuit inchoata a virginis partu et durat usque ad finem mundi. В) Spiritualiter deducendo textům est sciendum, quod ad spirituálem dei nativitatem praeexigunt haec aetates in anima. Oportet enim: 1. ut Adam illustrari lumine divino, 2. per diluvium verae poenitentiae et conversionis, 3. per exitům de huius mundi Aegypto tenebroso, ........ 85 -13- 4. ut sol naturális et intellectus retrocedat ac alteriori lumine fidei mens illustraretur, 5. omnes vires in terra viventium dirigi ad statuam auream. 6. His completis in hornine inchoatur aetas sexta. Art. XVIII. Quale tempus sub lege Moisi, ut ex hoc pateat clarius, quam decens fuerit, quod alia lex ei successerít. ................... 86 Sex erant defectus generales: 1. Praecepta caerimonialia et iudicialia multiplicia, dura et importabilia habebant. 2. Corda dura et lapidea habebant. 3. Ipsis deus duris simus et ultionum dominus fuit ........... 87 4. Diaboli potestas magna fuit seductionisque eius laquei latentes et varii erant. 5. Idem tempus sub umbra et non in luce fuit. 6. Janua paradisi fuit ipsis clausa ......................... 88 Art. XIX. Qualiter hieme transeunte vox turturis audita est, dum deus pater nuptias filio suo fecit ......... 89 A) Thalamus fuit praeparatus: 1. firmatus columnis septem a suprema sapientia, 2. divina gratia illuminatus, 3. decenter ornatus: Mariae se totam infundit plenitudo gratiae, 4. ab omni sorde maculae non tantum mundatus, sed et praeventus. B) Discordia inter deum et hominem per matrimonium stabilitum fuit reformata: ............................... 90 1, consensus virginis, 2. dispar ortus naturarum, -14- 3, copula indissolubilis, 4. coniunctio puertilis. C) In his nuptiis sex uniones factae fuerunt sacratissimae: 1. unio parentis cum prole ............................ 91 2. animae cum carne 3. animae cum deitate 4. totius humanae naturae cum supposito verbi, quartuor exempla istius benedictae assumptionis naturae humanae: a) arborum unio in sermone, b) unio, quae fit in corporis animatione, e) unio in habitus adhaesione, d) unio, quae fit in accidentis informatione, 5. omnium hominum in caritate fervidissima ............ 92 6. omnium exercitiorum et virtutum. Q: Quae unio ipsius verbi ad praedicta fecit ipsum hominem-deum? ...................... 93 Q: An sit possibile verbum uniri hypostatice homini absque hoc, quod talis homo fruatur essentia divina. Art. XX. De conditionibus benedictae nativitatis ............. 95 1. fuit granosissima 2. Haec nativitas fuit amoris mutui. Congruentias istius assumptionis humanae naturae et non angelicae: a) ut angeli mali ex hoc non se extollerent, .............. 96 b) ne suaderent coli pro dus, c) ut ostenderet, quod aliquis posset praemiari sine praecedentibus meritis, d) ut superbia hominis reconderetur, cum dei filius sic se humiliaverat, e) ut homo disceret, quod in sui reparatione indigebat tanto mediatore, f) ut oboedientia praeberet exemplum, g) ut per earn naturam vincerei diabolum, in qua fuit victor. -15- 3. transcendens et occultissima, 4. iucundissima, 5. perfectissima, ...................................... 97 6. summe naturális , quamvis mirabilissima .............. 98 Q: Cur ipse dei filius voluit nasci de virgine et non de viro et muliere? .................. 99 a) responsio Gregoru ...................... 100 b) Anselmi c) propter virginatis praeconium Art. XXI. Qualiter Christus avaritiae primi parentis per artissimam paupertatem satisfecit .............. 102 A) Est multiplex modus paupertatis: 1. quam parit calamitas: in personis miserabilius, 2. quam parit cupiditas: in pauperibus simulatie« 3. quam parit pigritia: in mendicantibus validis, 4. quam parit industria: in pauperibus studiosis, 5. quam parit iustitia: in pauperibus voluntaries, immunibus ab amore temporalis lucri, B) Qualiter dei filius pauper fuit hac quinta paupertate ....... 104 1. Ipse dei filius pauper fuit quoad ostentationem subtilitatis et scientiae. a) Quamvis plenus sapientia fuerit, plenitudinem eandem ut communiter non ostendit. b) quod ad discipulatum mundi sapientes non vocavit, c) quod dixit: Beati pauperes spiritu. 2. Pauper fuit volúntate propria, ...................... — 105 3. omni delectatione sensuum et corporis, 4. quoad executionem inclinationis naturális ............ 106 5. De proprio nihil habuit. 6. Etiam in communi pauperrimus extitit ............... 107 C) Obiectiones calumniatorum paupertatis ................. 108 1. Christus lóculos habuit, ergo. 2. Si lóculos habere non est perfectionis, ergo et in Christo repertus actus criminis est. -16- 3. Si lóculos habere est imperfectionis., ergo et Christus exercuit imperfectionis opera. 4. Perfectio vitae stat cum divitiis et lóculos. 5. Et discípulos habuisse expresse legitur. 6. Videtur contra determinationem ecclesiae esse. D) Ut amplius elucescat veritas, est sciendum: ............. 109 1. Duplex est in Christo ratio exemplaritatis, aeternae videlicet et temporalis. 2. Perfectio et imperfectie non differunt sicut duo con¬ traria, sed sicut maius bonum et minus bonům ........ 110 3. Omnis actus Christi potest dupliciter considerari: a) secundum naturam proprii generis, b) in respectu ad personam Christi. 4. Triplex est perfectionis differentia in scriptura sacra descripta: a) perfectio necessitatis, b) supererrogationis, c) ultimatae plenitudinis. 5. Christus lóculos habuit multiplici de causa: a) ad consolandum infirmos, b) ad refellendum reprobos seu haereticos, .......... Ill c) ad terrendum avaros, d) ad informandum perfectos. E) Responsio ad obiecta calumniatorum ................... 112 1. Christum in cunctis suis actibus imitări falsum est. 2. Lóculos habere non est culpa, sed minoris perfectionis. 3. Aliqui actus Ctiristi in genere proprio perfecţi non fuerunt, in respectu tamen ad caritatem Christi et ad eius personam summe perfecţi fuerunt ............ 113 4. Perfectio vitae stat cum divitiis, cum habentur ut dis¬ pensentur, seu necessitatis tempore. 5. Apostoli habuerunt lóculos eadem de causa, de qua et Christus. 6. Christus et apostoli habebant ius utendi seu donandi peeuniam, ergo et ecclesia ........................ 114 -17- Art. XXII. Qualiter dei filius faustum superbiae primi parentis resarcivit per summám humilitatem. ............ 115 1 . Dei filius semetipsum exinanivit formam servi accipiens et etiam generales infirmitates hominum assumpsit. 2. in vestimentis et conversatone. 3. humilibus operibus, ................................... 116 4. omnem mundi gloriam et excellentiam rugiendo, 5. infra nostres passiones et tribulationes, immo infra nostra facínora et peccata se humiliavit, ...................... 117 6. mortem turpissimam et abiectissimam eligendo Uberrime: a) Ipse dixerat: Potestatem habeo ponendi animam meam, b) Post istam vocem, in qua figuram nostri peccati edidit, continue tradidit spiritum. e) Pilatus mirabatur, quia iam fuisset mortuus .......... 118 Q: Ex hoc sequitur, quod Iudaei non occidissent Christum? Q: Cur mortem cruciş elegit potius quam aliud genus mortis? Q: Quid praedictis gradibus humilitatis ipse sibi meruit? Q: Quid meruit nobis? ......................... 119 Art. XXIII. Qualiter dei filius delectationem inordinatam in primo parente retorsit et extinxit. .......... 120 Dei filius se ad obiecta contraria et magis amara inclavit: 1. extensive quoad omne genus passionis quam interioris hominis tam etiam exterioris. Q: Quae fuerit maior passio eius corporalis? ... 121 a) flagellatio, b) coronatio, c) exuitio vestitum. 2. Fuerunt passiones suae animae intentissimae .......... 122 Q: Cur sanguinem sudabat et non aliam superfluitatem ?........................... 123 -18- 3. Passio eius etiam ratione corporis convincitur per- maxima fuisse. a) quia delicatissimus in natura fuit, b) quia habuit vivacissimum spiritum et passionis et incoraraodi perceptivum. e) quia plus patiebatur in locis nervosis et membris. Q: Numquid delectatio animae in corpus redundabat et passiones eius diminuebat seu mitigabat? Q: Numquid passio corporis fuit maior quam passio animae? 4. Passio eius permaxima fuisse convincitur ex sua divinitate ........................................... 124 Sex obiecta habuit in anima generantia passionem: a) cognovit omnes dei offensas f actas et fiendas, b) propter perditionem multorum, e) cognovit omnia tormenta et confusiones futuras sibi inferendas, d) tormenta futura omnium electorum et maxime matris suae benedictae, e) ingratitudinem omnium, qui sibi et suis futuris erant ingrati, f) omnes supplicationes et humiliationes sui ad patrem. Q: Quod obiectum int*r ista plus ipsum cruciabat? 5. Eius passio permaxima fuisse convincitur, quia erat sine omni interpolatione. Q: Numquid cuín Christus dormivit, inter- polationes passionis habuit? ............... 125 6. Eius passio magna fuit ex morte amaríssima. Q: Quid per mortem et passionem ipse dei filius śibi ipsi meruit? Art. XXIV. De pretiositate mortis Christi................. 127 Mors Christi pretiosissima erat: -19- 1. quia sine debito ex puro amore oblata fuit, 2. ex sui vita, Q: Si tam malum est occidere ipsum quam bonum est vita ipsius, quomodo potest mors eius delére peccatum eorum, qui ipsum occiderunt? 3. ex sui sufficientia, etiam infinita, ................... 128 4. ex acceptatione divina, 5. quia per consequentiam sui fructus nequáquam in se minoratur, ........................................ 129 6. ex sui liberalitate. Art. XXV. De fructu passionis Christi, . .,.............. 130 Quamvis fructus sìt innume rab ilis, sex sunt tarnen inter istos quasi principales. 1. inferni destructio ac apertio ianuae caelestis, 2. diminutio diabolicae potestatis, 3. per mortem Christi via salutis est nobis ostensa. Q: An tot homines erunt salvandi per pretiositatem mortis Christi, quot ruebant angeli mali? 4. Per mortem Christi data est prima gratia in circum- cisione collata, quae et hunc abundantius in baptismo confertur ........................................... 131 5. Per mortem Christi habemus gratiam poenitentialem. 6. Propter mortem Christi nune habemus tempus gratiae. Q: Si per Christi mortem et in fide ipsius patres veteris testamenti purgati ab originali culpa fue rant, cur igitur ianua caeli ipsis fuit clausa et non aperta? ....... 132 -20- Art. XXVI. Qualiter cuneta per prophetas. et scribas promissa in vero messia a fidelibus re- cepta nune sunt adim pleta ................. 134 Sex promissiones reeeperant per Christum adimplendas: 1. affluentia et ubertas interioris benedictionis, 2. lux illustrane, 3. legis translatio, 4. verus messias ut reparator, ....................... 135 5. messias ut donator terrae promissionis, 6. deus et homo. Q: Numquid per scripturas acceptas a Iudaeis probări potest ipsum verum messiam iam advenisse et non iuxta Iudaeorum sententiam exspectandum? ...... 136 Respondet Nicolaus de Lyra quod sic. Et probatur: a) Gen 48: Non aufertur sceptrum de Iuda et dux de femore eius. b) Dan 9: Septuaginta hebdomadae abbreviatae sunt super populum tuum, e) Dan 2: Huius autem statuae caput ex auro óptimo erat .............................. 137 d) Is ultimo: Antequam parturieret, peperit. e) Per sexmilia annorum erit mundus. Art. XXVII. Qualiter omnis homo vulneratus per ilium Samaritánům est curatus. ................... 139 1. Sicut homo habuisset in paradiso originalem iustitiam, sic et nunc per baptismum habet gratiam. 2. Sicut homo primus dotatus fuit claritate intellectus, sic et nunc clarissime ostensum est ostium sapientiae verae. 3. Homo reparatus per tria lumina accenditur: lumen na¬ turale, lumen fidei, lumen gloriae. -21 4. Homo reparatus libertatém et libertatis potestatem habet. 5. Homo reparatus naturaliter et supernaturaliter mo- vetur in suis potentiis animae. 6. Habet reformationem per Christum, quod fuit capax donorum spiritus sancti ас omnium gratiarum .......... 140 Q: Sì piene homo est in pristinum statum innocentiae református, ubi igitur hunc vita immaculata, lege amoris regulata, sine cura crastina, conversatio divinis- sima, summeque voluptuosa, ubi vita sine crimine, sine odio et invidia? Art. XXVIII. Qualiter per illum Samaritánům omneš no- bilitates corporis nobis sunt redditae vel in melius commutatae. ................ 143 1. pulchritudo et fortitudo, 2. munditia, 3. In praesenti statu homo in Christo incipit in novitate vitae ambulare. 4. impassibilitas, ..................................... 144 5. fortitudo et agilitas, 6. dominium omnium rerum ............................ 145 Q: Si deleta est hominis culpa per Christum, cur remansit tam multiplex poena? a) ad exercendam iustitiam, b) ad emendanda peccata, e) ad ostendendum huius vitae miseriam, d) ad ardentius desiderandum supernam patriam. -22- Art. XXIX. Quomodo et qualiter praesens status hominis nobilior et decentior est quam fuisset, si homo in paradiso stetisset. ................. 147 1. Deus nequáquam maium fieri permisisset, nisi aliquod bonum exinde elicere intendisset. 2. Secundum cursum praesentem magis sunt accepţi actus hominis viatorie in exilio, quam in paradiso fuissent. 3. Plura sunt ostensa amoris divini iudicia ac divina beneficia homini secundum statum praesentem. 4. Plura sunt virtutum exercitia nunc, quam fuissent in statu innocentiae ................................. 148 5. Eligibilius est et nobilius tempus vitae abbreviari et hominem mori et caelestem gloriam adipisci quam omnis delectatio praesentis vitae, et etiam in para¬ diso habita. 6. Nunc homo reparatus per Christum maiorem adipisci- tur gratiam et gloriam, quam adeptus fuisset, si in paradiso tune stetisset ............................ 149 Art. XXX. Totius mundi status modo perfectior est, quam fuisset, si homo non peccasset. .............. 150 Sex modis declarabo: 1. Secundum istos, qui dei filium non incarnatum fuisse opinantur, si homo non peccasset: tune totum universum nequáquam fuisset tam perfectum. 2. Supposita eadem opinione: tune elementa omnia in Christo non fuissent sanctificată. 3. Supposita opinione, quod et dei filius in statu innocen¬ tiae fuisset incarnatus: terra et omnia elementa in sacramentis et per vitam terrestrem Christi sunt ornata et sanctificată. 4. Universum nunc est perfectius, quod in singulis sunt bona et mala sibi invicem permixta, quam si prae- cise bona absque malis existèrent. -23- 5. Diversitas et inaequalitas statuum facit mundum decen- tioremt nunc multo maior est diversitas et inordinatio et inaequalitas ..................................... 151 6. Xunc magis divina sapientia et potentia elucescit, quam si homo non peccasset. Appendix I: De perfectione humanitatis Christi.......... 154 A) nobilitates et excellentiae sui corporis. 1. munditia a) In formatione corporis eius acceptus fuit sanguis virginis purissimus. b) quia Christus Kazarenus fuit, quae gens mundis- sima est ..................................... 155 Q: Numquid omnes defectus nostros assumpsit? Q: Quare assumpsit defectus? 2. pretiosissimus a) ordinatissime membra fuerunt formata, b) ex redundantia fruitionis in corpus, e) quia matrem pulcherrimam habuit. Q: Cum hoc ad vanitatem quoddammodo videatur pertinere, cur Christus assumpsit ?.......................... 156 3. delicatissimus a) quia Christi caro non per tempus fuit consolidata, b) quia materia delicatissimae iuvenculae fuit, c) quia Nazarenus fuit. 4. nobilissimus Q: Cur ipse et mater eius tam pauperes erant ?.............................. 157 5. fortissimus 6. delicatissimus a) ex corporis delectabìlitate, b) ex verborum dulcore, .....»...,.............. 158 e) ex operibus. -24- В) de privilegiis et nobilitatibus animae Cbristi 1. mundissima Q: Cur peccatum originale transit in infantes ?........................ 159 2. omni gratia et sapientia impieta Q: An anima Christi scivit omnia, quae deus scivit? Q: Quare autem non dédit omnipotentiam sicut omnium scientiam? ............. 160 3. ad corpus eius proportionata 4. ab instanti conceptionis semper me ruit. Q: Cum Christus dormivit, comedit et quievit, quomodo semper mereri pot uit? Appendix II; Q: Utrum mendicare propter Christum sit christianae perfectionis? .......... 162 Triplex est modus mendicandi: 1. ex necessitate naturae: debiles vel infirmi, 2. ex vitiositate culpae: pro otio fovendo vel pro lucro captando, 3. ex supererogatione iustitiae: pro Christo imitando vel evangelizando. Q: Quid est maioris perfectionis in religione: nihil habere пес in proprio пес in communi, vel nihil habere in proprio et aliquid habere in communi? Responsio: primům est maioris perfectionis. Obiectio: Aliquid habere est conforme paupertate Christi, quia Christus hoc exemplo suo docuit ............ 163 -25- Responsio: Tribus de causis Christus habuit lóculos: 1. ad subventionem pauperum, 2. ad usus suos et suo rum propter necessi- tatem, 3. condescensive et dispensative propter infirmos, qui postea talia in ecclesia erant quaesituri. Teil IH. Textkritischer Apparat ....................... 165 Teil IV. Quellen und Parallelen ....................... 224 -26-
any_adam_object	1
author	May, Hermann-Josef Marquard von Lindau 1320-1392
author_GND	(DE-588)118578081
author_facet	May, Hermann-Josef Marquard von Lindau 1320-1392
author_role	aut aut
author_sort	May, Hermann-Josef
author_variant	h j m hjm m
building	Verbundindex
bvnumber	BV009114668
classification_rvk	BB 7000 BM 6000 GF 6712
ctrlnum	(OCoLC)438920233 (DE-599)BVBBV009114668
discipline	Germanistik / Niederlandistik / Skandinavistik Theologie / Religionswissenschaften
format	Thesis Book
fullrecord	<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?><collection xmlns="http://www.loc.gov/MARC21/slim"><record><leader>01944nam a2200433 cb4500</leader><controlfield tag="001">BV009114668</controlfield><controlfield tag="003">DE-604</controlfield><controlfield tag="005">20150413 </controlfield><controlfield tag="007">t</controlfield><controlfield tag="008">940227s1977 m\|\|\| 00\|\|\| ger d</controlfield><datafield tag="020" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">3261017988</subfield><subfield code="9">3-261-01798-8</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(OCoLC)438920233</subfield></datafield><datafield tag="035" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">(DE-599)BVBBV009114668</subfield></datafield><datafield tag="040" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-604</subfield><subfield code="b">ger</subfield><subfield code="e">rakwb</subfield></datafield><datafield tag="041" ind1="0" ind2=" "><subfield code="a">ger</subfield></datafield><datafield tag="049" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">DE-29</subfield><subfield code="a">DE-37</subfield><subfield code="a">DE-384</subfield><subfield code="a">DE-473</subfield><subfield code="a">DE-703</subfield><subfield code="a">DE-739</subfield><subfield code="a">DE-355</subfield><subfield code="a">DE-Re5</subfield><subfield code="a">DE-20</subfield><subfield code="a">DE-824</subfield><subfield code="a">DE-19</subfield><subfield code="a">DE-188</subfield><subfield code="a">DE-11</subfield><subfield code="a">DE-12</subfield><subfield code="a">DE-Met1</subfield><subfield code="a">DE-2461</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">BB 7000</subfield><subfield code="0">(DE-625)9175:</subfield><subfield code="2">rvk</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">BM 6000</subfield><subfield code="0">(DE-625)12742:11596</subfield><subfield code="2">rvk</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">GF 6712</subfield><subfield code="0">(DE-625)39851:</subfield><subfield code="2">rvk</subfield></datafield><datafield tag="084" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">6,12</subfield><subfield code="2">ssgn</subfield></datafield><datafield tag="100" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">May, Hermann-Josef</subfield><subfield code="e">Verfasser</subfield><subfield code="4">aut</subfield></datafield><datafield tag="245" ind1="1" ind2="0"><subfield code="a">Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis</subfield><subfield code="b">Einführung und Textedition</subfield><subfield code="c">Hermann-Josef May</subfield></datafield><datafield tag="264" ind1=" " ind2="1"><subfield code="a">Frankfurt am Main [u.a.]</subfield><subfield code="b">Lang</subfield><subfield code="c">1977</subfield></datafield><datafield tag="300" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">291 S.</subfield></datafield><datafield tag="336" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">txt</subfield><subfield code="2">rdacontent</subfield></datafield><datafield tag="337" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">n</subfield><subfield code="2">rdamedia</subfield></datafield><datafield tag="338" ind1=" " ind2=" "><subfield code="b">nc</subfield><subfield code="2">rdacarrier</subfield></datafield><datafield tag="490" ind1="1" ind2=" "><subfield code="a">Regensburger Studien zur Theologie</subfield><subfield code="v">5</subfield></datafield><datafield tag="502" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">Zugl.: Regensburg, Univ., Diss., 1974/75</subfield></datafield><datafield tag="600" ind1="0" ind2="7"><subfield code="a">Marquard</subfield><subfield code="c">von Lindau</subfield><subfield code="d">1320-1392</subfield><subfield code="t">De reparatione hominis</subfield><subfield code="0">(DE-588)4722657-2</subfield><subfield code="2">gnd</subfield><subfield code="9">rswk-swf</subfield></datafield><datafield tag="655" ind1=" " ind2="7"><subfield code="0">(DE-588)4113937-9</subfield><subfield code="a">Hochschulschrift</subfield><subfield code="2">gnd-content</subfield></datafield><datafield tag="689" ind1="0" ind2="0"><subfield code="a">Marquard</subfield><subfield code="c">von Lindau</subfield><subfield code="d">1320-1392</subfield><subfield code="t">De reparatione hominis</subfield><subfield code="0">(DE-588)4722657-2</subfield><subfield code="D">u</subfield></datafield><datafield tag="689" ind1="0" ind2=" "><subfield code="5">DE-604</subfield></datafield><datafield tag="700" ind1="0" ind2="2"><subfield code="a">Marquard</subfield><subfield code="c">von Lindau</subfield><subfield code="d">1320-1392</subfield><subfield code="0">(DE-588)118578081</subfield><subfield code="4">aut</subfield><subfield code="t">De reparatione hominis</subfield></datafield><datafield tag="830" ind1=" " ind2="0"><subfield code="a">Regensburger Studien zur Theologie</subfield><subfield code="v">5</subfield><subfield code="w">(DE-604)BV000000091</subfield><subfield code="9">5</subfield></datafield><datafield tag="856" ind1="4" ind2="2"><subfield code="m">Digitalisierung UB Augsburg - ADAM Catalogue Enrichment</subfield><subfield code="q">application/pdf</subfield><subfield code="u">http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=006042913&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA</subfield><subfield code="3">Inhaltsverzeichnis</subfield></datafield><datafield tag="940" ind1="1" ind2=" "><subfield code="q">HUB-TE133201309</subfield></datafield><datafield tag="999" ind1=" " ind2=" "><subfield code="a">oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-006042913</subfield></datafield><datafield tag="980" ind1="4" ind2=" "><subfield code="a">(DE-12)AK14220356</subfield></datafield></record></collection>
genre	(DE-588)4113937-9 Hochschulschrift gnd-content
genre_facet	Hochschulschrift
id	DE-604.BV009114668
illustrated	Not Illustrated
indexdate	2024-07-09T17:31:14Z
institution	BVB
isbn	3261017988
language	German
oai_aleph_id	oai:aleph.bib-bvb.de:BVB01-006042913
oclc_num	438920233
open_access_boolean
owner	DE-29 DE-37 DE-384 DE-473 DE-BY-UBG DE-703 DE-739 DE-355 DE-BY-UBR DE-Re5 DE-BY-UBR DE-20 DE-824 DE-19 DE-BY-UBM DE-188 DE-11 DE-12 DE-Met1 DE-2461 DE-BY-UBR
owner_facet	DE-29 DE-37 DE-384 DE-473 DE-BY-UBG DE-703 DE-739 DE-355 DE-BY-UBR DE-Re5 DE-BY-UBR DE-20 DE-824 DE-19 DE-BY-UBM DE-188 DE-11 DE-12 DE-Met1 DE-2461 DE-BY-UBR
physical	291 S.
psigel	HUB-TE133201309
publishDate	1977
publishDateSearch	1977
publishDateSort	1977
publisher	Lang
record_format	marc
series	Regensburger Studien zur Theologie
series2	Regensburger Studien zur Theologie
spelling	May, Hermann-Josef Verfasser aut Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition Hermann-Josef May Frankfurt am Main [u.a.] Lang 1977 291 S. txt rdacontent n rdamedia nc rdacarrier Regensburger Studien zur Theologie 5 Zugl.: Regensburg, Univ., Diss., 1974/75 Marquard von Lindau 1320-1392 De reparatione hominis (DE-588)4722657-2 gnd rswk-swf (DE-588)4113937-9 Hochschulschrift gnd-content Marquard von Lindau 1320-1392 De reparatione hominis (DE-588)4722657-2 u DE-604 Marquard von Lindau 1320-1392 (DE-588)118578081 aut De reparatione hominis Regensburger Studien zur Theologie 5 (DE-604)BV000000091 5 Digitalisierung UB Augsburg - ADAM Catalogue Enrichment application/pdf http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=006042913&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA Inhaltsverzeichnis
spellingShingle	May, Hermann-Josef Marquard von Lindau 1320-1392 Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition Regensburger Studien zur Theologie Marquard von Lindau 1320-1392 De reparatione hominis (DE-588)4722657-2 gnd
subject_GND	(DE-588)4722657-2 (DE-588)4113937-9
title	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition
title_alt	De reparatione hominis
title_auth	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition
title_exact_search	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition
title_full	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition Hermann-Josef May
title_fullStr	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition Hermann-Josef May
title_full_unstemmed	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis Einführung und Textedition Hermann-Josef May
title_short	Marquard von Lindau, OFM- De reparatione hominis
title_sort	marquard von lindau ofm de reparatione hominis einfuhrung und textedition
title_sub	Einführung und Textedition
topic	Marquard von Lindau 1320-1392 De reparatione hominis (DE-588)4722657-2 gnd
topic_facet	Marquard von Lindau 1320-1392 De reparatione hominis Hochschulschrift
url	http://bvbr.bib-bvb.de:8991/F?func=service&doc_library=BVB01&local_base=BVB01&doc_number=006042913&sequence=000002&line_number=0001&func_code=DB_RECORDS&service_type=MEDIA
volume_link	(DE-604)BV000000091
work_keys_str_mv	AT mayhermannjosef marquardvonlindauofmdereparationehominiseinfuhrungundtextedition AT marquard marquardvonlindauofmdereparationehominiseinfuhrungundtextedition

Verfügbarkeit

Es ist kein Print-Exemplar vorhanden.

Fernleihe Bestellen Achtung: Nicht im THWS-Bestand! Inhaltsverzeichnis

MARC

Datensatz im Suchindex

Es ist kein Print-Exemplar vorhanden.

Ähnliche Einträge